نپذیرفتن بیماران ایدز غیر منطقی است

روزنامه آرمان؛ احمد حمزه*: چنین به نظر می‌رسد که با وجود توضیحات فراوان در رسانه‌ها و مراکز آموزشی در مورد بیماری ایدز، باز هم برخی افراد مبتلا به این بیماری با مشکلاتی در دریافت خدمات پزشکی روبه رو می‌شوند. هیچ دلیل منطقی در مورد این مساله وجود ندارد، چون مراکز بهداشت و درمان می‌توانند با رعایت جوانب احتیاط و هیچ‌گونه نگرانی، اقدام به ارائه خدمات پزشکی به افراد مبتلا به ایدز کنند. حداقل می‌توان گفت که عدم ارائه خدمات به این افراد، علمی نیست. خدمات پزشکی جنبه‌های مختلفی دارد. ویزیت کردن این افراد و همچنین تزریقات و پانسمان می‌تواند با رعایت مسائل لازم، به راحتی انجام شود. حتی انجام عمل‌های جراحی نیز می‌تواند بدون هیچ مشکلی انجام شود. تنها موضوعی که می‌تواند چالش برانگیز باشد، اعلام نکردن بیماری از سوی مبتلایان به ایدز است. زمانی که فردی می‌داند ایدز دارد، باید قبل از انجام هرگونه خدماتی پزشکی، این مساله را اعلام کند تا ارائه دهندگان خدمات با اعمال کار‌های لازم، خطر شیوع این بیماری را کنترل کنند. مراکز درمانی و بهداشتی نیز حق ندارند به دلیل وجود این بیماری در فرد، از ارائه خدمات پزشکی اجتناب کنند. نکته مهم این مبحث، این است که فرد بدون هیچ ترسی باید این موضوع را اعلام کند و نگران عدم ارائه خدمات پزشکی نباشند. پنهان کردن این موضوع می‌تواند عوارض خیلی سنگینی برای جامعه ایجاد کند. بنابراین مراکز درمانی که به راه‌های انتقال این بیماری واقفند، نباید بگذارند که خطری از سوی آن، جامعه را تهدید کند و با رعایت جوانب احتیاط، خدمات لازم را به این عزیزان ارائه دهند. برخی از افراد راهکاری غیر متعارف به بیماران مبتلا به ایدز می‌دهند و معتقدند اگر این بیماران اعلام نکنند که مبتلا هستند، به راحتی از خدمات پزشکی بهره مند می‌شوند. این یک طرز فکر اشتباه است، چون بیماری ایدز می‌تواند از این طریق در جامعه فراگیر شود. برای مثال این بیماری می‌تواند از طریق مراکز دندان پزشکی منتقل شود. امروزه بسیاری از وسایل مورد استفاده در دندان‌پزشکی یک‌بار مصرف شده است. از سویی امکان خوبی برای ضد عفونی کردن وسایل دیگر وجود دارد. اعلام بیماری

 بیماران مبتلا به ایدز می‌توانند با اعلام بیماری خود به پزشکان و دندان پزشکان، به راحتی و بدون هیچ خطری در مورد شیوع آن از خدمات پزشکی استفاده کنند و منعی در این باره وجود ندارد. در گذشته به علت نداشتن دانش کافی در مورد این بیماری، نبود آزمایشات لازم و عدم شناسایی کسانی که به صورت نهفته ایدز داشتند، انتقال آن از طریق تزریقات بیشتر بود اما امروزه مهم‌ترین عامل انتقال این بیماری، رابطه جنسی است و زنان در بسیاری از موارد قربانی می‌شوند. کشور‌ها به تدریج در این زمینه پیشرفت می‌کنند و راه‌های پیشگیری و کنترل رو به افزایش است. رابطه جنسی در تمام دنیا به مهم‌ترین راه انتقال اچ آی وی بدل شده است و کشور ما نیز به طور طبیعی به این سو می‌رود. یک باور غلط در جامعه وجود دارد که عده ای معتقدند ارتباط جنسی با شریک جنسی به ظاهر سالم بی خطر است و اشکالی ندارد. از طریق ظاهر یک فرد، نمی‌توان فهمید که او به این عفونت آلوده است یا خیر. ویروس این عفونت ممکن است سال‌ها در بدن فرد مبتلا وجود داشته باشد و فرد با این عفونت زندگی کند و از آن آگاهی نداشته باشد. در زمانی که فرد این ویروس را دارد، ناقل این عفونت خواهد بود و احتمال انتقال آن به فرد دیگر، در صورت رعایت نکردن اصول بهداشت جنسی، وجود دارد. علت پنهانکاری در مورد بیماری ایدز، ترس از خوردن انگ فرهنگی است و بسیاری از افراد با کوته‌فکری، همه مبتلان به ایدز را با برچسب‌هایی نشانه می‌روند. بهتر است بیماران مبتلا به ایدز بدون توجه به چنین حرف‌های بی اساسی، نسبت به بیماری خود، پنهانکاری نکنند. اطلاعات پزشکی مردم در مراکز بهداشتی و درمانی، به صورت محرمانه نگهداری می‌شود و بیماران مبتلا به اچ آی وی حداقل در مراکز پزشکی که اطلاعات آنها محفوظ است، بدون ترس و نگرانی، نسبت به اعلام بیماری خود اقدام کنند. مشکل اصلی در این مساله، وجود این انگ فرهنگی است و باید با فرهنگسازی و برنامه ریزی‌های لازم، هرچه سریع تر این انگ را از بین ببریم. بسیاری از مبتلایان به این بیماری، بی گناهند و نباید با زدن برچسب روی همه مبتلایان، آنها را متهم کرد. تنها می‌توان با آموزش همگانی جامعه، آگاهی در مورد این بیماری را بالا برد.

اچ آی وی می‌تواند هر کسی را مبتلا کند و حاشیه امنی برای هیچ‌کس وجود ندارد. افرادی هم وجود دارند که از راه انتقال خون آلوده به این بیماری مبتلا شده اند. سازمان انتقال خون آزمایش‌های بسیار کاملی در این زمینه تهیه می‌کند و روی فرآورده‌های خونی نظارت دارد. اما باید توجه داشت که اگر پنهانکاری در این زمینه، مکمل کوچک‌ترین سهل انگاری شود، این بیماری به راحتی می‌تواند افراد سالم را مبتلا کند. البته ممکن است بیماری در مرحله نهفتگی باشد و خود بیمار هم نسبت به آن آگاه نباشد که این مساله وظیفه سازمان انتقال خون را در مورد کنترل اچ آی وی سخت تر می‌کند.

 آموزش برای پیشگیری از ایدز

صدا و سیما یکی از پر مخاطب ترین رسانه‌های کشور است که می‌تواند در امر آموزش بسیار موثر واقع شود. این سازمان می‌تواند با گنجاندن این بیماری در سریال‌ها و فیلم‌هایی که می‌سازد، در زمینه آگاهی‌بخشی به جامعه، فرهنگسازی کند. همچنین ساخت برنامه‌هایی در قالب گفت‌وگو و میزگرد و ارائه نظرات کارشناسی، می‌تواند به آموزش جامعه در مورد این بیماری کمک کند. بیشتر دانش‌آموزان ما در دوران مدرسه در سلامت کامل به سر می‌برند و بعدها به دلیل نداشتن آگاهی دچار این بیماری، اعتیاد و مسائلی از این دست می‌شوند. آموزش و پرورش نیز می‌تواند با آموزش مهارت‌های زندگی، در راستای آشنا کردن دانش‌آموزان با این بیماری، نقش مهمی ایفا کند. برخورد با اچ آی وی در جوامع پیشرفته، مانند یک بیماری معمولی است و این امر از اقدامات فرهنگی و بالا رفتن آگاهی جامعه ناشی می‌شود. بنابراین ما نیز می‌توانیم با برنامه ریزی‌های منسجم در راستای آگاهی بخشی به جامعه و فرهنگسازی در این زمینه، با این بیماری مواجه شویم. وظیفه افراد سالم در قبال مبتلایان به ایدز این است که همه مبتلایان را به یک چشم نبینند و از زدن انگ و برچسب به این افراد خودداری کنند؛ چرا که ممکن است خودشان به این بیماری مبتلا شوند.