اگر زمان زیادی صرف تماشای تلویزیون می کنید، بخوانید!
نتایج پژوهش جدید محققان دانشگاه میشیگان آمریکا نشان میدهد که تماشای طولانیمدت و بیوقفه تلویزیون برای چندین ساعت، منجر به کیفیت خواب ضعیف، خستگی و بیخوابی میشود.
محققان بر این باورند که این امر به دلیل آن است که تماشای طولانیمدت تلویزیون موجب افزایش هوشیاری شده و مانع از این میشود که افراد بهراحتی به خواب بروند. تماشای درازمدت تلویزیون یا «Binge-watching»، به تماشای تلویزیون برای مدت زمان طولانی (معمولا چندین قسمت از یک سریال تلویزیونی) میگویند.
در یک نظرسنجی که توسط شبکه «نت فلیکس» در سال 2014 انجام گرفت، مشخص شد 73 درصد از کسانی که دچار Binge-watching هستند، با هر بار نشستن پای تلویزیون بین 2 تا 6 قسمت از یک سریال تلویزیونی را میبینند.
تماشای بیوقفه تلویزیون به عنوان یک پدیده فرهنگی است که با افزایش خدمات آنلاین رسانهای مانند نت فلیکس، Hulu و Amazo- Video ایجاد گردیده و محبوب شده است.
بیننده از این طریق میتواند بنا به تقاضای خود، سریالها و فیلمها را تماشا کند. به عنوان مثال، 61 درصد از شرکتکنندگان در نظرسنجی نت فلیکس گفتند که به طور مرتب و طولانیمدت تلویزیون تماشا میکنند.
تحقیقات اخیر بر اساس دادههای میزان تقاضای بینندگان از ارائهدهندگان اصلی فیلمها و سریالهای آمریکا نشان میدهد که بیش از 64 درصد مشتریان یک بار در طول سال دچار Binge-watching میشوند.
نتایج مطالعه جدید چندان تعجبآور نیست؛ اما عادتهای جدیدی را که منجر به ضعف در الگوهای خواب میشود، آشکار میکند. به طور خاص، محققان روند رو به افزایش تماشا کردن بیوقفه را به سه موضوع مرتبط با خواب ارتباط میدهند: کیفیت خواب ضعیف، بیخوابی و خستگی. محققان دانشگاه میشیگان از 423 جوان بین 18 تا 25 ساله خواستند تا پرسشنامههای مربوط به عادات تماشای بیوقفه تلویزیون و همچنین برخی از متغیرهای رفتاری خود را از جمله سه مساله مرتبط با خواب و آشفتگی شناختی قبل از خواب پر کنند.
از دادههای جمع آوری شده، 80 درصد از شرکت کنندگان در ماه گذشته دچار Binge-watching بودند و در میان آنها 40 درصد یک بار و 28 درصد آنها در طول ماه چندین بار انجام داده بودند. در حالی که 14 درصد از آنها در هفته چند بار بی وقفه تلویزیون تماشا میکنند و 7 درصد گزارش کردند که تقریبا هر روز این کار را انجام میدهند. با استفاده از شاخص کیفیت خواب پیتسبورگ، محققان ارتباطی بین کیفیت خواب ضعیف و تماشای بی وقفه و طولانی مدت تلویزیون پیدا کردند.
آنها دریافتند کسانی که دچار Binge-watching هستند، در مقایسه با دیگران، 98 درصد احتمال بیشتری دارند که کیفیت خواب ضعیف را تجربه کنند.
علاوه بر این، فرکانس بیشتر تماشاچیان طولانی مدت تلویزیون به کیفیت خواب ضعیفتر، علائم بیشتر بیخوابی و خستگی شدید در طول روز بستگی داشت، در حالی که تماشای منظم تلویزیون با هیچ یک از این اثرات مرتبط نبود.
محققان بر این باورند که بخش بزرگی از این ارتباط مربوط به آن چیزی است که تحریک قبل از خواب نامیده میشود. در این حالت، تماشای بیوقفه تلویزیون، ذهن بیننده را هوشیار نگه داشته و مغز وی را حتی وقتی که زمان خوابیدن است، همچنان به تلویزیون و سریال متصل نگه میدارد و از این رو منجر به مشکلات خواب میشود. به همین دلیل است که محققان مداخلات مربوط به زمانهای مشاهده بیش از حد تلویزیون و همچنین کاهش فعالیتهای تحریک کننده قبل از خواب را به عنوان پاسخهای احتمالی به مشکلات خوابیدن چنین افرادی میدانند.
طبق تعریف، “Binge-watching” تماشای قسمتهای مختلف یک سریال یا نمایش تلویزیونی در یک بار نشستن پای تلویزیون است، صرف نظر از این که نمایش از طریق تلویزیون، لپ تاپ، تبلت، رایانه یا حتی یک گوشی هوشمند دیده میشود. برخلاف گذشته که اکثر بینندگان ناچار به یک هفته صبر کردن برای پخش قسمت جدید یک سریال بودند، اکنون سایتها و پایگاههای اینترنتی مختلف پدید آمدهاند که به صورت یکجا همه قسمتهای یک فصل را بارگذاری میکنند. همین موضوع موجب شیوع پدیده Binge-watching شده است.
علاوه بر این، محققان خاطرنشان میکنند که بخش زیادی از این معتادان به تلویزیون، احتمالا به دلیل کیفیت خوب برنامههای تلویزیونی دچار این عارضه شدهاند. شایان ذکر است که 71 درصد از این افراد در واقع ناخواسته به این عارضه دچار میشوند، زیرا این افراد در واقع بیش از آن چه در ابتدا مد نظرشان است، به طور ناخواسته به تماشای طولانی مدت تلویزیون میپردازند. در حالی که نمایشهای کنونی سرگرمکننده هستند، لذت بردن از آنها از طریق تماشای بیوقفه تلویزیون میتواند منجر به اختلال خواب شود؛ در نتیجه در برخی موارد، افراد خواب را تقریبا به طور کامل نادیده میگیرند. شاید یک فضای کوچک برای استراحت ذهن قبل از تماشای قسمت بعدی موجب جلوگیری از آسیب جدی شود و حتی میتواند خواب شبانه و هوشیاری در روز را بهبود بخشد.
این پژوهش در مجله Clinica- Sleep Medicine منتشر شده است.