دلایل تمایل هندی‌ها برای سرمایه‌گذاری در بندر چابهار

پیرمحمد ملازهی در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به اهمیت بندر چابهار و همکاری ایران، هند و افغانستان در این بندر گفت: در واقع بندر چابهار در ساحل مکران تعریف می‌شود که از جنوب بندرعباس تا شمال کراچی یعنی چیزی حدود 1600 کیلومتر را در بر می‌گیرد و تنها بندر ایرانی است که در حوزه اقیانوس قرار دارد.
وی یادآور شد:  اهمیت چابهار در زمان جنگ برای ما روشن شد، البته قبل از جنگ این تفکر که چابهار می‌تواند جایگاه مهمی داشته باشد وجود نداشت. هرچند برای آمریکایی‌ها روشن بود زیرا آن ها در زمان حکومت پهلوی درصدد ایجاد پایگاهی در کنارک بودند گرچه این  اقدام آن‌ها به نوعی در رقابت با شوروی بود و آمریکایی‌ها در پاسخ به اقدامات روس‌ها پیشنهاد ایجاد پایگاه در این منطقه را ارائه کرده بودند.  
وی افزود: بندر چابهار به لحاظ نظامی دارای اهمیت است و با توجه به طرح توسعه مکران که در دستور کار قرار گرفته است، این بندر می‌تواند افغانستان و آسیای مرکزی را که پنج کشور آسیایی بعد از فروپاشی اتحادیه شوروی محصور در خشکی بودند به یکدیگر ارتباط دهد. 
این کارشناس مسائل شبه‌قاره بیان کرد:  در مقابل توسعه بندر چابهار، بندر گوادر در پاکستان هم مورد توجه چینی‌ها قرار گرفته و سرمایه گذاری بسیاری را در این منطقه انجام داده‌اند لذا توسعه بندر چابهار در پاسخ به توسعه مناسبات چین و پاکستان بوده و هندوستان برای اینکه اجازه ندهد پاکستانی‌ها امتیازاتی را از طریق بندر گوادر به دست آورند به سمت بندر چابهار گرایش پیدا کرده که در این زمینه تفاهم نامه‌ای با ایران و افغانستان به امضاء رسیده است.
وی تاکید کرد: چابهار با توجه به موقعیت سوق الجیشی آن از لحاظ نظامی و اقتصادی دارای اهمیت است؛ زیرا  مساعدترین مکان برای ورود و خروج کشتی‌های بزرگ بوده و عمق آب در این منطقه به گونه‌ای است که این امکان را فراهم می‌کند تا کشتی‌های بزرگ بتوانند به راحتی رفت و آمد کنند.
وی خاطرنشان کرد:  مجموعه این شرایط موجب تمایل هند به سمت چابهار و انجام سرمایه‌گذاری شده است، اما واقعیت این است که آمریکایی‌ها با ایران مشکل دارند و در هر جایی که امکان توسعه برای ایران باشد، سعی می‌کنند خلل ایجاد کنند. 
ملازهی با اشاره به این‌که «هندوستان و امریکا در چابهار منافع مشترک دارند»، گفت: با توجه به رقابتی که بین چین و آمریکا وجود دارد و آمریکایی‌ها با حضور نظامی و دریایی چین در گوادر مخالف هستند، از این جهت هندی‌ها را ترغیب کرده‌اند تا به سمت بندر چابهار سوق پیدا کنند، بنابراین آمریکایی‌ها مانع هند نمی‌شوند و به او امتیازاتی می‌دهند تا بتواند در این بندر سرمایه‌گذاری و فعالیت کند. واقعیت این است که آمریکایی‌ها به دنبال ایجاد مانع برای فروش نفت ایران هستند البته به هندی‌ها امتیاز زیادی نداده‌اند اما هند به دنبال دریافت معافیت‌های خرید نفت است.  
وی اظهار کرد: هندی‌ها شرکت‌های نفتی بزرگی دارند که با شرکت‌های آمریکایی در ارتباط هستند و این شرکت‌ها جرات نمی‌کنند منافع بزرگ خود را قربانی منافع کمتری که از ایران می‌برند، کنند. در مجموع به نظر می‌رسد که در مساله چابهار آمریکایی‌ها مشکلی ایجاد نکنند.
وی با اشاره به این‌که «هندی‌ها موافق همکاری ایران و پاکستان در بندر گوادر نیستند»، گفت: چینی‌ها پیشنهاداتی را از طریق پاکستانی‌ها مطرح کردند که راه‌های ارتباطی بین چابهار و گوادر ایجاد شود و این دو بندر شریک هم باشند نه رقیب. چینی‌ها این آمادگی را دارند که در چابهار سرمایه گذاری کنند  و باید از این پیشنهادات استقبال کنیم.  
ملازهی در پایان اظهار کرد: متاسفانه ما نتوانستیم از رقابتی که بین «چین و هند»، «پاکستان و هند» و «چین و آمریکا» وجود دارد استفاده کنیم اما پاکستانی‌ها به خوبی استفاده کردند.