امروز تهران از یک نوع بی صاحب بودن خاصی رنج می برد

امروز با گزینه هایی که شورای صد در صد مخالف قالیباف برای شهرداری تهران برگزیده است،راحت تر می توانیم بگوییم‌که قالیباف که بود ‌و برای تهران چه کرد.
شهردار اول منتخب شورای مخالف قالیباف،فردی بود که ماه ها طول کشید تا مستقر شود،اما به محض استقرار ناگهان استعفا داد به خاطر بیماری؛طرفدارانش جنجال به راه انداختند که بیمار نبوده و اقتدار گراها وادار به استعفایش کردند،اما بعد کاشف به عمل آمد که عاشق شده که البته ایام به کامش!
شهردار دوم منتخب شورای شهر صد در صد مخالف قالیباف،بازنشسته بود و وقتی که اصلاح قانون بازنشستگی در مجلس در جریان بود و اعضا به تغییرات این قانون علم داشتند انتخاب شد؛پس از تصویب قانون بازنشستگی،لشکر کشی ها به مجلس توسط قوم و قبیله شهردار برای دور زدن قانون شروع شد؛در صحن علنی به زور خودکار دست نماینده مجلس می دادند که استسفاریه مستثنی شدن شهردار را امضا کنند.شهردار هم در این بین همچنان مشغول تعویض معاونان و انتخاب از میان قوم و قبیله خود بود.اما گویا در نهایت رفتنی شد.
اکنون شورای صد در صد مخالف قالیباف،بین دو‌گزینه قومی قبیله ای و حزبی محفلی بنا است انتخاب کند.گزینه محفلی ها وزیر مستعفی است که در نامه استعفایش تلویحا اعلام کرده که در شرایط کنونی کشور  و‌احتمالا در جمهوری اسلامی نمی شود کار کرد؛البته در این حرف صادق است چون در شش سالی که وزیر بود کاری نکرد و‌مدیون از این وزارتخانه رفت.
امروز تهران از یک نوع بی صاحب بودن خاصی رنج می برد؛کارهای عمرانی تقریبا تعطیل شده،به برنامه های تفصیلی بی اعتنایی می شود؛امروز اگر شهرداران منتخب شورای صد در صد ضد قالیبافی بتوانند امور جاری داخلی کارمندان شهرداری را اداره کنند باید صدها بار خدا را شکر کرد؛اداره تهران ظاهرا نه دغدغه اینهاست و نه اینها در اندازه اداره تهران هستند.قالیباف را با اضدادش بشناسیم؛نجفی،افشانی و شاید آخوندي