فرمول رهایی از قاتل درجه یک کودکان
با تمام پیشرفتهایی که در زمینه پزشکی صورت گرفته، هنوز هم التهاب ریه که به اصطلاح به آن ذاتالریه میگویند، با وجود این که قابل پیشگیری و درمان است، اصلیترین عامل مرگ و میر در کودکان زیر پنج سال در دنیا به شمار میرود و همین مساله باعث شد تا به گزارش سازمان بهداشت جهانی، در سال 2009، به منظور اطلاعرسانی در زمینه این بیماری، 12 نوامبر مصادف با 21 آبان هر سال به نام روز جهانی ذاتالریه نامگذاری شد.
اگرچه واکسنها و روشهای پیشگیرانه دیگر، حجم بار این بیماری را در دنیا کاهش داده است، اما با توجه به آمار مرگ و میرهای ناشی از ابتلا به این بیماری، هنوز هم باید در این زمینه فعالیتهایی صورت گیرد. مردمی که در کشورهای فقیر زندگی میکنند بیشتر در معرض ابتلا به ذاتالریه قرار دارند و در این میان، کودکان صرفنظر از این که کجا متولد شدهاند، در صورت دریافت نکردن واکسنها و داروهای لازم، بیش از هر گروه دیگری در معرض ابتلا قرار دارند.
ذاتالریه در واقع، عفونتی است که در یک یا هر دو ریه بروز میکند که باعث التهاب و تجمع مایعات در ریه میشود. آنفلوآنزا یکی از شایعترین دلایل بروز ذاتالریه است بنابراین جلوگیری از ابتلا به آن خطر ذاتالریه را نیز کاهش میدهد. در حالی که بعضی افراد در معرض ابتلا به این بیماری عفونی و التهابی قرار دارند، هر فردی میتواند به آن مبتلا شود که اغلب خود را با علائمی نظیر تب، لرز، احساس خستگی، سرفه، تنفس سریع، درد قفسه سینه، کاهش اشتها و ضعف و احساس ضعف عمومی نشان میدهد. علل ایجاد ذاتالریه متفاوت بوده و ممکن است به دلایلی چون میکروبها، باکتریها، ویروسها و قارچها ایجاد شود.
ترشحات بینی را خارج نکنید
پزشکان توصیه میکنند که با رعایت کارهای سادهای میتوان مانع از ابتلا به ذاتالریه شد. شستن مرتب دستها، رعایت رژیمغذایی سالم، خوابیدن و استراحت به اندازه کافی، ورزش منظم و نکشیدن سیگار جزو عادتهایی است که به شما کمک میکند به باکتریها، ویروسها و دیگر عوامل بیماریهای تنفسی مبتلا نشوید. رعایت این نکات حتی به بهبود این بیماری نیز کمک میکند. هدف از درمان این بیماری، درمان عفونت و جلوگیری از بروز عوارض این بیماری است.
پزشکان معتقدند که ذاتالریه تنها از طریق سرفه یا عطسه گسترش نمییابد بلکه حتی خارج کردن ترشحات بینی هم میتواند در انتقال باکتریهای انتقال دهنده این بیماری مؤثر باشد. پس مراقب باشید بویژه کودکانی که به این بیماری مبتلا میشوند این ترشحات را از بینی خارج نکنند.
با درمانهای خانگی مدیریت کنید
معمولا در هر درمان ذاتالریه، از داروهای آنتیویروسی، آنتیبیوتیکی یا آنتیقارچی برای درمان عفونت ایجاد شده استفاده میشود. اما در کنار این درمانها، با درمانهای خانگی هم میتوانید بهبودی را جلو بیاندازید.
به اندازه بخوابید: بدن بیمار به استراحت نیاز دارد تا درمان شود. در مدتی که تحت درمان هستید، فعالیت فیزیکی را متوقف کنید و به اندازه کافی استراحت کرده و بخوابید.
رژیم غذایی مناسب: خوردن رژیمی مملو از انواع موادغذایی به بهبودی بدن کمک میکند. مصرف مایعات کافی مانند آب، دمنوش و سوپ ضروری است.
دمنوش گیاهی: استفاده از داروهایی که سرفه را تسکین دهد، گزینه مناسبی برای درمان ذاتالریه نیست و تنها به کاهش شدت سرفهها کفایت میکند.
برای تسکین سرفهها میتوانید از چای نعنا، اوکالیپتوس و زغالاخته استفاده کنید. بسیاری از دمنوشهای گیاهی گرم ناراحتیهای گلو را تسکین میدهند اما گیاهانی از قبیل نعنا یا اوکالیپتوس فواید بسیاری دارند.
غرغره آبنمک: یکی از راحتترین راهها غرغرهکردن آبنمک است. غرغره کردن آبنمک گرم به از بین بردن مخاط و میکروبها از گلو کمک میکند.
مصرف کافئین: قهوه یا چای سیاه حاوی کافئین هستند و به بهبود علائم تنگی نفس در مبتلایان به ذاتالریه کمک میکند. کافئین راههای هوایی ریه را باز میکند که باعث میشود راحتتر نفس بکشید.
هوای مرطوب و گرم: استنشاق هوای گرم و مرطوب انسداد راههای هوایی را باز کرده و به راحتتر نفس کشیدن شما کمک میکند.
چای زنجبیل یا زردچوبه: چای خانگی زنجبیلی یا زردچوبه، سرفههای مقاوم را تسکین میدهند و در کاهش دردهای قفسه سینه بسیار مؤثرند. ریشه این دو گیاه خاصیت ضد التهابی دارند که به کاهش التهاب ریه کمک میکند. برای تهیه چای این دو گیاه، تکههای از ریشه آنها را بریده و داخل یک ظرف آب بیندازید و بگذارید آب بجوشد. محلولی که بهدست میآید برای بیماری شما بسیار مفید است.
از آنجایی که یکی از علائم شایع در بیماری ذاتالریه تب است، بهتر است تا حد امکان مایعات فراوان مصرف کنید تا بدنتان دچار کمآبی و کمبود الکترولیتهای ضروری برای بدن نشود. معمولا یک هفته بعد از ابتلا به ذاتالریه، تب فروکش میکند. بعد از چهار هفته، درد قفسه سینه و مخاط جمعشده در ریه کاهش مییابد. در هفته ششم، سرفهها کمتر میشود و راحتتر نفس میکشید. بعد از گذشت سه ماه، علائم بیماری تا حد زیادی از بین رفته است اما هنوز هم احساس خستگی میکنید. بعد از گذشت شش ماه، بیماری به طور کامل بهبود مییابد و به حالت اول برمیگردید.