جشن انگور با هنرمندان ملایری شیرین می شود

عصرخبر– دکتر حمید هنرجو : جشن با هر بهانه ای که باشد، خوب است، امام علی(ع) می فرماید: “هر كس دلی ر‌ا شاد كند خداوند از آن شادی لطفی برای او قرار دهد” در فرهنگ ما ایرانیان نیز سُرور و شادمانی مورد تاکید است.
مسئولان شهرستان خبر از جشنی قریب الوقوع به بهانه جهانی شدن انگور ملایر داده اند، سال ۹۵ فرماندار سابق شهرستان عبدالعظیم رضایی گفته بود به زودی ملایر شهر جهانی انگور می شود و لازم است برای معرفی بهتر شهرستان، جشنواره ها و اقدامات تبلیغاتی و … صورت بگیرد.
برپایی این جشن را باید به فال نیک گرفت و از آن استقبال کرد، اما از چند نکته بااهمیت نباید غافل شد: 
به اصل مشارکت گیری از عموم مردم (شهروندان ملایری) و استفاده برابر از ظرفیت های بومی شهرمان در حوزه اجرائیات، خدمات و … توجه جدی شود، نقش دو نهاد فرمانداری و شهرداری در این زمینه محوری خواهد بود.
قطعا یکی از این ظرفیت های کارآمد در رویدادهای مشابه، جامعه هنری ملایر در ۲ گروه پیشکسوتان و نسل جوان است، متاسفانه شماری از آنها به دلیل نبود فرصت رشد و شکوفایی و نداشتن شغل و امکانی حداقلی برای زندگی در سطح شهرستان، ناچار به ترک ملایر شده اند و قطعا منطقه، از این خلاء تخصصی زیان دیده و می بیند…[با این عزیزان در دیگر نقاط کشور و غالبا تهران، دیدار و گفتگو داشته و دارم و از ترک ناگزیر شهر خود، دلخورند.]مبادا در جشن جهانی شدن انگور، دست نیاز به سوی افرادی خارج از ملایر دراز شود! اگرچه حریم هنر، والا و احترام هنرمندان کشور برهمه ما فرض است، اما از جهات مختلف و خارج از هرگونه تعصب بومی یا صنفی می شود استدلال و اثبات کرد که هنرمندان ملایری استحقاق بیشتری برای درخشش در شهر و دیار خود را دارند.
خوشبختانه در همه بخش های صنعت، هنر و ادب: دکورسازی، صحنه آرایی، موسیقی، سینما، تئاتر، نقاشی و خوشنویسی، عکاسی و تصویربرداری حرفه ای، کمدی و طنز، شعر و داستان و… کوشندگان و هنرمندان خوب و قابل توجهی در ملایر داریم.
اعاده حقوق مادی و به موقع این عزیزان – بر اساس تعرفه مصوب – نکته مهم دیگر است و انتظار می رود همان تعاملات مالی که با هنرمندان غریبه و غیر ملایری صورت می گیرد با همشهریان هنرمندمان نیز اتفاق بیافتد و عدالت فرهنگی رعایت شود تاخاطره خوبش در ذهن و ذائقه مردم بماند [علیرغم وجود مصداق ها و نمونه های ناکام، از ذکر آنها خودداری می کنم]مبادا در جبران زحمات هنرمندان، به یاد صرفه جویی بیافتیم که همانا عین خسارت است، زیرا هنرمندان فرزندان معنوی این مردم شریف و سرزمین فرهنگ پرور هستند و چنین برنامه هایی ضمن ایجاد انگیزه بیشتر برای خدمت به کشور، رونقی مقطعی هم در زندگی آنها ایجاد می کند.
در برخی برنامه ها، بودجه ها به مسیرهایی حاشیه ای سرازیر شده که مصداق اسراف و تبذیر است! اما به مقوله فرهنگ و هنر که می رسند…!
بعضا گردهم آیی ها و جشنواره هایی در سطح شهرستان داشته ایم که با وجود یدک کشیدن عناوینی پررنگ، فاقد خروجی قابل قبولی بوده و به همگرایی اهالی هنر در شهرستان آسیب زد، مراقبه و برنامه ریزی صحیح می تواند مانع از بروز چنین مسائلی شود، هرچند در نیت خیر متولیان کار، تردیدی نبوده و نیست.