انتخابات ریاست جمهوری 1400؛ شانس کم دولتی‌ها و فتح اصولگرایان
بررسی ها حاکیست هیچ کدام از اعضای دولت روحانی، نمی‌توانند نظر مثبت مردم را در انتخابات جلب کنند. روحانی، بدون شک نامحبوب‌ترین رییس جمهور ایران است. کسی که نتوانست پای شعارهای انتخاباتی‌اش بایستد و باعث شد بسیاری از رای دهندگان در سال 96، از او نامید شوند.
عصرخبر– سیدحسین یگانه – این روزها برخی از اعضای دولت در سودای رسیدن به ریاست جمهوری بعد از حسن روحانی هستند. مهم‌ترین این افراد اسحاق جهانگیری معاون اول دولت است. برخی از وزرا و معاونین هم درحال شش و بش کردن برای حضور در انتخابات ریاست جمهوری 1400 هستند.
معلوم نیست چرا اعضای دولت فکر می‌کنند می‌توانند باتوجه به عملکرد منفی رییس جمهور به خصوص در دور دوم ریاست جمهوری اش، نظر مثبت مردم را به خود جلب کنند.
به طور مثال تفکرات اسحاق جهاگیری چه تفاوتی با حسن روحانی دارد و چه تغییراتی می‌تواند در دولت و کشور ایجاد کند که در 8 سال گذشته نتوانسته است، گذشته از اینکه کشور همچنان درگیر سیاست های ارز جهانگیری می باشد.
بررسی ها حاکیست هیچ کدام از اعضای دولت روحانی، نمی‌توانند نظر مثبت مردم را در انتخابات جلب کنند. روحانی، بدون شک نامحبوب‌ترین رییس جمهور ایران است. کسی که نتوانست پای شعارهای انتخاباتی‌اش بایستد و باعث شد بسیاری از رای دهندگان در سال 96، از او نامید شوند.
عدم حضور مردم در انتخابات مجلس یازدهم، یک دلیل مشخص داشت و آنهم اینکه از روحانی ناامید شده بودند و نمی‌خواستند خاطرات 96 را تکرار کنند. به ویژه آنکه اصلاح طلبان در مجلس دهم هم کارنامه موفقی از خود به جای نگذاشتند و عملکردشان فرقی با روحانی نداشت.
همانطور که در سال 92 اگر نامزدی مورد حمایت احمدی نژاد وارد صحنه رقابت می‌شد، شانسی در انتخابات نداشت و نمی‌توانست از پس رقبای انتخاباتی‌اش برآید.
آنگونه که از شواهد پیداست، با توجه به وضعیت سیاسی کشور، رییس جمهور بعدی یک اصول‌گراست.
درست است که جنس انتخابات مجلس با ریاست جمهوری متفاوت است ولی به نظرنمی‌رسد مشارکت مردم تفاوتی با انتخابات مجلس کند و همین معنا می‌تواند مسیر را برای راست‌گرایان فراهم کند و آنها اینبار بدون هیچ دردسری به کاخ ریاست جمهوری برسند.
بر خلاف تصور اصولگرایان که در سال 92 فکر می‌کردند می‌توانند به راحتی جانشین احمدی نژاد شوند، حسن روحانی با حمایت خاتمی و هاشمی و پیروزی در مناظره‌ها، فاتح کارزار انتخابات ریاست جمهوری شد.
اصلاح‌طلبان و اعتدالیون فعلا نمی‌توانند سودای قدرت داشته باشند، چون روحانی مسیری بازگشتی را برای آنها نگذاشته است. شاید اگر روحانی عملکرد قابل دفاعی داشت، آنها می‌توانستند به تداوم حضور در قدرت امید داشته باشند. البته تاریخ ایران نشان داده است که در سپهر سیاست ایران معمولا یک جریان 8 سال می‌تواند به کرسی قدرت تکیه بزند.
چرخ گردون، شرایط را به گونه‌ای فراهم کرد که بالاخره نوبت به اصولگرایان رسید و یکی از آنها می‌تواند رییس جمهور ایران باشد.
البته همه اینها یک پیش بینی است و انتخابات ریاست جمهوری ایران یکی از غیرقابل پیش بینی‌ترین انتخابات‌های جهان است. ممکن است در لحظه آخر یک نامزد با درخشش در مناظره‌ها بازهم سد راه اصولگرایان برای رسیدن به دولت شود.
