شوخی ۱۳ میلیارد دلاری!

به گزارش ایسنا، جریان ادعای استقراض از بانک مرکزی و اعتراف به چاپ پول از طرف بانک و رد این موضوع از سوی دولت هنوز ادامه دارد و تکلیف آن مشخص نیست. ولی اظهارات جدید روسای سازمان برنامه و بودجه و بانک مرکزی مسائل دیگری را مطرح می کند. 

استقراض یک سالی است که علنی شده

ماجرا از سال گذشته شروع شد؛ زمانی که تورم رو به افزایش بود و بحث تامین کسری بودجه و اثرگذاری آن بر تورم مطرح شد و سازمان برنامه و بودجه با رد این موضوع اعلام کرد که هیچ استقراضی از بانک مرکزی جهت تامین کسری بودجه صورت نگرفته و دولت انضباط مالی کاملی داشته است. اما همتی – رئیس کل بانک مرکزی – اینگونه توضیح داد که منابعی که دولت براساس قانون بودجه از صندوق توسعه ملی برداشت و آن را باید بانک به ریال تبدیل کند در شرایطی که دلاری در دسترس نیست، به نوعی استقراض از بانک مرکزی به شمار می رود که خود بر پایه پولی و تورم اثرگذار بوده است.  این جریان ادامه داشت تا اینکه در ابتدای سال جاری همتی رسما به چاپ پول در بانک مرکزی برای پرداخت منابع ریالی دولت اعتراف کرد و  نوبخت – رئیس  سازمان برنامه و بودجه – این موضوع را تایید نکرده و جریان بدهی بانک مرکزی به دولت و اینکه آن بزرگترین بدهکار دولت است را مطرح کرد.

جریان مکالمات کلاب هاوس و تلویزیون در مورد استقراض و بدهی 

اما در هر صورت توضیح کاملی در رابطه با این که این طلب چگونه و تا چه میزان  است ارائه نشد تا این که اخیرا اظهارات همزمان مسئولان مربوطه در کلاب هاوس و تلویزیون گویای ارقام تازه ای از بدهی های دولت و بانک مرکزی بود. 

بدهی ۱.۲ میلیارد دلاری بانک مرکزی به دولت 

نوبخت که در کلاب هاوس حضور داشت در رابطه با بدهی بانک مرکزی به دولت توضیح داد و رقم آن را ۱.۲ میلیارد دلار اعلام کرد. وی گفت که اگر تلاش نشود بین سازمان برنامه و بانک مرکزی اختلافی ایجاد شود، رقم قابل توجهی از محل فروش و صادرات فرآورده های نفتی ایجاد می شود که برای پرداخت هایی از جمله یارانه به حساب بانک مرکزی واریز می شود، اما مشکلی که بانک مرکزی دارد این است که نمی تواند این رقم را به ریال تبدیل کند که البته این طور نیست که بانک مرکزی نخواهد ولی نمی تواند به دلیل مراقبت هایی که برای پایه پولی و تورم دارد این ۱.۲ میلیارد ریال را به ریال تبدیل کند. 

استقراض دولت از بانک بی اساس است و همتی تایید می کند 

نوبخت در اظهاراتش گفت که دکتر همتی این بدهی را قبول دارد، وی همچنی گفت که استقراض دولت از بانک مرکزی حرف بی اساسی است و دکتر همتی نیز این را تایید می کند. 

عدم استقراض شوخی است ، ۱۳ میلیارد دلار طلبکاریم 

اما اظهارات رئیس سازمان برنامه و بودجه دقایقی بعد از سوی رییس کل بانک مرکزی که همزمان در یک برنامه تلویزیونی حضور داشت پاسخ داده شد و وی گفت که آقای نوبخت شوخی کرده است که دولت از بانک مرکزی استقراضی نداشته است. وی این استقراض را به جریان تاکین ارز کالاهای اساسی نیز ربط داده و گفته که در دو سال گذشته ۱۳ میلیارد دلار به کالاهای اساسی اختصاص داده شده که این بدهی دولت به بانک مرکزی به شمار می رود و باید ظرف سه سال به بانک برگردد.  همتی البته در این باره توضیح کاملی ارائه نکرده ولی به نظر می رسد این ماجرا مربوط به ارز ترجیحی تامین شده برای کالاهای اساسی است که عمدتا از محل فروش نفت تامین می شود و با توجه به تاخیری که در برگشت ارز حاصل از صادرات نفت وجود دارد بانک مرکزی در این رابطه از دولت طلبکار می شود.  همتی معتقد است که زمانی دولت می تواند از بانک مرکزی طلبکار باشد که فاکتورهای اقتصادی اصلاح شده و این بدهی می تواند به معنی حکمرانی درست و صحیح اقتصادی باشد. 

دولت بالای ۱۰۰ هزار میلیارد به بانک ها بدهی دارد

رئیس کل بانک مرکزی جریان بدهی دولت به شبکه بانکی را هم مطرح کرده و گفته که ما بیش از ۱۰۰ هزار میلیارد تومان از دولت طلب داریم.

تاکید دوباره نوبخت بر عدم امکان بانک برای تبدیل منابع ارزی دولت به ریال و عدم استقراض  

اما بار دیگر این صحبت همتی در کلاب هاوس مطرح و با واکنش نوبخت مواجه شد و او دوباره تاکید کرد که حتما آقای همتی تایید می کند که ۱.۲ میلیارد دلار ناشی از صادرات نفت از سوی وزارت نفت به بانک مرکزی واریز شده و بانک نتوانسته آن را تبدیل و تسعیر کند برای همین بخشی از منابع ارزی ما نزد بانک مرکزی است ولی برای مدیریت پایه پولی کشور مطالبات سازمان هدفمندی یارانه ها را پرداخت نکرده است. وی در مورد بدهی ۱۰۰ هزار میلیاردی دولت به بانک ها نیز گفت که دولت استقراضی از بانک مرکزی نداشته و بخشی از طلب برخی افراد از دولت، تهاترشده است، یعنی بدهی‌های برخی شرکت های دولتی مثل جی تی سی به دولت منتقل شد و آنچه که در رقم بدهی دولت به بانک مرکزی است ناشی از این موارد است نه اینکه برای تصویب بودجه از بانک مرکزی استقراض کنیم.

جریان این اختلاف نظرها چیست؟

حدود یکسال از اظهارات علنی و رسانه ای مسئولان ارشد دولت در سازمان برنامه و بودجه، بانک مرکزی و وزارت اقتصاد در رابطه با استقراض دولت از بانک مرکزی، چاپ پول و البته بدهی های طرفین به یکدیگر گذشته و هر بار مسایلی مطرح می شود که به حواشی و ابهامات دامن می زند، در حالی که اصل ماجرا می تواند به شرایط تحریمی برای دسترسی به ارز حاصل از صادرات نفت و فرآورده های آن و همچنین ارزهای صندوق توسعه بر گردد که با توجه به نیاز به تامین کالای اساسی و با سایر هزینه های دولت بانک مرکزی مجبور به پرداخت ارز از محل منابع خود و یا تبدیل آن به ریال است. این در حالی است که بانک مرکزی رسما ارز حاصل از صادرات نفت فورا در اختیار ندارد و پیش از این اینطور بوده که منابع ریالی را در اختیار دولت قرار داده ولی اکنون سخت گیری بیشتری در این مورد وجود دارد در عین حال که در تبدیل دلار به ریال با توجه به حجم بالای آن و تاثیری که بر پایه پولی و تورم خواهد داشت به کندی صورت می گیرد و موجب نارضایتی دولت شده است. اما به هر حال این می تواند با توجه به اظهارات مطرح شده بخشی از ماجرا باشد ولی اینکه واقعیت این بدهی های ۱.۲ میلیارد دلاری و ۱۳ میلیارد دلاری چیست و آیا ابعاد دیگری را نیز به همراه دارد موضوعی است که باید شفاف سازی آن از سوی مسئولانی که آن را مطرح کرده اند انجام شود چرا که بحث ارقام هنگفتی از منابع ارزی و ریالی مطرح است که دایم بر ابهامات آن افزوده می شود