رو دست صاحبان آگهی به مدیران سیما چرا تلویزیون به تبلیغات محیطی میتازد؟
صدا و سیما در جریان دربی پایتخت بارها به نحوه نصب تبلیغات محیطی کنایه زد.
سپهر ستاری: تلویزیون که تقریبا تمام صفحه نمایشش پر از آگهی است و مجری ها و گزارشگرهایش هم هر چند دقیقه یک بار باید رپورتاژی را برای ترغیب بینندگان به خرید کالایی به زبان بیاورند و حتی برای انجام تبلیغات بین رخدادهای فوتبالی پر بیننده از میزان برنامه های آیینی شان هم کم کرده اند، حالا در مقام منتقدان جدی حجم زیاد تبلیغات محیطی هستند.
بله حجم این تبلیغات محیطی بیش از همیشه شده. دعوای میان سازمان لیگ و باشگاه ها و تلاش باشگاه ها برای درآمدزایی حالا به سود باشگاه ها شده تا آنها تلاش کنند از تمام ظرفیت های محیطی بهره ببرند.این اتفاق اما حالا یک منتقد جدی دارد. مجری های تلویزیونی از دربی، به این روند می تازند و رسانه ملی هم سعی دارد بخشی از کارگروهی باشد که در هیات دولت برای بررسی زوایای این طرح تشکیل شده است.
اما دلیل نارضایتی صدا و سیما از این اتفاق چیست؟
تحولات دو سال گذشته بازار تبلیغات تلویزیونی یکی از مهمترین دلایل این نارضایتی است.تلویزیون که اعتقادی به پرداخت حق پخش فوتبال ندارد ، در سال های اخیر تعرفه آگهی هایش قیمت هایی نجومی پیدا کرده است. این افزایش تعرفه ها به واسطه چند قرارداد گرانقیمت “کنسرسیومی” سه هزار میلیاردی که درآمدهایش را تا حدود ۹ هزار میلیارد تومان در سال افزایش داده، رخ داده است.
اصلا همین گرانی تعرفه های تلویزیونی است که باعث شده اقبال به تبلیغات محیطی افزایش یابد. اگر تا قبل از این هر ثانیه تبلیغات در ابتدای برنامه های پر بیننده یک قیمتی داشته ، حالا این قیمت ها برای برنامه هایی که کاهش مخاطب داشته اند بین ۵ تا ده برابر افزایش قیمتی یافته اند،طوری که تبلیغات برای خیلی از برندهای تجاری را تبدیل به امری محال کرده است.
حالا اما فوتبال میانبری برای این برندهاست تا در گل برنامه های پر بیننده تلویزیون روی صفحه نمایش باشند. تبلیغات محیطی حالا در گرانترین حالت برای هر ۹۰ دقیقه قیمتش ۱۰ تا ۱۲ میلیارد تخمین زده شده که به استقلال و پرسپولیس تعلق دارد. ارقامی که در سال های قبل به سختی یک تا دو میلیارد برای هر بازی پیش بینی می شدند.
این بازار نقد پر مشتری که راهی میانبر برای برندهاست تا به تلویزیون برسند دلیل این همه دعوا بر سر تبلیغات محیطی است.
تلویزیون هم که البته این پروسه را به نوعی فرار تبلیغ دهنده ها از چرخه بازار تبلیغاتی اش می داند از این اتفاق رضایتمند نیست و حضور در کنسرسیوم یا کارگروه های دولتی برای بررسی راهکارهای درآمدزایی احتمالا مجالی مجدد برای شان خواهد شد تا بتوانند بخشی از این چرخه درآمدزایی را به حساب رسانه ملی برگرداند