گوشه نشینی یک فرهنگ!

عصر خبر؛ حمید هنرجو– با شهادت سید مرتضی آوینی در بیستم فروردین سال ۱۳۷۲ این روز به عنوان «روز هنر انقلاب اسلامی» نامگذاری شد.
نامگذاری ها در تمام دنیا، صرفا یک نماد هستند و به این مفهوم نیست که در زمان معینی، حرکت خارق العاده ای رخ بدهد، معمولا در چنین روزهایی باید شاهد روشدن دستاوردها و موفقیت ها یا آسیب شناسی هایی مرتبط با موضوعی باشیم که حول محور آن، کار تبلیغی و ترویجی صورت گرفته یا می گیرد.

بیستم فروردین – بدون تعارف – به لحاظ قرارگرفتن در آغاز سال و باز نشدن یخ سازمان ها و دوایر و نهادهای رسمی، حقیقتا مظلوم واقع شده است، مجامع و انجمن های غیر دولتی هم با سکوتی عجیب تر، گوشه ای بی سر و صدا را برگزیده و لب از لب ، باز نمی کنند! 
فرهنگ و هنر با مجموعه ضمائم و بخش ها در چهل و چند سال اخیر یک کارنامه حجیم و خیره کننده دارد، طبیعتاً با درخشانی ها و نقاط خاکستری و قوت ها و ضعف ها؛ از سینما و موسیقی گرفته تا رمان و شعر و نقاشی و نگارگری و خط و سایر بخش ها و حوزه های تخصصی؛ یعنی محصول سالها خلاقیت و کار و تجربه جدی و پیگیر. 
این تلنگر در ابتدای امر، متوجه جامعه فرهنگی هنری و بعد، مستقیما متوجه «رسانه» است! وگرنه برنامه سازی های زرد، افول سلیقه هنری و رسانه ای مخاطبان و کمرنگ شدن «هنر بافضیلت و تفکرگرا» با روند سریع تری ادامه خواهد یافت…