وان هو مردی چینی بود که باور داشت رسیدن به ستاره‌ها از طریق ایجاد یک نیروی قدرتمند میسر خواهد شد و در آن زمان قوی ترین نیرویی که آنها در اختیار داشتند و می‌شناختند باروت بود. آتش بازی در قرن چهاردهم و در کشور چین بسیار محبوب شد تا جایی که آنها همیشه در جشنواره‌ها و حتی در تاکتیک‌های نظامی استفاده می‌شدند.

از آنجایی که وان هو نویسنده بود، زمان زیادی را صرف تحقیق و مطالعه کرد. ایده پرواز به فضای او یک شب هنگام نوشتن شعری درباره آتش بازی به وجود آمد. وسایل آتش بازی می‌توانستند در ارتفاعات آسمان پرواز کنند و تنها کافی بود به قدر مورد نیاز از آنها در اختیار وان هو قرار می‌گرفت.

وان هو به خدمتگزاران خود دستور داد تا صندلی‌ای بسازند که در پایین آن راکت‌های زیادی نصب شود و باروت سوخت آن را تأمین کند. ذکر این نکته ضروری است که ارتش سلطنتی چین از نوعی راکت استفاده می‌کرد که به سمت دشمن پرتاب می‌شد و بسیار سریع‌تر از هر وسیله آتش‌بازی به پرواز در می‌آمد.

بنابراین خادمان تا آنجا که ممکن بود راکت را به یک صندلی چوبی بزرگ بستند. بر اساس اسناد و مدارکی که از این افسانه در دست است، وان هو در یکی از روزهای قرن شانزدهم با صندلی خود به پرواز درآمد. او شیک‌ترین لباس‌هایی را که داشت پوشید و آماده شد تا بقیه جهان به او نگاه کنند یا در یک انفجار باشکوه بمیرد.

خادمان زیادی منتظر دستور او برای شلیک موشک با مشعل‌های بلند بودند. به دستور وان هو، موشک‌ها توسط خادمان روشن و ابر بزرگی از دود به دنبالش بلند شد. پس از آن ابر دود، وان هو در آسمان ناپدید شد و تنها ردی که از او دیده می‌شد، دودی سیاه رنگ بود.

اغلب مردم معتقد بودند که او در انفجار صندلی جان خود را از دست داده است، در حالی که برخی واقعاً معتقد بودند که او به ماه رسیده است. آنچه بر اساس شواهد و مدارک مسلم به نظر می‌رسد این است که او هرگز از فضا بازنگشت. با مطالعه این قسمت از تاریخ باید گفت که هر کسی می‌تواند قضاوت خود را از ماجرا داشته باشد زیرا شواهد و مدارک کافی برای توجیه این مسئله وجود ندارد