در اختیار داشتن یک مهاجم با فیزیک و سبک بازی شهریار مغانلو، آرزوی هر سرمربی‌ای در مسیر رسیدن به قهرمانی است.

مهاجمی که روی دوئل هوایی تقریبا بی‌رقیب است و روی زمین هم ضرب پای چشمگیری دارد. با این حال، مهاجم مطرح سپاهانی‌ها آنچنان که باید و شاید در فصل جاری برای تیمش درخشان ظاهر نشده و با فرصت‌سوزی‌های گاه و بیگاهش، آه از نهاد هواداران تیمش بلند کرده است.

شهریار که مقابل نفت MIS با زدن گل اول فشار را از روی تیمش برداشت، در دیدار مقابل پیکان هم چند فرصت ایده‌آل برای گلزنی به دست آورد اما آنها را به راحتی از دست داد.

در نیمه اول مسابقه شهریار می‌تواسنت روی ارسال احمدزاده گل اول تیمش را به ثمر برساند اما ضربه آرام این بازیکن از کنار دروازه به بیرون رفت.

فرصت طلایی اما، ضربه سری بود که مغانلو روی ارسال خط‌کشی‌شده زکی‌پور به دست آورد اما با بی‌دقتی این توپ را به بیرون زد تا سپاهان در کسب حداقل امتیاز هم ناکام بماند.

شهریار که در زمان آقای گل شدنش در فوتبال ایران به خاطر فیزیک و قدرت سرزنی‌اش با علی دایی مقایسه شده بود، برای تحقق چنین مقایسه‌ای باید بسیار بهتر از آنچه تا کنون در ضربات سر نشان داده، ظاهر شود.

علی دایی به عنوان یکی از برترین مهاجمان تاریخ فوتبال آسیا، قدرت فوق‌العاده‌ای در سرزنی داشت به طوری که گری نویل، مدافع نامی منچستر، از شهریار فوتبال ایران به عنوان سرسخت‌ترین مهاجمی نام برد که در برابرش به میدان رفته است.

باید دید آیا مغانلو می‌تواند با گلزنی برابر مس بار دیگر جایگاهش در تفکرات مورایس را به دست بیاورد یا با شروع نیم‌فصل دوم و پنجره نقل و انتقالات، سرمربی پرتغالی فکر دیگری خواهد کرد