محمد مرندی، استاد دانشگاه تهران و معاون سابق این دانشگاه وقتی با اظهارات انتقادبرانگیز عبدالرضا سیف، مسئول بسیج اساتید دانشگاه تهران درباره دانشکده هنر دانشگاه تهران روبه‌رو شد، در جمله پایانی پیام کوتاه خود در صفحه توئیتر نوشت: «فقط گفتم تخلف نکنید؛ پناه بر خدا». این پیام کوتاه مرندی نه محدود به حوزه آموزشی و نه فقط از سوی یک استاد دانشگاه مطرح می‌شود، بلکه همه کارشناسان و دلسوزان در برابر رفتارهای خلاف از سوی برخی چهره‌های علمی و فرهنگی ممکن است به تکرار توضیحاتی این چنین ناچار شوند و این سؤال را پیش ‌کشند که آیا استفاده از ادبیات غلط، شیوه درست توصیف یک اشکال است؟

ماجرا از این قرار است که مرندی به اظهارات نامطلوب مسئول بسیج اساتید دانشگاه تهران که کارکنان و دانشجویان دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران را با ادبیاتی دون شأن، مورد خطاب قرار داد، واکنش نشان داد و معترض شد اما عبدالرضا سیف به جای عذرخواهی، اتهامات ناصوابی را علیه محمد مرندی مطرح کرده و مدعی شد: «مثل ایادی منافقین خلق رو ترش کردید…چیزهایی درباره دوتابعیتی بودن شما شنیده بودیم…راستی از کسب‌وکار آقازاده در روسیه چه خبر؟!»
این نوع واکنش به اعتراض یک استاد دانشگاه در نادیده گرفتن چهارچوب‌های منطقی رفتار تشکلی و تأکید بر لزوم حفظ قانون و مقررات در حوزه‌های فعالیت خود اما با مخالفتی روبه‌رو شد که اخلاق را بدون آنکه در کفه ترازو بگذارد، به ثمن بخس فروخت و با ادبیاتی نامناسب‌تر از ادبیات قبلی، آن هم از تریبون رئیس یک تشکل با سابقه دانشگاهی منتشر شد.
مرندی در مقام یک معلم که همواره به پشتوانه داشته‌های علمی خود کوشیده با حساسیت، مهم‌ترین مسائل سیاسی روز کشور را دنبال کند و با زبان ساده از تحولات مهم و راهبردی برای افکار عمومی ابهام زدایی و شفاف‌سازی نماید، نباید از سوی مسئول تشکلی که دغدغه حراست از ارزش‌ها و آرمان‌های انقلاب اسلامی را دارد، با عباراتی سخیف مورد خطاب قرار گیرد.
رفتارهای تند و بیانیه‌های به ظاهر افشاگرانه‌ای که در روزهای اخیر علیه یک چهره دانشگاهی صورت گرفته مهر تأیید بر نظریه کسانی است که می‌گویند هنوز ترجیحات برخی افراد بر اصول و بایدهای قانونی ارجح دانسته می‌شود و صحنه‌هایی را رقم می‌زند که تأسف‌‍برانگیز است