رائول ولاد سوتا فلزیابی را در دست داشت که برای نخستین بار وجود گنج را شناسایی کرد. رائول خاک سطحی را حفاری کرد و یک سکه نقره‌ای کوچک و به دنبال آن دو سکه دیگر پیدا کرد. بقیه افراد گروه از راه رسیدند و پس از کشف چند سکه دیگر در عمق کم، با دهانه‌ی یک ظرف مواجه شدند. اطراف آن را حفر کردند تا جایی که بتوانند آن را جابجا کنند.

قانون رومانی، جستجوگران با فلزیاب را ملزم کرده است ظرف ۷۲ ساعت هر یافته‌ای را به مقامات شهرداری محلی یا موزه گزارش دهند. این گروه گنجینه سکه را به دفتر شهردار Neuorid تحویل دادند و سپس با شورای شهر برای برداشتن و شناسایی سکه‌ها همکاری کردند.

آن‌ها تقریباً ۴۸۶۸ سکه از نوع دینار مجارستانی را که زمان سلطنت ولادیسلاو دوم، پادشاه بوهمیا (۱۴۷۱-۱۵۱۶)، مجارستان و کرواسی (۱۴۹۰-۱۵۱۶) ضرب شده بودند، شمارش کردند (برخی از سکه‌ها در اثر خوردگی به هم چسبیده بودند که این نکته شمارش‌شان را دشوار می‌کرد).

همچنین سه تالر نقره (سکه بزرگ آلمانی) با وزن هر کدام ۳۰ گرم و چهار سکه با قطر متوسط پیدا شدند که هنوز شناسایی نشده‌اند. در مجموع، این ظرف و سکه‌های درونش ۴.۵ کیلو وزن دارند. وزن سکه‌ها به تنهایی حدود سه کیلو است.

این گنجینه طبق قوانین گنجینه رومانیایی دارایی دولت محسوب می‌شود و برای موزه در نظر گرفته شده است، اما فلزیاب‌هایی که آن را پیدا کرده‌اند، مستحق دریافت پاداشی به میزان ۳۰ تا ۴۵ درصد ارزش بازار گنجینه هستند که توسط ارزیابی رسمی تعیین شده است.