در این نامه با اشاره به گذشت ۱۱ ماه از حبس این دو روزنامه نگار و بلاتکلیفی آنها علی رغم اعلام مدیران مسئول هم میهن و شرق مبنی بر مأموریت این دو روزنانه نگار برای کسب خبر در مورد فوت خانم مهسا امینی، آمده است: این مهم از دو منظر قابل تامل است؛ نخست آنکه این دو زن به دلیل مأموریت شغلی طبق وظیفه حرفه ای و در جهت تقویت نقش رسانه های داخلی برای ‌در دست گرفتن مرجعیت خبری در این خبر مهم اقدام کرده اند. عمل آنها مبتنی بر احساس مسوولیت و تعهد باید قابل تقدیر ارزیابی شود. آنها در اطلاع رسانی از فوت خانم مهسا امینی، همچنان سایر موضوعات کاری خود، با حس وظیفه شناسی نسبت به شغل ، هموطنان و کشورشان رفتار کرده اند. از این رو بازداشت، استمرار، کیفیت محاکمه و نهایتاً وضعیت بلاتکلیف شایستۀ این همه شوق، مسئولیت حرفه ای و علاقه به وطن برای این دو زن نبوده و به یقین محل تأمل است.

در ادامه این نامه آمده است: دوم آنکه به رغم برگزاری جلسات دادگاه متاسفانه بر ادامۀ بازداشت اصرار شده و شرایط خروج از زندان با تودیع وثیقه برای آنها فراهم نشده است. این در حالی است که پایان تحقیقات و انجام محاکمه، و با توجه به شخصیت و سابقۀ این دو روزنامه نگار زن به نظر نمی رسد موجبی برای ادامۀ بازداشت آنها باقی مانده باشد. در چنین شرایطی درک این نکته آسان است که ماندن آنها در زندان از نظر فردی و اجتماعی هزینه زیادی برای جامعه و عرصه اطلاع رسانی و روزنامه نگاری و زنان فراهم می کند!

کمیسیون زنان بنیاد باران سپس از خزعلی درخواست کرد: با توجه به موارد یاد شده و ملاحظۀ جایگاه حقوقی جنابعالی خواهشمندیم با استفاده از امکاناتی که در اختیار دارید برای احقاق حقوق این زنان همراهی و اقدام فرمائید تا ان شاء الله به فضل الهی خانم ها الهه محمدی و نیلوفر حامدی با رعایت مقررات قانونی فعلا آزاد شوند تا پس از صدور حکم قطعی مطابق با آن عمل شود.

در پایان این نامه با اشاره به خطرات روزنانه نگاری زنان، آمده است: اقدام شما برای احقاق حقوق این دو زن روزنامه نگار شریف از دو جنبه حائز اهمیت است. نخست آنکه به دفاع از زنان بر آمده اید و دوم آنکه به زنان روزنامه نگار کشور این پیام را داده اید که تنها نیستند و نهادهای اجرایی به احقاق حقوق اولیه آنها توجه واقعی دارند. امید آنکه از این تلاش و اقدام دریغ نفرمائید