دانشگاههای علوم پزشکی استقلال ندارند
من در آن زمان از نزدیک شاهد یکسری وقایع پس از ادغام بودم. به نظر من اصل ادغام شاید کار بدی نبود ولی روش اجرای آن شتابزده بود که منجر به عوارض زیادی هم شد. اگر بستر مناسبی برای این کار ایجاد میشد شاید نتیجه بهتری داشت.
سرپرست دانشگاه علوم پزشکی تهران میگوید: دانشگاهها باید استقلال داشته باشند اما همه دانشگاهها زیر نظر وزارت بهداشت یا وزارت علوم هستند و باید تابع دستورات آنها باشند حتی اگر این تصمیمات به ضرر دانشگاه باشد.
به گزارش عصر خبر به نقل از فارس، جعفریان، رئیس جدید دانشگاه علوم پزشکی تهران است این مدیر 48 ساله 14 سالی است که به عنوان عضو هیئت علمی در دانشگاه علوم پزشکی تهران فعال است و خیلی ها او را در پیوند کبد به عنوان فردی متبحر میشناسند. او خودش را فردی معتقد به مشورت و نظر جمعی معرفی میکند و سعی دارد از روسای قبلی چون دکتر ظفرقندی و باقر لاریجانی در مقام مشاور بهره برد اما در عین حال انتقادهایی به اتفاقات گذشته دارد و معتقد است میشد بهتر از اینها سکان هدایت علوم پزشکی تهران را در دست گرفت.
با او در طبقه هشتم ساختمان دانشگاه علوم پزشکی تهران به گفت و گو نشستیم.
فارس: شما در صحبتهایتان اشاره کردهاید که مدیریت در دوره های قبل عاری از مشکل نبوده، این مشکلات چه بوده و آیا اکنون قابل حل است؟
جعفریان: دانشگاه علوم پزشکی تهران به دلیل موقعیت خاصی که دارد و به نوعی دانشگاه مادر محسوب میشود در دورانهای قبل دستخوش مسائل سیاسی هم شده است.
مثلاً مطرح می شود که دانشگاهها باید استقلال داشته باشند اما همه دانشگاه زیر نظر وزارت علوم یا وزارت بهداشت فعالیت میکنند و باید مجری تصمیمات وزارتخانه باشند اگر بخواهند تصمیمی بگیرند من در دانشگاه باید تابع آن باشم، خواه این تصمیم به نفع باشد یا خلاف. این خود به خود به استقلال دانشگاهها ضربه میزند.
در عین حال همیشه به دلیل موقعیت استراتژیک دانشگاه علوم پزشکی تهران نگاه سیاسی خاص هم به آن حاکم است و اگر 5 دانشجوی این دانشگاه نسبت به یک موضوع اعتراض کنند یا تجمع، بیشتر دیده میشود تا 50 دانشجوی یک دانشگاه دیگر.
در دوره دوم آقای دکتر ظفرقندی که بحث تمام وقت شدن اعضای هیئت علمی پیش آمد، اثرهایی در بین هیئت علمی گذاشت. همچنین ارتباط بین هیئت علمی با دانشگاه در اواخر آن دوران کمرنگ شد.
در دوران آقای دکتر لاریجانی هم که بحث ادغام علوم پزشکی تهران و ایران پیش آمد عملاً چالش بزرگی بهوجود آمد که جنبه سیاسی هم پیدا کرد. در دوران آقای دکتر منصوری علاوه بر چالش تغییر ناگهانی رئیس دانشگاه، موضوع انتزاع علوم پزشکی ایران مسئله بسیار بزرگی بود که انرژی بسیاری از دانشگاه گرفت. قاعدتاً بعد از پایان دوره مسئولیت بنده هم مواردی از این دست وجود خواهد داشت.
البته ناگفته نماند که روحیه دوستی در بین روسای قبلی با هم و بنده بسیار قوی است و همه این بزرگان نسبت به هم ارادت ویژه ای دارند. من هم از گذشته در کنار دکتر ظفرقندی، دکتر لاریجانی یا دکتر منصوری به عنوانهای مختلف حضور داشته و همکاری کردهام.
دو هفته قبل ساعت 9 شب وقتی از دفتر کار خارج میشدم دکتر منصوری(سرپرست سابق علوم پزشکی تهران) با من تماس گرفت تا حال مرا جویا شود و گفت صرفاً برای احوالپرسی تماس گرفتهاست. طی این مدت کاری این شیرینترین تماسی بود که با من گرفته شد.
فارس: نظر شما در مورد ادغام یا انتزاع دانشگاه علوم پزشکی ایران و تهران چیست؟ به اذعان وزیر بهداشت وقت دکتر دستجردی علت این ادغام را جدا شدن بخشی از دانشگاه علوم ایران و پیوستن به علوم پزشکی کرج بود. همچنین یکپارچه کردن دانشگاههای علوم پزشکی در تهران که سیاستهای یکسانی داشته باشند. نظر شما در این مورد چیست؟
جعفریان: من در آن زمان از نزدیک شاهد یکسری وقایع پس از ادغام بودم. به نظر من اصل ادغام شاید کار بدی نبود ولی روش اجرای آن شتابزده بود که منجر به عوارض زیادی هم شد. اگر بستر مناسبی برای این کار ایجاد میشد شاید نتیجه بهتری داشت.
فارس ـ برخی بر این باور بودند که برند دانشگاه علوم پزشکی تهران سبب شده که دانشجویان بیشتر مایل به ادغام باشند تا انتزاع؟
جعفریان: نه اینگونه نیست که فقط برخی دانشجویان چنین نظری داشته باشند. . به عنوان مثال برخی اعضای هیئت علمی دانشکده پرستاری تمایل به انتزاع نداشتند، چرا که کاملاً یکپارچه شدهاند. از طرفی اساتید بعضی دانشکده ها هم از ابتدا با ادغام مخالف بودند و اکنون مایل به انتزاع هستند. البته انتزاع اکنون یک کار قانونی و طبق مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی است و همه ما آن را به نحو احسن اجرا خواهیم کرد.
فارس: آیا همدلی و سیاست یکپارچه برای کلانشهری مثل تهران بین سه دانشگاه علوم پزشکی پایتخت وجود دارد؟
جعفریان:به هر حال مسائل را به مرور با همراهی روسای سه دانشگاه حل میکنیم و اکنون هر دو هفته روسای سه دانشگاه علوم پزشکی تهران، شهید بهشتی و ایران برای هماهنگی برنامهها با هم جلسه داریم.
فارس: دانشگاه علوم پزشکی تهران یکی از دانشگاههای مادر است که پژوهش در آن به اذعان روسا از سال قبل با کمبود بودجه روبه رو بوده آیا برنامهای برای این مسئله دارید؟
جعفریان: ما تا یک سال قبل همه بودجهای که به بخش پژوهش دانشگاه اختصاصی مییافت اعتبار صرف پژوهشی میکردیم هیچ گاه نشده که بودجه پژوهشی را صرف کارهای دیگر کنیم. اما اگر سالانه 5 میلیارد تومان به بخش پژوهشی اختصاص مییابد جا دارد که تا سه برابر این رقم صرف دانشگاهی مانند تهران شود که یا باید منتظر بودجه دولتی بمانیم یا ارتباطمان را با خارج از دانشگاه و شرکتهای صنعتی قوی کنیم که متاسفانه رابطه ما با بخش صنعت ضعیف است.
فارس: در دوره دکتر لاریجانی توافقهایی با شرکتهای دانش بنیان منعقد شد تا ارتباط بین پژوهش و صنعت قوی تر شود، این کار به کجا رسید؟
جعفریان: مشکلات حاشیهای در دانشگاه علوم پزشکی تهران در یکسال اخیر به قدری بوده که عملاً این کار آن طور که باید پیش نرفته ولی امیدواریم بتوانیم این موافقتنامهها را اجرایی کنیم تا از ظرفیت شرکتهای دانشبنیان استفاده کنیم.
فارس: یکی از نقاط ضعف دانشگاه زیر ساخت مستهلک فیزیکی بیمارستانها برای ارائه خدمات درمانی است و از سویی گفته می شود بازسازی بیمارستانها دو برابر ساخت آن هزینه در بر درد آیا شما برنامهای برای بیمارستانهای زیر مجموعه خود دارید؟
جعفریان: خوب ما چند بیمارستان مانند مجتمع بیمارستان امام خمینی(ره) که عمر 70 ساله دارد یا بیمارستان سینا که عمری 120 ساله دارد در اختیار داریم. در کنار بیمارستان جامع زنان بیمارستانی در دست ساخت داریم و کار در حال پیشرفت است. بیمارستان بزرگ دیگری در داخل بیمارستان قدیمی سینا در دست نوسازی است و احتمال میرود که تا پایان سال بخشی اعظمی از آن به بهرهبرداری برسد. در مجتمع درمانی امام خمینی(ره) ساخت بیمارستانی به نام مهدی کلینیک توسط خیرین از سال گذشته آغاز شده و کار به صورت مداوم در حال پیشرفت است. پروژه انستیتو کانسر به دلیل کمبود بودجه پیشرفت خوبی ندارد.
در عین حال بنا داریم تا در بیمارستان شریعتی نیز بخش جدیدی احداث کنیم که در مرحله طرح و برنامهریزی است.
فارس: قرار بود یک بیمارستان سوختگی هم در شمال تهران منطقه کن ایجاد شود چرا که بیمارستان شهید مطهری جوابگوی نیاز بیماران سوختگی به عنوان بیمارستان مرجع در تهران نیست طرح آن به کجا رسید؟
جعفریان: حقیقتاً با این ادغام و انتزاعی که بین دانشگاهها صورت گرفته الان اصلاً نمیدانم که این بیمارستان زیر مجموعه کاری ماست یا باید آن را در علوم پزشکی ایران پیگیری کرد.
در عین حال همه اینها بودجه عمرانی خود را میخواهد و اگر مسئولان بالادستی بودجه سلامت را از اولویتهای شانزدهم ، هفدهم به پنج اولویت اول ارتقا دهند بالطبع نتیجه آن به همه بخشها تعمیم مییابد.
فارس: در انتخاب مدیران زیر مجموعه خود به ویژه روسای دانشکده ها نظر سایر اساتید را جویا شده اید آیا دلیل خاصی دارد؟
جعفریان: بله این روشی است که به این صورت شاید برای اولین بار در دانشگاه های علوم پزشکی کشور اجرا شده است. در این روش ضمن استفاده از نظرات مشورتی تمام اعضای هیئت علمی دانشکده ها، هماهنگی افراد پیشنهادی با برنامه های دانشگاه از طریق اخذ برنامه از داوطلبان و انجام مصاحبه با آنان بررسی شد و در نهایت انتخاب توسط رئیس دانشگاه صورت گرفت. این روش در حال تکمیل است و امیدوارم با جلب همراهی و توجه همکاران باعث نشاط و مشارکت بیشتر آنان شود.
فارس: چقدر خط مشی های سیاسی را در انتخاب همکاران خود دخیل می کنید؟
جعفریان:خط مشی سیاسی موضوعی فردی است که به نظر من ربطی به عملکرد دانشگاهی افراد ندارد. وظیفه دانشگاه آموزش و پژوهش است و این موضوع اصلی ماست. به نظر من هر فرد متدینی که در چارچوب قانون عمل کند و برای پیشرفت کشور تلاش کند یک فرد ارزشی است و باید از توان او استفاده کرد. انتصابات جدید و همکارانی که از دوره قبل با من کار می کنند به خوبی نشان دهنده این نگاه من است.
فارس:از نظر شما اولین تغییری که باید در سطح علوم پزشکی تهران اتفاق بیفتد چیست؟
جعفریان: اولین و مهمترین تغییر لازم در دانشگاه ما و شاید جامعه دانشگاهی این است که افراد خود را صاحب دانشگاه بدانند و با احساس تعلق خاطر در آن فعالیت نمایند. اگر این اتفاق در همه سطوح بیفتد و فاصله بین اساتید، کارکنان و دانشجویان با دانشگاه کم شود، مطمئناً جهش جدیدی در عرصه دانش رخ خواهد داد. من تردید ندارم که پتانسیل موجود در نیروی انسانی ما بسیار بیش از آن چیزی است که در حال حاضر مشاهده می شود و مهم ترین کار فعال کردن این پتانسیل است.