راه پیمایی اربعین ایرانیزه نشود
یکی دیگر از آسیب های حضور نهادها این است که تبلیغات سمت و سوی فضای سیاسی داخلی ایران سوق پیدا می کند و گروه ها سعی می کنند رقبا را مورد «عنایت بنری و شعاری» قرار دهند.
به گزارش عصر خبر سیدصادق حسینی روزنامه نگار در سایت نامه نوشت:راه پیمایی اربعین یکی از مهمترین زیارت های تشیع، با سرنگونی صدام حسین در سال ۲۰۰۳ به صورت گسترده از سوی شیعیان عراق آغاز شد و هر سال بهتر و شلوغ تر از سال قبل برگزار می شود. امسال نیز این راه پیمایی رکورد تاریخی برجای گذاشت و تنها از ایران در حدود ۱.۵ میلیون نفر در بزرگترین تجمع و راه پیمایی انسانی شرکت کردند. ۱.۵ میلیونی نفری که سختی و رنج راه و معطلی های چند روزه در مرز را با عشق حضرت سیدالشهدا به جان خریدند و خود را به سیل زایرین سایر کشورها رساندند و رکوردی تاریخی آفریدند.
در کنار خیل عظیم زائران ایرانی، امسال نهادها و ارگان ها نیز در این مسیر حضور داشتند، از جمله قرارگاه فرهنگی خاتم الاوصیا، شهرداری تهران و شهرداری چند شهر دیگر. آسیب شناسی حضور این سازمان ها در راه پیمایی اربعین می تواند موجب بهتر شدن عملکرد شان شود.
برخلاف سال گذشته در تمام مسیر، بنر های تبلیغاتی به سبک مرسوم راه پیمایی های ایران در تعداد بالا به چشم می خورد. ظاهرا مسولان توجه نداشتند که اصولا کسانی که به راهپیمایی اربعین آمده اند، از این فضای تبلیغاتی گذر کرده اند و توجهی به این تبلیغات ندارند و عملا این هزینه بی فایده است و تنها به بیت المال ضرر می زند.
تجربه حضور نهادها در راه پیمایی ها نشان می دهد که در سال های آتی با حضور گسترده تر نهادها، ۸۰ درصد اندازه یک بنر به «روابط عمومی اداره فلان اداره کل فلان معاونت فلان وزارت/شهرداری/سازمان فلان» اختصاص می یابد و ۲۰ درصد با فونتی ناخوانا به اصل موضوع و راه پیمایی اربعین اختصاص می یابد. به عنوان نمونه عینی، گمان می کنم در ستون 670 شهرداری ورامین در کنار تلی از زباله بنری زده بود:«امام خامنه ای: ۱۵ خرداد ورامین خاطره ای فراموش نشدنی است.»
اگر جلوی این «حضور بنری» گرفته نشود، شاهد آن هستیم در راه پیمایی اربعین سال ۹۴ «رقابت بنری» از سوی ارگان ها و شهرداری ها آغاز می شود و در آخر هم گزارش می دهند که در راستای سال فرهنگ و فعالیت های فرهنگی فلان کیلیومتر بنر در راهپیمایی اربعین نصب شد و هم ایرانی ها هم خارجی ها را هدایت کردیم.
یکی دیگر از آسیب های حضور نهادها این است که تبلیغات سمت و سوی فضای سیاسی داخلی ایران سوق پیدا می کند و گروه ها سعی می کنند رقبا را مورد «عنایت بنری و شعاری» قرار دهند.
همچنین بنرهای تبلیغاتی که سرتاسر مسیر را پرکرده بودند و دیدن بنرهای کوچکتری که پاره شده بود به سوء برداشت هایی دامن می زند که خوراک ساز جریان های مسموم است. این تبلیغات وسیع و آن پاره کردن ها به اذهان چنین القا می کند که ظاهرا رقابتی بین مراجع برای استفاده از راه پیمایی به وجود آمده. کما این که شنیده شد در کربلا بعضی از ایرانی های پرشور علیه شخصیتی شعار دادند و پلیس عراق هم آن ها را دستگیر و کسانی که پاسپورت و ویزا نداشتند را به زندان منتقل کرده.
بهتر است با ورود شخصیت های نظام و مراجع معظم تقلید جلوی کارهای اشتباه گرفته شود و به وجهه مردمی بزرگترین راه پیمایی انسانی جهان آسیبی نرسد.