اتصال به معبود در سیره امام خمینی

حتی گاهی تا دم در حرم می ‏آمدند و در را می ‏بوسیدند و سلامی می ‏دادند و می ‏رفتند؛ لذا زمانی که در مدرسه فیضیه برای طلاب درس اخلاق می ‏فرمودند، خیلی روی دعاها و مضامین دعاها تکیه می ‏کردند.

عصر خبر به نقل از پایگاه اطلاع رسانی آستان مقدس امام خمینی(س) : یکی از ابعاد گسترده شخصیت حضرت امام این بود که به مناجات و عبادت و ادعیه توجه ویژه داشتند، ما می‏ دیدیم که ایشان هر روز بعد از تدریس عصر ها به حرم مطهر حضرت معصومه مشرف می ‏شدند، و من به یاد ندارم که حرم رفتنشان تعطیل شده باشد، و در حوزه هم معروف بودند به اینکه مقید به زیارت هستند، حتی گاهی تا دم در حرم می ‏آمدند و در را می ‏بوسیدند و سلامی می ‏دادند و می ‏رفتند؛ لذا زمانی که در مدرسه فیضیه برای طلاب درس اخلاق می ‏فرمودند، خیلی روی دعاها و مضامین دعاها تکیه می ‏کردند. ایشان به مناجات شعبانیه بسیار تاکید داشتند و روی کلماتی از این دعا تکیه می ‏کردند (الهی هب لی کمال الانقطاع الیک… خدایا به من ببخش، بریدن از دیگران را و تنها به خودت وابسته ‏ام نما…)
مناجات، یعنی نجوا کردن با خدا؛ مناجات، یعنی سر و سرّ داشتن با مبدا آفرینش و این نقطه اوج آدمی است که باطن وجودش با مرکز هستی متصل شود. حضرت امام به مناجات عشق می‏ ورزیدند.
منبع: پرتوی از خورشید؛ ص 14.

عضویت در تلگرام عصر خبر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا
طراحی سایت و بهینه‌سازی: نیکان‌تک