منطقه ۲۰ تهران در هفته پدافند؛ تاب‌آوری روی کاغذ، بحران در میدان!
پدافند غیرعامل یعنی پیشگیری، آموزش مستمر، و آمادگی واقعی در برابر تهدید؛ اما آنچه این روزها به نام «گرامیداشت» برگزار می‌شود، آیا بیشتر دفاع از عملکرد مدیران نیست تا دفاع از شهر.
باز هم «هفته پدافند غیرعامل» آمد و رفت؛ با چادر، بنر، چند عکس از مسئولان در کنار مانیتور و چند تمرین از پیش‌نوشته‌شده که باید پرسید آیا هیچ نسبتی با واقعیت بحران دارد؟
به گزارش عصر خبر، در شهرداری منطقه ۲۰ تهران هم طبق معمول، مسئولان با شور و حرارت از «اجرای تمرین دورمیزی» و «سناریوی بمب‌گذاری در ایستگاه گاز» سخن گفتند؛ تمرینی که از ابتدا تا انتها روی کاغذ تعریف شده بود و معلوم نیست در میدان عمل چه میزان قابلیت اجرا دارد.
وقتی در یک شهر، برخی مواقع کوچک‌ترین حادثه باران، خیابان‌ها را فلج می‌کند و در بحران‌های واقعی کسی نمی‌داند فرمانده عملیات کیست، حرف زدن از پدافند غیرعامل بیشتر شبیه یک شعار است تا واقعیت.
تبلیغات محیطی، ارسال پیامک و کارگاه‌های تکراری، هرگز تاب‌آوری شهری نمی‌سازد. تاب‌آوری یعنی تجهیز واقعی، آموزش کاربردی، و هماهنگی میان دستگاه‌ها، نه نمایش چند عکس از آتش‌نشانی و یک بنر در مترو جوانمرد قصاب.
شهروندان به‌درستی می‌پرسند: اگر واقعا حادثه‌ای در ایستگاه گاز رخ دهد، چند دقیقه طول می‌کشد تا نیروها برسند؟ آیا مسیر دسترسی، تجهیزات و نیروهای متخصص آماده‌اند؟ آیا مدارس و محلات، برنامه‌ای برای تخلیه اضطراری دارند؟
آیا هیچ‌کدام از این پرسش‌ها پاسخی در گزارش‌های پر زرق و برق هفته پدافند دارند؟
پدافند غیرعامل یعنی پیشگیری، آموزش مستمر، و آمادگی واقعی در برابر تهدید؛ اما آنچه این روزها به نام «گرامیداشت» برگزار می‌شود، آیا بیشتر دفاع از عملکرد مدیران نیست تا دفاع از شهر.
تا زمانی که پدافند در حد همایش و شعار باقی بماند، هر بحران کوچک می‌تواند فاجعه‌ای بزرگ بیافریند.
