از دعوای علی آبادی و خادم تا بلیت هایی که در چمدان سوخت…
این وضعیت باعث ناراحتی و اعتراض ایرانیانی شد که همانند تماشاگران سایر کشورها ، از کمیته ملی المپیک کشور خودشان انتظار داشتند آنها را در تهیه بلیت از محل سهمیه کمیته ها ، کمک کنند ولی آقایان ، بسیاری از بلیت ها را سوخت کردند و به تماشاچیان ایرانی ندادند!
هر چند کاروان المپیک ایران در لندن توانست با 12 مدال ، بیشترین تعداد
مدال ها را در تاریخ حضورش در این رقابت ها را کسب کند و از این رو ،
مسوولان ورزش و کمیته ملی المپیک به خود می بالند ، اما واقعیت این است که
کاروان ورزشی ایران می توانست نتایج به مراتب بهتری را کسب کند ولی برخی
سوء تدبیرها باعث شد وضعیت تیمی ایران به ویژه در رشته هایی مانند کشتی
آزاد ، آن طور که باید و شاید سروسامان نگیرد و ناکامی های متعددی در لندن
ایجاد شود ؛ ناکامی هایی که تلاش می شود در پشت مدال های کسب شده پنهان
شود.
به عنوان مثال ، محمد علی آبادی که به عنوان رئیس کمیته ملی
المپیک در لندن حضور داشت ، به جای قوت قلب دادن به مربیان و روحیه بخشی به
ورزشکاران ، با برخودهای نامناسب خود ، یکی از عوامل بر هم زدن آرامش در
اردوی ایران بود. فقط در یک مورد ، او چنان برخورد ناشایستی با رسول خادم –
سرمربی تیم ملی کشتی آزاد – داشت که نهایتاً بگو مگوی آنها به جایی کشید
که رسولِ به ستوه آمده از دست علی آبادی ، با عصبانیت گوشی تلفن همراه خود
را به دیوار کوبید!
همچنین
در حالی که کمیته بین المللی المپیک (IOC) تعدادی بلیت در اختیار کمیته
ملی المپبک ایران گذاشته بود که به رایگان در اختیار تماشاگران ایرانی
گذاشته شود ، بسیاری از ایرانیانی که از نقاط مختلف انگلیس و کشورهای دیگر
خود را به لندن رسانده بودند ، از دریافت بلیت محروم شدند و بدین ترتیب
ورزشکاران ایران در برخی مسابقات ، از حضور پرشمار ایرانیان تشویق کننده
محروم بودند.
نکته تأسف انگیز اینجاست که در شرایطی ایرانیان از
تماشای دیدارهای تیم های ملی شان محروم شدند که تعداد زیادی بلیت در روز
آخر ، روی دست مسوولان کمیته ملی المپیک باقی ماند و سوخت شد!
همچنین به
دلیل ناهماهنگی های کمیته ملی المپیک ، برخی بلیت هایی که توسط این کمیته
دریافت و بین ایرانیان توزیع شد ، اساساً در رشته هایی بود که ورزشکاران
ایرانی در آنها حضور نداشتند.
از جمله آن که کمیته ملی المپیک ،
تعداد 400 بلیط مربوط به رشته والیبال را تهیه کرده بود در حالی که اصلاً
والیبال ایران در المپیک حضور نداشت!
این وضعیت باعث ناراحتی و
اعتراض ایرانیانی شد که همانند تماشاگران سایر کشورها ، از کمیته ملی
المپیک کشور خودشان انتظار داشتند آنها را در تهیه بلیت از محل سهمیه کمیته
ها ، کمک کنند ولی آقایان ، بسیاری از بلیت ها را سوخت کردند و به
تماشاچیان ایرانی ندادند!
این در حالی است که ایرانیان مقیم انگلیس
، برای ورزش کشورمان سنگ تمام گذاشته و حتی سایتی را هم به این منظور راه
اندازی کرده بودند. بسیاری از آنها هم با هزینه شخصی خود بلیت دیدارهای
ایران را تهیه کردند و این در حالی بود که بخشی از بلیت های اعطایی کمیته
بین المللی المپیک به کمیته ملی المپیک ایران در چمدان آقایان ماند و منقضی
شد و بعضاً هم این بلیت های منقضی شده ، به هواداران داه شد!