حسادت،آفت تخریب شخصیت کودکان

عصر خبر: محققان حوزه کودک حسادت های دوران کودکی را آفت یک رابطه انسانی برشمرده اند. از این رو نهادینه شدن چنین رفتارهایی در دوران های نوجوانی و جوانی مشکلات و آسیب های خانوادگی، اخلاقی و اجتماعی را به همراه دارد که از آن می توان به عنوان یک چالش در جامعه مدنی یاد کرد.به گزارش سرویس اجتماعی شبکه مجازی آستان،مهدیه شایگان:روانشناسان حوزه کودک حسادت را نوعی احساس نگرانی،ترس یا اضطراب در رابطه با دیگران تعریف کرده اند که در سنین کودکی باعث می شود اغلب این افراد در بزرگسالی به سوی بیراهه هایی چون رقابت های ناسالم،چشم و هم چشمی و… کشیده شوند.برخی متخصصان علوم رفتاری در این حوزه شکل گیری چنین خصوصیتی را در همه کودکان از سن کم ناآگاهانه عنوان می کنند اما گاهی از چنین رفتارهایی باید ترسید زیرا رشد این رفتار به خصوص در کودکی نشاط دوران کودکی را از کودکان سلب کرده و روحیه خشونت آمیزی را در آنها شکل می دهد و میزان موفقیت ها و گام برداشتن در مسیر صحیح را کاهش می دهد.تحقیقات نشان می دهد افراد حسود اغلب افکار منفی خود را به تمام اتفاقات پیرامون تعمیم می دهند بنابراین در گام نخست برای پیدا کردن رفتار درست این است که این قبیل عادت ها را از خود دور کنند تا بتوانند تفکرات مثبت را در رفتارهای شان جایگزین کنند.اعتماد کلید دور کردن حسد از تفکر است.اعتماد مانع از شکل گیری احساسات منفی و حسادت می شود.بنابراین والدین باید آگاه و هوشیار باشند که مهارت های درست زندگی را از همان سن کم و کودکی به فرزندان خود بیاموزند تا با تقویت اعتماد به نفس فرزندان دیدگاه های مثبت تری نسبت به پیشرفت دیگران داشته باشند.در برهه ای از دوران نوجوانی نیز حسادت نسبت به گروه همسالان در افراد شکل می گیرد از این رو ممکن است خود این افراد نیز دلیل قانع کننده ای برای این رفتار نداشته و علت اصلی اش را ندانند.بنابراین والدین موظف هستند تا اصول رفتاری درست را به فرزندان گوشزد کنند البته حس حسادت در حد متعادل امری عادی و طبیعی از نگاه روان شناسان تلقی می شود اما در شرایطی که والدین رفتار حسادت گونه ای از فرزند خود متوجه شدند بهتر است با او همگام شوند تا احساس همدلی،همدردی و درک بیشتر بین آنها شکل بگیرد.داشتن ارتباط کلامی و انجام فعالیت های مثبت نیز یکی دیگر از راهکارهای خداحافظی با حسادت در دوران های مختلف زندگی است. اما نکته قابل تامل اینکه محدود کردن فرزندان در موقعیت های مختلف باعث می شود تا حس حسادت در آنها افزایش یابد و این حس سبب می شود تا قدرت تصمیم گیری ضعیف  و میزان مقایسه با دیگران افزایش یابد.از این رو نباید آزادی عمل را از فرزندان سلب کرد و صحبت کردن با فرزندان در خصوص تبعات و پیامدهای منفی و مخرب رفتارهای حسادت گونه باعث می شود تا مهارت های خود را افزایش دهند و از آسیب های این رفتار منفی مصون بمانند.