ماجراهای سربازی رضا شفیعی‌جم در «خندوانه»
شرح ساخت «کوروش کبیر» با تکنیک‌های جدید و ایستاده با طنز سربازی رضا شفیعی‌جم از وقایع «خندوانه» شب قبل بودند.
عصرخبر به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان: رامبد جوان در ابتدای «خندوانه» شب گذشته یادآور شد که با ورود به فصل سوم این برنامه همه متوجه شدیم که چه قدر شاد بودن و خندیدن واجب است. وی همچنین در پاسخ به این که برخی‌ها می گویند اِی بابا دلتان خوش است، گفت: بله دل ما خوش است و بالاخره در روزی، شبی یا زمان دیگری آن‌هایی که دلخوش نیستند را هم شاد می‌کنیم.
پس ازاین هم او از امنیت که عامل پیش‌نیاز این شادی‌هاست گفت و به همین بهانه شادی برنامه را به همه ارتشی‌های سراسر کشور و خانواده‌هایشان تقدیم کرد.
اما مسعود جعفری جوزانی نویسنده و کارگردان کشورمان، مهمانی بود که بعد از یک رفت و آمد به جمع اضافه شد و در بدو ورودش حرف به کار جدید این هنرمند یعنی «کوروش کبیر» رسید.
جوزانی در خصوص این فیلم که با سرمایه‌گذاری مردم ایران و در واقع بخش خصوصی ساخته می‌شود، درباره شیوه نوین تولید کار بیان کرد: هنگام ساخت فیلم‌های بزرگ و پرهزینه ابتدا آرت بوک یا به گونه‌ای نقشه راهی را برای آن‌ها طراحی می‌کنیم، نقشه‌ای که در آن فیلمنامه آماده و به زبان‌های مورد نظر ترجمه می‌شود، از لباس تا طراحی گیریم شخصیت‌ها توسط برنامه‌ای سه بعدی سازی می‌شود. بعد سکانس‌های اصلی فیلم نیز به گونه‌ای طراحی می‌شود تا بدین طریق استوری برد و در واقع مسیر کار تجسم شود که این روش‌ها موجب منظم بودن کار و پایین‌آمدن هزینه‌های اقتصادی می‌شود. در مورد فیلم «کوروش کبیر» هم زمان ساخت آن با چنین روشی، حدود 4 ماه خواهد بود.
در ادامه این کارگردان خاطره‌ای از فیلم «جاده‌های سرد» تعریف کرد و از علاقه‌اش به کارهای وودی آلن گفت و اظهار داشت که ما باید هر سال کمدی‌هایی داشته باشیم که مردم بپسندند تا سینما هم جزو سبد کالا شود.
گپ و گفت درباره آب و صرفه‌جویی در مصرف آن در عرصه‌های اجتماعی، از موارد دیگری بود که در این بین مطرح شد.
پس از رفتن جعفری جوزانی و یک تنفس، کمدین رضا شفیعی جم به روی صحنه آمد و بلافاصله بحث سربازی را شروع کرد. از سرها و شکل‌هایی که بعد از زدن موها ظاهر می‌شد، ته دیگ‌های وسیع آسایشگاه که به مدت 45 دقیقه همه آن‌ها، در حین خوردنش به هم نگاه می‌کردند گفت تا ماشین آخرین سیستم برگشت به خانه‌شان و … .
در آخر هم رامبد برنامه را با شعر «ایران» و این جمله که «دل ما خوش است و آن هایی که خوش نیستند را هم روزی دلخوش می‌کنیم» به پایان رساند.
