حمله شدید رسانه دولت به کیهان
شبکه ایران رسانه دولت در مطلبی به یادداشت امروز کیهان واکنش نشان داد.
بدون شک ماجرای طلحه و زبیر و سرنوشت نهایی آنان را باید یکی از مهمترین و عبرت آموز ترین حوادث تاریخ اسلام دانست؛ ماجرایی که هیچ تاریخ مصرفی ندارد و مرتبا باید مورد بررسی و گوشزد قرار گیرد. شاید به همین خاطر است که مدیر مسئول روزنامه کیهان، امروز در یادداشت خود محمود احمدی نژاد و یاران او را به طلحه و زبیر تشبیه کرده است. گذشته از اختلاف نظرهای عمیق سیاسی مابین حامیان دکتر احمدی نژاد با جناب شریعتمداری، باید تاکید کرد مطالبی که ایشان در یادداشت خود متذکر شده اند بسیار مهم و حائز اهمیت است.
آقای شریعتمداری در یادداشت خود اگر چه مدعی است که قصد مقایسه ندارد، اما هر کسی می داند که این جملات چه معنایی دارد: « آیا طلحه و زبیر، آن هنگام که در رکاب رسول خدا(ص) و برای مقابله با دشمنان اسلام شمشیر می زدند و از جان خود مایه می گذاشتند، قابل تقدیر نبودند؟ و آیا مولای بزرگوار ما حضرت امیرالمومنین علیه السلام از آنان حمایت نمی کرد؟ اما وقتی همین طلحه و زبیر که آن همه مورد حمایت و تقدیر بودند پای از صراط مستقیم بیرون نهادند و پیمان شکسته و به اصحاب شام پیوستند و در آوردگاه فریب جمل به تخاصم و کینه توزی لشگر آراستند، حضرت امیر(ع) ابتدا به اندرز و نصیحت آنان پرداخت و عهدی را که بسته و شکسته بودند یادآور شد اما هنگامی که اصرار آنها به مقابله را مشاهده فرمود، با آنان به نبرد پرداخت.
اکنون باید به کسانی که داعیه اسلام و تشیع و پیروی از مولای متقیان را دارند گفت؛ کدام اقدام حضرت امیر علیه السلام را- نستجیربالله- «خطا»! می دانید؟! حمایتش از طلحه و زبیر یا مقابله حضرت با آنان را؟!
حزب الله افتخار می کند و این افتخار را به حساب لطف خداوند تبارک و تعالی و پیروی از ولی امر خود که در طول پیروی از رسول خدا (ص) و ائمه اطهار علیهم السلام است می نویسد که از آقای هاشمی رفسنجانی در مقابل ملی گراها، سکولارها و شماری از مدعیان اصلاح طلبی دفاع جانانه کرد. و افتخار می کند در حالی که از مواضع آقای خاتمی نگرانی های جدی داشت، از وی در مقابل هجوم افراطیونی که در پوشش اصلاح طلبی به مقابله با او آمده و امروزه آشکارا به آمریکا و اروپا و اسرائیل پناه برده اند، حمایت کرد. حزب الله افتخار می کند از آقای احمدی نژاد قبل از آن که متاسفانه حلقه انحرافی به درون کابینه نفوذ کند، در مقابل اصحاب فتنه آمریکایی- اسرائیلی 88 دفاع کرد و با رای بی نظیر 25 میلیونی او را به ریاست دولت برگزید.»
تاکید آقای شریعتمداری درست، به جا و صد البته بدیهی است؛ اما اشتباه آقای شریعتمداری این است که در محاسبه جایگاه خود به خطا رفته و -نستجیربالله – برای خود جایگاه امیریِ مومنان را قائل شده است! آقای شریعتمداری باید این نکته بدیهی را بداند که در زمان ما “امیر مومنان ایران اسلامی” شخص رهبر عزیز انقلاب است. به نظر می سد معضل اصلی مسئول گزینش مردم ایران از اینجا ناشی می شود که تشخیص “امیر انقلاب اسلامی” در خصوص طلحه و زبیر های زمان با وی متفاوت است و رهبر انقلاب تاکنون نه تنها کلمه ای در مذمت کسانی که کیهان طلحه و زبیرشان می نامد، سخنی نگفته اند، بلکه گفتمانشان را در همین 2-3 سال اخیر، عامل زنده تر شدن ارزش های انقلاب اسلامی عنوان کرده اند!
انتظار می رفت که آقای شریعتمداری بعد از 33 سال این حقیقت را فهم کرده باشد که ملت ایران همواره آماده تار و مار کردن طلحه و زبیر های سیاسی به فرمان “امیر سرافرازشان” هستند، تا این چنین دچار توهم “خود امیر پنداری” و “سخنگویی امت حزب الله گردد.
نکته تاسف بار در خصوص اظهارات شریعتمداری این است که “امیر ملت ایران” طی 3 سال گذشته بیش از 90 بار از واژه انحراف و مشتقات آن در دیدار های متعدد خود که مخاطبان آن اعضای مجلس خبرگان رهبری، نمایندگان مجلس شورای اسلامی، مسئولان قوه قضائیه، فرماندهان سپاه پاسداران، دانشجویان، اساتید دانشگاه، نخبگان علمی، شرکت کنندگان در کنفرانس های بیداری اسلامی و … بودند، استفاده کرده اما مدیر مسئول کیهان حتی نمی تواند یکی از این جملات را برای اثبات انحراف احمدی نژاد و یارانش استفاده کند با این وجود با بی پروایی و بی تقوایی به خود اجازه می دهد که رئیس جمهور را مصداق طلحه و زبیر بخواند.
مدیر مسئول محترم کیهان، سال گذشته به بهانه مصلحت، با ساکتین غائله آمریکایی – اسرائیلی – انگلیسی سال 88 و طلحه و زبیر هایی که در فتنه علیه “امیر انقلاب” قیام کرده بودند، پالوده خورد و امروز نیز احمدی نژاد و یارانش را مصداق اصحاب جمل می نامد تا معنای طلحه و زبیر در مکتب کیهان بر همگان روشن شود! بر این اساس مایه کمال افتخار و سرافرازی حامیان دولت در پیشگاه ملت ایران خواهد بود که از جانب امثال آقای شریعتمداری طلحه و زبیر نام بگیرند.
البته ناگفته نماند که راه آقای شریعتمداری در سال 84 از امت حزب الله جدا بود و وی با تئوری صالح مقبول به جای اصلح انقلابی، به امت حزب الله توصیه می کرد به رقیب محمود احمدی نژاد رای دهند!