پذیرایی با عدسی و لبو!
مراسم اختتامیه ششمین جشنواره “سینما حقیقت” در فضایی سنتی و کاملا ایرانی انجام شد به طوری که پذیرایی با عدسی و لبو انجام شد.
به گزارش خبرنگار مهر، مراسم اختتامیه ششمین جشنواره فیلم سینما حقیقت خالی از لطف نبود و مسائل خواندنی بسیاری در آن مطرح شد.
محمدرضا اصلانی کارگردان سینمای مستند که با تاکید چندباره علی ضیاء پدر
سینمای مستند نامیده شد هنگام برگزاری مراسم نکوداشت خود – که با اشتباه
بزرگداشت عنوان شد- گفت: من با وجود اینکه قدم خیلی بلند نیست چشم در چشم
شما سلام می کنم. وقتی به من گفتند مراسم بزرگداشت است من در پاسخ گفتم که
من هنوز فوت نکرده ام که مراسم بزگداشت برای من بگیرند و یادی از یک مستند
ساز شود.
این کارگردان سینمای مستند ایران در ادامه صحبت های خود که این جایزه را
به همه جوانان تقدیم کرد و گفت: من این جایزه را به نسل جوان و هوشمند
ایرانی تقدیم می کنم. نسلی که زیبا می اندیشد و زیبایی را دوست دارد و از
مسئولان انتظار دارم این زیبا انیشی را بهتر ببینند و بر شکوه این همه
اندیشه جوان احترام بیشتری قائل باشند و حضور آنها به بیش از گذشته به
رسمیت بشناسند.
– در بخش دیگر از مراسم نکوداشت های اختتامیه ششمین جشنواره سینما حقیقت
از هدایت الله بهبودی پژوهش گر مستندهای انقلاب تقدیر شد. این پژوهشگر در
صحبت های کوتاهی که مطرح کرد گفت:مرددم که مستحق توجه باشم. فاصله من با
سینما آنقدر زیاد است که شما به چشم یک غریبه نگاه کنید اما از غریب نوازی
شما متشکرم.
– شفیع آقامحمدیان در نشست خبری که به مناسبت برگزاری جشنواره سینما حقیقت
برگزار شده بود اعلام کرد که مراسمی ویژه که نشان از سنت و سبک زندگی
ایرانیان است در مراسم اختتامیه به نمایش گذاشته خواهد گذاشت. این اتفاق
شامگاه گذشته در محوطه باز تالار وحدت رخ داد.مهمانان دعوت شده به مراسم در
بدو ورود با چرخ دستی هایی پر از لبو، شلغم و باقالی مواجه می شدند که
پذیرای مهمانان بودند.
– طرف دیگر حیات بوی آش و عدسی داغ می آمد که در نم نم باران پاییزی
بوییدن و خودردن غذاهای سنتی ایرانی خیلی زیبا و دلچسب بود. مهمانان خارجی
در این مراسم هم از این همه پذیرایی گرم ایرانی شگفت زده شده بودند.
– نکته قابل توجه در پذیرایی این مراسم جمله ای از مقام معظم رهبری بود که
درباره سبک زندگی چنین سخن گفته بودند: سبک زندگی به همه مسائلی برمی گردد
که متن زندگی انسان را شکل می دهد.
– هنگامی که نماینده کارگردان چینی که موفق به دریافت جایزه در بخش بین
الملل شده بود، به روی صحنه آمد تا جایزه خود را بگیرد با تاخیر در پیدا
کردن اسم کارگردان جایزه را گرفت.در همین راستا آقامحمدیان میزبان این
مراسم گفت که ما دنبال یک چشم بادومی برای دریافت جایزه می گشتیم.
– یکی از اتفاق های جالب توجه در این مراسم این بود که به هریک از کسانی
که جایزه دریافت می کردند یک کاشی از دریافت می کردند که این کاشی ها کامل
کننده یک پازل بزرگ بود که در پایان نوشته می شد: آغاز هفتمین جشنواره بین
المللی فیلم مستند ایران-سینما حقیقت.
– محمد شفیع آقامحمدیان در بخشی از این مراسم از یکی از داوران مراکشی به
زبان فرانسوی خواست نظرش را درباره سینمای ایران بدهد. این داور و فیلمساز
مراکشی گفت که برای نخستین بار است که با سینمای ایران آشما شدم و امیدوارم
فیلمسازان ایرانی از این نگاه در فیلمسازی دور نشوند.
– علی ضیاء که مجری مراسم بود پس از ترجمه همزمان شفیع آقامحمدیان به
فرانسوی به مزاح گفت که شنیدن زبان فرانسه با لهجه ترکی هم در جای خود خوب
بود. طعنه های کلامی از ترفندهایی بود که این مجری جوان مراسم به کرات
استفاده می کرد و گاهی مقدار این طعنه ها آنقدر زیاد می شد که به نوعی
شانیت مراسم زیر سئوال می رفت.
– یکی از نکات جالب در این جشنواره این بود که اغلب کارگردان ها جایزه های
خود را تقدیم کردند.به عنوان مثال فرهاد ورهرام حایزه خود را به حوزه
پژوهش سینمای مستند اهدا کرد.فتح الله امیری جایزه خود را به پژوهشگران
فیلم مستند”در جستجوی پلنگ ایرانی” اهدا کرد.
– از سوی دیگر عبدل عزیز قاسمی کارگردان فیلم مستند “مانگرو” که فیلمی
درباره خلیج فارس ساخته بود جایزه خود را به حاشیه نشینان خلیج فارس اهدا
کرد. نکته جالب اینکه پژمان لشگری پور هم جایزه خود را به پاس تلاش کارکنان
مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی به آنها اهدا کرد.
– اجرای قطعه “وطنم” به شیوه آکوپلا (آوای بدون حضور ساز) توسط گروه
موسیقی دامون و همچنین تک نوازی ساز هارمونیکا(ساز دهنی) توسط بابک صفرنژاد
از جلوه های خوب این مراسم بود.
– مراسم بیش از اندازه طولانی شد و در هنگام اهدای جوایز سالن تقریبا خالی بود و تماشاگران مراسم در صف دریافت شام ایستاده بودند.
– جوایزی هم به بهترین فیلم های پرتره اهدا شد فیلم 13 اکتبر 1937 ساخته
بکتاش آبتین که درباره زندگی و آثار لوریس چکناواریان بود بهترین فیلم در
این زمینه بود که جایزه ویژه را دریافت کرد. حاج رحمان قلی حسنی جانبازی که
فیلم “آن مرد ایستاده است” درباره او ساخته شده است مورد تقدیر قرار گرفت.
همچنین منیژه ابن عباسی سوژه مورد نظر در فیلم “مادرم منیژه معدن کار است”
که در رابطه با موضوع کار ساخته شده بود جایزه گرفت. سارا و سروش عادلی
جوان ترین فیلمسازان این جشنواره با سن 13 و 15 سال نیز جایزه دریفت کردند.
ملا علی سینا اقبال فر شاهنامه خان هم برای فیلم “آخر شاهنامه” جایزه
گرفت.
– اسدالله نیک نژاد کارگردان فیلم “لاله” در مراسم حضور داشت که برخی از
خبرنگاران از او درباره رند ساخت این پروژه می پرسیدند. اما این کارگردان
پاسخ روشنی به سئوالات نمی داد.