دختران امام(ره) با چه کسانی ازدواج کردند؟

مرحوم آیت‌الله حاج شیخ شهاب‌الدین اشراقی

داماد
ارشد امام خمینی(س) متولد 1304 هجری شمسی و فرزند مرحوم آیت‌الله میرزا
محمد تقی اشراقی و نوه آیت‌الله العظمی میرزا محمد ارباب بودند که در سال
1330 با خانم صدیقه مصطفوی ازدواج کردند. واسطه آشنایی، یکی از دوستان
مشترک خانوادگی بوده است. در روز خواستگاری مادر، خواهر و عموی آیت‌الله
اشراقی به منزل امام(س) می‌روند که ایشان شرط خاصی را بیان نمی‌کنند، اما
در انتخاب یا عدم انتخاب، اختیار تام را به دختر خود می‌دهند. امام ظاهرا
از آقای اشراقی تعریف و تمجید زیادی نزد دختر خود می‌کنند که حاکی از رضایت
کامل ایشان نسبت به این وصلت بوده است.
وقتی خانواده داماد، مجددا به
منزل امام می‌روند تا جواب قطعی مشخص شود، امام ابتدا نماز می‌خوانند و سپس
نزد صدیقه خانم می‌روند؛ به او می‌گویند که «نظر من مثبت است، اما تو هرچه
می‌خواهی بگو!» پس از آن دختر امام پاسخ مثبت می‌دهد و یک‌ماه بعد هم
مراسم عقد برگزار می‌شود که خطبه آن را امام خمینی و آیت‌الله خوانساری
جاری کردند. سپس تا رسیدن عروس به سن قانونی و ثبت شناسنامه، یکسال طول
کشید تا مراسم عروسی برگزار شود.
حاصل این ازدواج 7 فرزند به نام‌های نفیسه، زهرا، نعیمه، علی، عاطفه، محمدتقی و مرتضی است.

مرحوم
آیت‌الله حاج شیخ شهاب‌الدین اشراقی که در حوزه علمیه قم به  تحصیل علوم
دینی پرداخته و به درجه اجتهاد رسیده بود، دارای آثاری با عناوین سخن
حق(تفسیر قرآن)، پاسداران وحی، نقدی بر کتاب شهید جاوید، چهره‌های درخشان،
بحثی کلامی در رابطه با آیه تطهیر، حقیقت جهاد در مکتب اسلام، شرحی مبسوط
بر کتاب عروة الوثقی و تعلیقه و حاشیه بر کتاب عروة الوثقی و کتابی با
عنوان مباحث اصولی است.
آیت‌الله اشراقی پس از تبعید امام به ترکیه در
دفتر قم ایشان فعالیت پرداخت شهریه طلاب را بر عهده داشتند، اما ساواک بعد
از مدت کوتاهی (در سال 1344) ایشان را به مدت 5 سال از قم به همدان و سپس
تهران تبعید کرد. ایشان همچنین اجازه رفتن به نجف را تا زمان شهادت حاج آقا
مصطفی نیافت. بعد از هجرت امام خمینی از نجف به پاریس، مرحوم آیت‌الله
اشراقی خود را به پاریس رسانده و به امام ملحق شدند.
آیت‌الله اشراقی پس
از پیروزی انقلاب اسلامی از طرف امام خمینی در چندین مسئولیت مهم حضور
داشتند که از جمله می‌توان به نمایندگی ویژه ایشان در وزارت نفت، نماینده
امام در رسیدگی به غائله کردستان و بندر ترکمن، نماینده امام در رسیدگی به
بازماندگان کودتاگران نوژه، پاکسازی آرم‌های شاهنشاهی و رسیدگی به وضعیت
معیشتی جنگ زدگان، عضویت در شورای‌عالی دفاع، رابط ویژه امام و ارتش و…
اشاره کرد. یکی دیگر از سمت‌های مهم ایشان، نمایندگی از طرف بنی‌صدر برای
رفع اختلافات بین مسئولین بود که با تاکید امام  از سوی وی پذیرفته شد.
بعدها مرحوم حاج احمد آقا خمینی در مصاحبه‌ای با روزنامه اطلاعات در این
مورد می‌گویند که آقای اشراقی برای جلوگیری از به هم خوردن هیات ویژه سه
نفره این سمت را پذیرفت و با این کار خود را فدای اسلام و انقلاب کرد.
سرانجام داماد ارشد امام بیستم شهریور ماه سال 1360  بر اثر سکته مغزی و قلبی از دنیا رفت.

 حاج محمد حسن اعرابی

ایشان
از خانواده‌­های محترم و اصیل قم بود و در سال 1333 با خانم فریده مصطفوی
دختر دوم امام خمینی(س) ازدواج کرد. خانواده مادری آقای اعرابی با خانواده
همسر امام(س) حاجیه خانم ثقفی،  و دایی­‌ها و پدر ایشان، آیت‌الله شیخ
محمدجواد قمی نیز با امام راحل آشنایی داشتند. همچنین پدر همسر
امام(آیت‌الله ثقفی) با عموهای آقای محمدحسن اعرابی(از علمای زاهد قم)
دوستی داشته‌اند که مجموعه این روابط سبب این وصلت می‌شود. پس از انجام
خواستگاری، آیت‌الله اشراقی داماد بزرگ خانواده امام، به دلیل شناخت زیاد
از خانواده آقای اعرابی، خانواده را نسبت به انجام این وصلت تشویق می‌کنند و
به همراه حاج آقا مصطفی خمینی به محل کار وی که به تجارت مشغول بود،
می‌روند که پس از آن، از تدین و تعهد ایشان تمجید زیادی می‌کنند. همسر امام
نیز ضمن صحبت با دختر خود، نظر او را جویا می‌شود که با پاسخ مثبت مواجه
می‌گردد.
مراسم عقد و جشن در منزل امام در قم برگزار می‌شود و ظاهرا تا
قبل از آن روز دیداری میان عروس و داماد  انجام نشده بود و برای اولین بار
سر سفره عقد همدیگر را می‌بینند. مراسم عروسی هم در همان شهر و در منزل
آقای اعرابی  که قبل از ازدواج آن را بنا کرده بودند و تا آخر عمر در آن
زندگی می‌کردند، انجام شد. حاصل این وصلت، یک دختر به نام فرشته است.
حاج
محمد حسن اعرابی در دوره تبعید امام، با توجه به ثبات شخصیت و اعتماد امام
به ایشان یکی از  وکلا و مسئول پاره‌ای از کارهای مالی امام بودند. ایشان
پس از پیروزی انقلاب، فقط مدت کوتاهی نماینده مردم در شورای  شهر قم بودند،
اما پس از آن علی‌‌رغم پیشنهادات مکرر مسئولیتی را نپذیرفتند و از تمام
فعالیتهای سیاسی کناره گرفتند  و هرگز وارد مناقشات سیاسی و حتی ابراز نظر
رایج در مورد مسائل کشور، نشدند.
ایشان همچنین علاوه بر تسلط بر زبان
انگلیسی، با تاریخ معاصر و ادبیات فارسی، به خصوص دیوان حافظ و گلستان
سعدی، آشنایی و مؤانست فراوان داشتند.
داماد دوم امام خمینی در 31 خرداد
ماه سال 1389 بر اثر ایست قلبی دار فانی را وداع گفت. پیکر ایشان پس از
تشییع در حرم حضرت معصومه(س) و اقامه نماز توسط آیت الله العظمی آقای جوادی
آملی،  بنا بر وصیت خودشان در امام زاده علی بن جعفر قم به خاک سپرده شد.

 دکتر محمود بروجردی

 آخرین
داماد امام خمینی محمود بروجردی فرزند مرحوم حجت الاسلام والمسلمین حاج
شیخ محمد حسین بروجردی و نواده مرحوم آیت الله حاج میرزا مهدی بروجردی در
شهریور 1312 هجری قمری –در قم متولد شدند. آشنایی ایشان با امام (س) از طریق پدرشان  که از دوستان قدیم دوره طلبگی در اراک بودند، از کودکی آغاز شد.
ایشان تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در شهرستان قم و مقاطع لیسانس، فوق
لیسانس و دکترا را در دانشکده الهیات دانشگاه تهران گذراندند. ایشان از سال
31 به تدریس در مقاطع گوناگون تحصیلی دبستان تا دانشگاه پرداختند و پس از
پیروزی انقلاب اسلامی در مسئولیت­های مختلف نیز اشتغال یافتند.
دکتر
بروجردی در سن 27 سالگی با خانم زهرا مصطفوی سومین دختر امام(س) ازدواج
کردند. در مراسم عقد، داماد یک حلقه و یک دستبند به عروس هدیه داد.  با
توجه به تاکید علما بر ساده زیستی، این مراسم کاملا ساده برگزار شد.
حاصل این ازدواج دو فرزند به نام‌های لیلی و مسیح است.
ایشان  قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، به عنوان دبیر ادبیات و دینی، به ترویج اسلام اصیل ­پرداخته و فعالیت‌های
علنی سیاسی نداشتند، اما در موارد زیادی کار انتقال پیام‌های خصوصی امام و
علما به یکدیگر را انجام می‌دادند. ایشان پس از پیروزی انقلاب اسلامی در
مناصب مختلفی از جمله مسئولیت در  وزارت آموزش و پرورش، قائم مقام وزارت
امور خارجه در کابینه شهید رجایی، قائم مقام وزارت ارشاد، ریاست پژوهشگاه
علوم انسانی، سفارت جمهوری اسلامی ایران در فنلاند و سرپرست مرکز بین
المللی گفت و گوی تمدن­ها در دولت سید محمد خاتمی حضور داشتند و همواره در
جهت ایجاد ارتباط میان اندیشمندان و اهل فرهنگ و هنر با نظام اسلامی تلاش
می­‌کردند.
امام(س) در مورد وی گفته بودند که من از بچگی با محمود آشنایی دارم و به دیانت و شرافت او اعتقاد دارم.
آخرین
داماد امام خمینی(س) که همواره به تواضع، مردم­داری و خوش مشربی مشهور
بودند، در هفتم اسفند 1389 پس از طی دوره‌­ای بیماری، در بیمارستان لاله
تهران دار فانی را وداع گفتند. مراسم تشییع پیکر وی در جماران و مجلس ختم
نیز در مسجد الجواد تهران با حضور بسیار چشمگیر مسئولان نظام و شخصیتهای
جناح­‌ها و گروه­‌های مختلف سیاسی کشور برگزار شد.