پوپولیسم اقتصادی چیست؟
در شرایطی که اقتصاددانان حامی دولت شعارهای
کاندیداهای رقیب دولت یازدهم را پوپولیستی می‌خوانند که در جای دیگر آن را
لازمه عدالت اجتماعی می‌دانند که دولت حداقل معیشت را برای تهیدستان فراهم
کند.
به گزارش باشگاه خبرنگاران ، بحث داغ این روز های انتخابات
وعده های کاندیداهای انتخاباتی است در این سمت عده ای از اقتصاددانان و
کارشناسان دولت یازدهم را فاقد کارایی مناسب اقتصادی در مدت این چهارساله
دانسته و ان را پیر و خسته می‌دانند و معتقدند که یک دولت انقلابی با توان
اجرایی بالا و مدیریت جهادی باید زمام کار را بدست بگیرد تا بتواند سایه
سنگین کسادی اقتصاد و بیکاری موجود را از بین ببرد و پناهی برای محرومینی
باشد که در این سال ها با بی مهری مواجه شدند اما در طیف مقابل نیز عده ای
از اقتصاد دانان هستند که شعارها و وعده های کاندیدا های رقیب دولت یازدهم
را پوپولیستی خوانده و آن را صرفا فریبی برای افکار عمومی می‌خوانند.
نکته
جالب توجه در کلام اقتصاددانانی که شعارهای کاندیدا های رقیب دولت یازدهم
را پوپولیستی خوانده‌اند تناقض در گفتار آنها است؛ به یک مورد آن اشاره
می‌شود؛ جناب آقای دکتر غنی نژاد که از اقتصاددانان مشهوری است که نظریاتش
بنای اقتصادی ساختمان دولت یازدهم را تشکیل داده است و از کسانی است که به
عنوان تفسیر کننده ی نظریات هایک در ایران شناخته می‌شود. ایشان در مقاله
ای که در 26 اردیبهشت 96 در روزنامه دنیای اقتصاد چاپ کرده است به کرات از
کاندیدا های مخالف دولت انتقاد میکند و آنها را به دادن شعار های
پوپولیستی متهم کرده و می‌گوید که انها اساسا فهمی از منطق اقتصاد ندارند .
شعار
هایی که برچسب پوپولیستی از جانب این افراد می‌خورد بعضا عبارتند از: یک،
وعده ی حل کردن مشکل بیکاری که محل بحث ما نیست مورد دوم که محل بحث است
کمک به فقرا و محرومانی که هیچ محل درامدی نداشته و با بی مهری مسئولین
این دولت مواجه شده اند.
صرف نظر از اینکه کشور های پیشرفته از محل
درامد های دولت برای افراد زیر خط فقر یک درامد حداقلی به عنوان بسته
حمایتی دولت در نظر گرفته می‌شود قصد بنده در این یادداشت این است از زبان
خود این افراد این مطلب را بیان کنم؛ چون ممکن است این ادعا را داشته باشند
که سیاستمداران آن کشور ها نیز پوپولیست بوده و منطق اقتصادی نمی‌فهمند.
جناب
غنی نژاد در مقاله ای که با عنوان سراب عدالت از دیدگاه هایک در مجله نامه
فرهنگ چاپ کرده اند؛ ضمن اینکه مفهوم عدالت اجتماعی را اساسا مفهومی پوچ و
توخالی می‌داند اما در صفحه چهارم همین مقاله اذعان میکند که{ هایک
مخالفتی با دخالت حکومت در خصوص حمایت از افراد تهیدست حتی به صورت تضمین
حداقل درآمد ندارد } چطور می‌شود که حتی هایک هم به این مهم اشاره دارد و
جناب غنی نژاد هم به آن معترف است اما وقتی که افراد دیگری صحبت از این امر
می‌کنند متهم به شعار های پوپولیستی می‌شوند.
