احمدینژاد: قانون اساسی «وحی مُنزل» نیست
رئیس جمهور افزود: هر قوهای به قدر اختیارات خود باید مسئول باشد. نمیتوان به نهادی گفت مسئولیت تو صد و اختیارات تو دو است. من معتقدم وقتی تفسیرهای قانون اساسی زیاد شود اشکالاتی را به اصل آن وارد میکند.
تقسیم بندیهای گذشته مبنی بر اینکه قوا کاری به یکدیگر ندارند مربوط به گذشته بود/اگر معتقدیم که قانون را میتوان به نام مصلحت تغییر داد آن وقت نیازی به قانون اساسی نیز نداریم.
رئیس جمهور تاکیدکرد: قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران کامل و وحی منزل نیست.
به گزارش خبرنگار ایلنا محمود احمدی نژاد در اولین همایش ملی قوه مجریه در حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران که در تالار ابوریحان دانشگاه شهیدبهشتی برگزار میشد، مهمترین و مستحکمترین سند تنظیم ضوابط و حد و مرزهای اجتماعی را قانون اساسی دانست و تصریح کرد: کسانی که به دنبال حکومت نبوی و علوی در این کشور هستند بدانند که سند اصلی قانون اساسی است. البته این به معنای کامل بودن قانون نیست چرا که ما نیز معتقدیم قانون براساس گذشت زمان نیاز به اصلاحاتی دارد و وحی منزل نیست.
وی ادامه داد: تقسیم بندیهای گذشته مبنی بر اینکه قوا کاری به یکدیگر ندارند مربوط به گذشته بود و معتقدم هم اکنون اداره نظام نیازمند مناسبت جدیدتری است.
رئیس جمهور افزود: هر قوهای به قدر اختیارات خود باید مسئول باشد. نمیتوان به نهادی گفت مسئولیت تو صد و اختیارات تو دو است. من معتقدم وقتی تفسیرهای قانون اساسی زیاد شود اشکالاتی را به اصل آن وارد میکند.
احمدینژاد با بیان اینکه نمیتوان به نام مصلحت و از طریق ارسال قانون به مجمع تشخیص مصلحت نظام آن را تغییر داد گفت: اگر معتقدیم که قانون را میتوان به نام مصلحت تغییر داد آن وقت نیازی به قانون اساسی نیز نداریم چرا که فقط عده قلیلی نمیتوانند ادعا کنند که ما مصلحت ملت را تشخیص میدهیم و مردم قادر به تشخیص مصلحت خود نیستند، چرا که در این صورت این سوال پیش میآیدکه چطور ملتی که تشخیص داد شما راحاکم کند مصلحت خود را به درستی تشخیص نمیدهد.
وی با تاکید براینکه در قانون اساسی تنها مقامی که نماینده اراده کل ملت است، رئیس جمهور است گفت: حتی در ایران مقام معظم رهبری نیز با واسطه انتخاب میشود اما رئیس جمهور به شکل مستقیم توسط مردم انتخاب میشود، بنابراین تبلور مردم سالاری در کشور است.
احمدینژاد اضافه کرد: تا ما تذکری نسبت به قانون اساسی میدهیم میگویند اختلافها را شروع کردید در حالی که مشکل از جایی آغاز میشود که بخواهیم با اقلیتی کل ملت راکنترل کنیم. بنابراین تذکرات ما اختلاف نیست بلکه صیانت از حقوق مردم است.
وی با تاکید بر اینکه نمایندگان مجلس اقلیت مردم را تشکیل میدهند و نه اکثریت، گفت: برعکس نمایندگان مجلس، در انتخابات ریاست جمهوری کاندیدا برای رسیدن به این پست باید بیش از ۵۰ درصدآرای مردم را کسب کنند. بنابراین در این انتخابات مشارکت مردم نسبت به سایر انتخابها بالاتر است. بنابراین رای و اراده مردم از اهمیت برخوردار است و این گونه نیست که رای مردم کاغذی باشد که تنها اعداد را بالا و پایین میکند. اگر دستگاهها خارج از رای مردم و در داخل خود هزار بار پدر خود را در بیاورند هم در بیرون بدون رای مردم اتفاقی نمیافتد.
احمدینژاد در بخش دیگری ازسخنان خود با اشاره به بحث قانون اصلاح انتخابات گفت: صرف نظر از هر چیز، نفس این الاح خلاف قانون اساسی است؛ بنابراین درحالی که همه ما سوگند خوردهایم که خلاف قانون عمل نکنیم باید بیشتر به این مساله توجه کرد.
وی ادامه داد: اینکه عدهای بخواهند صلاحیتهای رئیس جمهور درقانون انتخابات را به نظر عدهای محدود کنند که قانون هیچ حقی به آنها نداده است خلاف روح قانون اساسی است چراکه در این صورت کسی که میخواهد رئیس جمهور شود باید کاغذ دست بگیردو به دنبال گرفتن صلاحت خود ازآدمها باشد.
رئیس جمهور با اشاره به اینکه اجرای انتخابات کار قوه مجریه و وزارت کشور است گفت: چگونه عدهای میخواهند با تغییر قانون انتخابات اجرای آن را از وزارت کشور گرفته و به دادستان کل کشور بدهند؟ به نظر من این دخالت صریح قوا در مسئولیتهای اجرایی است. درست یا اشتباه این قانونی است که برای همه بوده و شما هم با همین قانون نماینده ملت شدهاید.
احمدینژاد ضمن انتقاد از اصلاح قانون انتخابات یادآور شد: در این مورد حتی برخی به شوخی میگفتند خوب است اگر نام فرد مورد نظر را هم در قانون بیاورند و خیال مردم را از این طریق راحت کنند. متاسفانه برخی فکر میکنند زمان قاجار است و استبداد در کشورحاکم است.
وی با تاکیدبراینکه تنها دستاورد ملت، تنها مجلس نیست گفت: نباید به گونهای باشد که این تصور ایجاد شود که تنها پناهگاه مردم مجلس است متاسفانه امروز درشورای پول و اعتبار کسانی حتی خارج از سیستم حکومتی تاثیرگذار هستند و تلاش شده تا این شورا حق وتو در عزل و نصب رئیس کل بانک مرکزی و رئیس صندوق توسعه ملی داشته باشد در حالی که چنین کاری غلط است.