با دخالت اطرافیان برای بچه دار شدن چطور برخورد کنیم؟

باید یاد بگیرید چگونه سربسته یا با کنایه صحبت کنید. از سکوت به شکلی زیرکانه بهره ببرید و به کنجکاوها بگویید که کنجکاوی در زندگی خصوصی دیگران، از همه لحاظ زشت است. اگر شخص کنجکاو دلخور شود، تقصیر خود اوست و این چیزها نباید باعث انفعال ما شود.

من و همسرم حدود 4 سال که ازدواج کردیم و 2 ماه بعد از ازدواج اقدام به بارداری کردیم چون بعد از چندماه باردار نشدم به پزشک مراجعه کردم و یکسری آزمایش برای خودم و همسرم نوشت که نشان داد همسرم بیماری واریکوسل دارد و باید عمل انجام دهد که الان حدود 3.5 است که از عمل همسرم گذشته و چند بار هم IVF انجام دادیم نتیجه‌ای نگرفتیم. خودم و همسرم درمورد این قضیه به خدا توکل کردیم اما سوال‌های اطرافیان که می‌پرسند چرا بچه‌دار نمی‌شوید به شدت خودم و همسرم را اذیت می‌کند. آنها هیچ اطلاعی در مورد بیماری همسرم ندارند البته به غیر از خانواده‌هایمان. از شما راهنمایی می‌خواستم به این کنجکاوی‌های اطرافیان چه جوابی بدهیم. راهنمایی کنید.

پاسخ:

دکتر فرشاد نجفی‌پور/ روانشناس و عضو هیات علمی دانشگاه:

باید یاد بگیرید چگونه سربسته یا با کنایه صحبت کنید. از سکوت به شکلی زیرکانه بهره ببرید و به کنجکاوها بگویید که کنجکاوی در زندگی خصوصی دیگران، از همه لحاظ زشت است. اگر شخص کنجکاو دلخور شود، تقصیر خود اوست و این چیزها نباید باعث انفعال ما شود.

قطعا هر کسی اسراری دارد که باید از دیگران پنهان کند و اگر غیر از این کند اشتباه کرده است. هر چه مردم از مشکلات زندگی‌مان کمتر بدانند، عزت بیشتری خواهیم داشت. حتی به نیت مشاوره هم نباید جایی که برای غیر از شخص مشاور، برای افراد دیگر هم شنود دارد اسرارمان را بگوییم. حتی چیزهای معمولی را نیز بهتر است بی‌دلیل بازگو نکنیم. با این حال به هیچ عنوان دلسوزی‌های والدین، فضولی محسوب نمی‌شود.