روایت توکلی از حاشیه دادگاه یاشار سلطانی

به گزارش ایسنا، این روایت را در زیر می‌خوانید:
دیروز برای شرکت در دادگاه آقای یاشار  سلطانی به شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی تهران رفتم.در ملاقات با رئیس محترم دادگاه و پس از چاق سلامتی معمول که با خوشرویی و بزرگواری وی همراه بود، از من پرسید شما به چه عنوان به اینجا آمده‌اید؟ شاهد، مطلع، شاکی؟عرض کردم هیچ کدام. تماشاچی! خندید و گفت دادگاه غیر علنی است! تعجب کردم و گفتم نه قانونی است نه مصلحت. ولی وقت و مقام اقتضای بحث نداشت. خداحافظی کردیم و برگشتیم.در این باره چند نکته قابل ذکر است.
۱- نمی‌دانم چرا آقای صلواتی که قاضی باسابقه و مجربی است به این نتیجه رسید که دادگاه انقلاب با این شکل، صالح برای رسیدگی به پرونده یک روزنامه‌نگار است. احتمالاً به ماده ۳۴ مطبوعات استناد کرده است که مقرر می‌کند «۳۴- رسیدگی به جرائم مطبوعاتی با توجه به قوانین مربوط به صلاحیت  ذاتی می‌تواند در محاکم عمومی و انقلاب یا سایر مراجع قضایی باشد. در هر صورت، علنی بودن و حضور هیأت منصفه الزامی است.» ملاحظه می‌فرمایید که  حتی اگر به این ماده هم متمسک شده باشد با صراحت می گوید : «در هر صورت علنی بودن و حضور هیأت منصفه الزامی است.» پس دادگاه یک روزنامه‌نگار  به سبب جرم مطبوعاتی ، حتی اگر جرم  ضد امنیتی بوده باشد و به همین دلیل دادستان پرونده را به دادگاه انقلاب ارجاع دهد، دادگاه تنها با حضور هیأت منصفه و به شکل علنی رسمیت پیدا می‌یابد.

۲- از حیث مصلحت هم اگر نگاه کنیم، صلاح قوه قضاییه و کشور در علنی بودن دادگاه است. اعتماد مردم سرمایه اصلی قوه قضاییه  است. در پرونده‌ای که متهم یک روزنامه نگار است و مردم او را افشاکننده یک چپاول منابع ملی می دانند، حتی اگر دادستان محترم مجاز به انتخاب بود-که در اینجا چنین اجازه‌ای هم ندارد- برای آنکه متهم نشود که قصد، پنهان‌کاری است و اعتماد مردم به حکم دادگاه، تقویت ‌شود. رفتار قوه باید چنان باشد که مردم احساس کنند که قوه نمی‌خواهد به هر طریق منتقد خود را ساکت کند. راه آن‌هم علنی کردن دادگاه است. چرا که شفافیت نشانه اعتماد به نفس مرجع  علنی کردن خواهد بود و بر عکس، اگر غیر علنی باشد نشانه ضعف و نگرانی منع کننده خواهد شد. انتظار این است که جلسات بعدی دادگاه را علنی کنند.
۳- برخی با پیش کشیدن گرایش سیاسی آقای یاشار سلطانی مرا ملامت کردند که چرا در این ماجرا مایه می‌گذاری؟ به این دسته از منتقدان عرض می‌کنم اگر ما مسلمانیم و به آزادی بندگان خدا معتقدیم و انقلابی طرفدار نظام جمهوری اسلامی هستیم و حفظ آبروی نظام را واجب می‌دانیم و قانون را مانند احکام شرع واجب الاتباع می‌شماریم، باید از مظلوم دفاع کنیم و با نقد حاکمان، وظیفه امر به معروف و نهی از منکر را به جا آوریم. آقای یاشار سلطانی بر فرض منتقدان اشکالی هم داشته باشد، تازه می‌شود مانند من و منتقدین که اشکالات زیادی داریم، ولی مسلمان است. ایرانی است، شهروند تابع نظام جمهوری اسلامی است و به نظر بنده مظلوم است. و دفاع از مظلوم هر که باشد واجب است. اگر امروز کسانی در قبال نقض قانون- ولو با خیرخواهی و از سر غفلت- سکوت کنند، باید منتشر حاکم شدن اشرار بر سرنوشت ملت باشند.