کارشناسان خارجی چه نسخه ای برای دریاچه ارومیه پیچیدند؟
کارشناسان خارجی شرکت کننده در همایش بین المللی ” دریاچه ارومیه ، چالش ها
و راهکارها ” ، در گفت و گو با عصرایران ، دیدگاه های خود را در این باره
اعلام کردند.
دکتر
نیکلای علاءالدین، عضو هیأت علمی کمیته ILEC دانشگاه علوم روسیه و برنده
جایزه پاوولوسکی در این باره به عصرایران گفت: من موضوع دریاچه ارومیه را
یک موضوع بین المللی می دانم و برایم بسیار حایز اهمیت است.
وی با
“عالی” ارزیابی کردن همایش دریاچه ارومیه گفت: ما تجربه دریاچه اورال را
داریم که حدود 50 سال است که گروه علمی ما در این مورد تحقیق و عمل نموده
است. از این رو ، چنین همایش هایی فرصت تبادل تجربه را در اختیار طرفین
قرار می دهد.
دکتر علاء الدین اضافه کرد: گروه علمی ما بسیار
علاقمند است تا در پروژه نجات دریاجه ارومیه شرکت کند و لذا می توانیم در
مراحل اجرایی چهارگانه این مهم را انجام دهیم. معتقدیم مشکلی که توسط
انسانها بوجود آمده می بایستی توسط انسانها نیز حل گردد و این کاری است که
مطمئناً انجام شدنی است.
دکتر
اسدپروهیک، زمین شناس اهل کرواسی نیز که که از سال 1385 تا 1391 به مدت 6
سال سفیر کرواسی در جمهوری اسلامی ایران بوده است مقاله ای با موضوع ترکیب
آبهای مختلف در این همایش ارائه کرده بود ، رمز موفقیت در حل بحران دریاچه
ارومیه را مداومت و پایش اجرای طرح نجات عنوان کرد و گفت: می بایست طرح
نجات به صورت قدم به قدم انجام پذیرد و صد البته که هر قدم که انجام می
پذیرد باید پایش گردد و سپس نسبت به برداشتن قدم بعدی اقدام نمود.
دکتر
اسدپروهیک تصریح کرد: در گام اول باید نسبت به نگهداری بخش موجود دریاچه
اقدام نمود تا خشک نشود و از بین نرود و سپس ب نسبت به نجات کل آن اقدام
نمود.
همچنین
دکتر
کیریستین آپ، استاد و رئیس دانشگاه ماربرگ آلمان، که با مقاله “مقایسه
دریاچه ارومیه و دریاچه اورال” در این همایش شرکت کرده بود ،گفت: آنچه در
طرح نحات دریاچه ارومیه مهم است ، “یکپارچه سازی” است.
این استاد آلمانی افزود: در ایران ،وزارتخانه ها و دانشگاه های مختلف
راه کارهای مناسبی ارائه نموده اند ولی حتما می بایست راه حل ها یکپارچه گردند تا ثمربخش باشند.
وی گفت: برای یک پارچه سازی سیستم ، حتما باید آنالیز و اطلاعات یکپارچه ای در دست
باشد، آنگاه سیستمی یکپارچه خواهیم داشت که می توان بر اساس آن مشکل دریاچه ارومیه
را حل نمود ولی تأکید می کنم که مطلقاً نمی توان با اقدامات بخشی، راه به جایی برد و این دریاچه زیبا را ایحا کرد.
