اختلال دوقطبی و ارتباط آن با تفاوت‌های موروثی در الگوی خواب
از ویژگی‌های بارز اختلال دوقطبی که سابق بر این به آن افسردگی شیدایی هم می‌گفتند می‌توان به دوره‌های بیش-فعالی آن اشاره کرد که بعد از عود کردن افسردگی رخ می‌دهد.
از ویژگی‌های بارز اختلال دوقطبی که سابق بر این به آن افسردگی شیدایی هم می‌گفتند می‌توان به دوره‌های بیش-فعالی آن اشاره کرد که بعد از عود کردن افسردگی رخ می‌دهد. این دوره‌ی شیدایی شامل احساس خلاقیت، داشتن افکار سبقت-جویی و توهم خودبزرگ‌بینی است. تحقیقات نشان می‌دهد که حدود ۲.۶ درصد از جمعیت بزرگسالان آمریکا طی یک سال اخیر دچار اختلال دوقطبی شده‌اند. باید گفت که هنوز علت این اختلال و نیز بسیار از اختلالات روانی دیگر چندان مشخص نیست.
اختلال دوقطبی و خواب
محققان در این رابطه طی آزمایشی کوشیدند تا نگاه دقیق‌تری به مؤلفه‌های اختلال دوقطبی و تأثیر خاص آن بر الگوهای خواب داشته باشند. آنها دریافتند که میزان حرکت سریع چشم و خواب دلتا که فرد در طول شب دارد در افرادی که به لحاظ ژنتیکی به هم شبیه‌ترند، تشابه بیشتری دارد. برخی دیگر از محققان هم دریافته‌اند که خواب می‌تواند یکی از عوامل عود کردن اختلال دوقطبی یا لااقل نخستین علائم هشداردهنده‌ی آن باشد.
تفاوت‌های شبانه روزی در اختلال دوقطبی
در اینجا به فهرستی از فنوتیپ شبانه روزی و خواب اشاره می‌کنیم که بین افرادی که اختلال دوقطبی دارند و آنهایی که ندارند یافت شده است:
-متوسط زمان بیداری: در واقع مدت زمانی که در طول روز فرد بیدار است.
-دامنه: میزان مقاومت ریتم چرخه‌ی شبانه روزی فرد
-اوج: زمانی از روز که بیشترین فعالیت در آن انجام می‌شود
-ثبات بیناروزی: میزان تغییر در سطح فعالیت‌های روزانه
-فعالیت میانی: میزان متوسط فعالیت در روز
-دامنه ی نسبی: تفاوت بین کمترین و بیشترین میزان فعالیت در ۲۴ ساعت
-طول متوسط خوابیدن و بیدار شدن در شب: مقدار متوسط زمان خواب در شب با احتساب وقفه‌های آن
– زمان بیدار شدن در صبح
