طالبانی پرچمدار صلح در عراق است

نویسنده کتاب “پس از شصت سال ؛ خاطرات و زندگی جلال طالبانی” گفت: طالبانی نقطه توازن قدرت و پرچمدار صلح در عراق و نشانه هویت رسمی کردهاست.

عرفان قانعی‌فرد، نویسنده کتاب “پس از شصت سال – خاطرات و زندگی جلال طالبانی” در گفت‌وگو با خبرنگار سیاسی خارجی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)با اشاره به نقش مهم طالبانی پس از سقوط صدام حسین در 2003 اظهار کرد: طالبانی از شخصیت‌های موثر عراقی است که پس از سقوط صدام بر برادری و برابری کرد‌ها، شیعیان و اهل تسنن تاکید کرد و معتقد بود باید برای از نو ساختن نظام عراق، همه دست به دست هم دهیم.

وی ادامه داد: او شخصیتی فراجناحی و فراحزبی است و به قول بیل کلینتون، رییس‌جمهور پیشین آمریکا “جلال، توانست آرام آرام به نقطه توازن قدرت و قوا در عراق دست پیدا کند و نقطه ثقل این توازن باشد که بعدها قابل اعتماد و مورد مراجعه همه گروه‌ها باشد.”

این محقق تاریخ معاصر درباره نقش طالبانی قبل و بعد از انقلاب اسلامی ایران بر اهمیت وی به تعامل با ایران اشاره کرد و افزود: طالبانی قبل از انقلاب اسلامی همواره از حرکت‌های انقلابیون حمایت کرده تا جایی که نماینده‌اش در فرانسه – عادل مراد – را به دیدار انقلابیون ایرانی و آیت‌الله خمینی ‌فرستاد و هنگام عزیمت امام خمینی به ایران توسط فواد معصوم پیام داد که اگر رهبر ایران برای ورود به کشور مشکل دارد می‌تواند از طریق کردستان وارد ایران شود. بعد از انقلاب نیز طالبانی از اولین گروه‌هایی است که با انقلابیون و رهبران آن در قم دیدار می‌کند.

قانعی‌فرد به دوران جنگ تحمیلی اشاره کرد و گفت: در اوایل جنگ ایران و عراق، ایرانی‌ها در ابتدا شاید بر این نظر بودند که کرد‌ها با ایرانی‌ها همراهی نمی‌کنند، اما می‌بینم با اولین دعوت سپاه پاسداران از کردها، او شانه به شانه سربازان ایرانی علیه صدام حسین حرکت کرد و در هشت سال جنگ، بسیاری از عملیات‌ها علیه صدام، با همراهی و همکاری نیروهای طالبانی انجام شد و تا وقتی در 1367 جنگ پایان یافت از جمله شخصیت‌هایی بود که همواره تلاش کرد در کنار به رسمیت شناختن هویت کرد‌ها به ایران کمک کند، زیرا پس از 1357 بود که بار دیگر هویت سیاسی و فرهنگی کردها مطرح شد.

این محقق تاریخ معاصر نیز بر نقش موثر طالبانی در پایان دادن به نزاع‌های داخلی و جنگ افروزی قبیله‌ای در کردستان در 1996 تاکید کرد و گفت که او همواره بر صلح تاکید داشت و تلاش زیادی برای تحقق آن انجام داده است.

وی هم‌چنین حمله صدام به کویت و درگیری آمریکا در این جنگ را نقطه عطفی دیگر در زندگی سیاسی و دیپلماتیک جلال طالبانی عنوان کرد و افزود: او توانست در این عرصه به ویژه در فرانسه و انگلیس اقدامات دیپلماتیک موثر و موفقی برای پایان دادن جنگ خلیج فارس به انجام برساند. زیرا در ابتدا لندن و پاریس باور نمی‌کردند که صدام به کویت حمله کند، اما سفیر وقت عراق در مجارستان موضوع را با طالبانی در میان گذاشته بود و پس از حمله بود که برنارد کوشنر به دیدار طالبانی آمد و اگر تا قبل از آن واقعه کارمند درجه سوم وزارت خارجه لندن و پاریس از دیدن طالبانی عتاب داشت، اما پس از حمله شخصیت‌های مختلف سیاسی روانه سوریه شدند و با وی دیدار کردند.

قانعی‌فرد اظهار کرد: بعد از تشکیل اقلیم کردستان بنا به هماهنگی آمریکا و جیمز بیکر و نیز حمایت بی‌دریغ ایران از تاسیس پایگاه کردها در عراق، طالبانی همواره بر تعامل سیاسی عقلانی و منطقی با ایران اصرار داشته است و این تعامل تا امروز ادامه دارد، زیرا همیشه می‌گوید ایران واقعیت منطقه است و کردها هم هر کجا باشند ایرانی‌اند.

وی اضافه کرد: طالبانی پس از آغاز حمایت ایران از عملیات مسلحانه کردهای عراق از سال 1961 تا 1975 همواره با ایران تعامل درست داشت. در این سال‌ها تاکید داشت که کردها به عنوان قدرت سیاسی موثر حرکت عقلانی داشته باشند و دنبال رویاهای شاعرانه کردستان بزرگ و رفتارهای غیرعقلانی تشکیل کردستان بزرگ و … نباشند و به برادری با شیعیان و اهل تسنن و دیگر اقوام ادامه دهند.

او همواره در دوران ریاست‌جمهوری‌اش در عرصه سیاست جهانی حامی و پشتبان ایران بوده است.

این محقق تاریخ معاصر در ادامه در واکنش به شایعه مرگ طالبانی افزود: طالبانی سیاست‌مداری عملگرا و ماهر است و همیشه بدون آن‌که ناامید شود، دستاورد داشته است و برای به رسمیت شناخته شدن هویت کردی، زحمات زیادی کشیده است. هر چند که متاسفانه کردها پس از وی و خروج او از صحنه روزگار و عرصه سیاست، معنی واقعی جایگاه وی را در خواهند یافت، اما به راستی فقط دشمنان کرد و کردستان و چه بسا عراق و ایران از مرگ وی خوشحال می‌شوند و نبود وی برای عراق زیان بزرگی است که ان‌شاءلله رخ نخواهد داد زیرا کردها به حیات وی نیاز دارند.

قانعی‌فرد با بیان این‌که طالبانی اصالتا ایرانی و از مشایخ بوکان است، گفت: جلال طالبانی در سال 1933 در کویه متولد شد و اصالتا ایرانی است. در دوران صفویه که بین اهل تشیع و تسنن مشکلات و اختلافاتی به وجود آمد گروهی از اهل تسنن به کشورهای اطراف مثل ارمنستان، ترکیه و عراق هجرت کردند و جد طالبانی نیز به عراق رفت. او بعد از پانزده سالگی به حزب دموکرات عراق پیوست و به این شکل زندگی سیاسی او نیز آغاز شد.

وی ادامه داد: متاسفانه بنا به درگیری و نزاع یک قبیله سنتی، موانعی در راستای کار حرفه‌ای او پدید آمد. اما وی پرچمدار تغییر در سیاست تک حزبی و تک محوری و فردگرایی در کردستان معاصر است و هیچ کدام از رهبران و چهره‌های سیاسی معاصر کردستان نه اندازه وی مطالعه داشته‌اند و نه مثل او در عرصه سیاست بین‌الملل درخشش داشته‌اند، آن هم بدون هیچ پشتوانه‌ای. یک سند مبنی بر همکاری جاسوسی و استخباراتی درباره او در آرشیوهای لندن – آمریکا – بعث و ایران وجود ندارد و همواره سیاستی شفاف و علنی داشته است. هیچ‌گاه با سخنان تشکیل کردستان بزرگ و عبارات موهوم، عوام‌فریبی نکرد و در واقع بدون هیچ مبالغه‌ای می‌توان گفت که منش و روش او بود که به کرسی ریاست‌جمهوری‌اش منزلت داد.

به گزارش ایسنا، لازم به ذکر است که پس از 2 سال تاخیر – سرانجام جلد دوم و پایانی کتاب خاطرات و زندگی جلال طالبانی، ریاست جمهوری عراق به چاپ سپرده می‌شود تا در صورت نبود مشکلات فنی در 1200 صفحه، همزمان با چاپ 3 جلد اول، در نمایشگاه کتاب تهران، توسط نشر علم با مقدمه جاناتان رندل عرضه شود. تکمیل نشدن مصاحبه‌های محقق این اثر و ویرایش دوباره مطالب آن، انتشار جلد دوم و پایانی این کتاب را به تاخیر انداخته است.

جلد اول این کتاب در بهار 1388 منتشر شد و جلال طالبانی در پیامی، آن را به همه روشنفکران و علاقمندان به تاریخ معاصر در ایران تقدیم کرد. این پروژه از سال 1386 با نظارت و حمایت ناظم دباغ و دکتر کمال فواد صورت گرفته است.