فرسودگي نيمي از بيمارستان‌هاي تهران
لابد شما هم در فيلم‌هايي كه از وقوع فجايع بزرگ مي‌گويند، ديده‌ايد معمولا وقتي آدم‌هاي ترسان و نگران، از همه جا مانده و رانده مي‌شوند، به بيمارستان‌ها پناه مي‌آورند.
آن آدم‌هاي نگران در فيلم‌ها معتقدند كه بيمارستان بايد امن‌ترين نقطه شهرشان باشد چون معمولا آسيب‌پذيرترين افراد يعني نوزادان، سالمندان و بيماران در آن هستند كه بيشترشان به علت حال و روز خاص‌شان توانايي محافظت از خود را ندارند.
در دنياي واقعي هم تصوير ايده‌آل اين است كه بيمارستان، قابل اعتمادترين سرپناه براي مردم باشد تا در صورت وقوع بحران، گروه‌هاي امدادي با خيال راحت نجات‌يافتگان مصدوم را به آنجا منتقل كنند، اما اگر بپرسيد در ايران، ميان تصوير ايده‌آل با حقيقت موجود چند فرسخ فاصله است، ترجيح مي‌دهيم سكوت كنيم و اگر پافشاري كنيد، آن‌وقت شما را ارجاع مي‌دهيم به گفته‌هاي ديروز حمزه شكيب، رئيس كميسيون عمران شوراي شهر تهران به مناسبت سالروز زلزله بم.
او در جلسه علني شوراي شهر درباره شرايط بيمارستان‌هاي كشور ابراز نگراني كرد و بوي‍ژه به تهران اشاره كرد كه عنوان پايتختي ايران باعث شده سهمش از امكانات بيشتر از شهرهاي ديگر باشد. براساس گزارشي كه اين مسئول ارائه كرد، نيمي از 130 بيمارستاني كه در تهران وجود دارد، فرسوده شده كه يعني عمرشان از 30 سال گذشته است.
شكيب در نطق پيش از دستورش، وقتي از بم ياد كرد از بيمارستان‌هايش هم گفت كه بايد در زلزله سالم مي‌ماند، اما بشدت آسيب ديد و كمك‌رساني به آسيب‌ديدگان را دشوارتر كرد.
حقيقت تلخ است اما بايد بدانيد كه بم شهري كوچك بود و با اين حال زلزله آن بيش از 26 هزار نفر كشته و صد هزار نفر بي‌‌خانمان بر جا گذاشت و حالا حساب كنيد تهراني كه دست‌كم بر اساس آمارهاي رسمي 12 ميليون نفر جمعيت دارد در صورت وقوع زلزله با بيمارستان‌هايي فرسوده كه احتمالا تخريب خواهد شد، چند قرباني خواهد داشت؟
نكته اين است كه حتي به بيمارستان‌هاي تازه‌ساز نيز نمي‌شود اعتماد كرد، مگر نه اين كه در زلزله آذربايجان شرقي، ديوارهاي بيمارستان ورزقان كه هنوز افتتاح نشده بود دهان باز كرد تا به وزارت بهداشتي‌ها نهيب بزند كه مساله فقط ساخت بيمارستان نيست، بلكه كيفيت ساخت چنين بنايي نيز اهميت دارد.
گفته‌هاي ديروز شكيب گرچه حق بود، اما بخشي از آن نيز اشكال داشت. او، وزارت بهداشت را در ماجراي بيمارستان‌هاي فرسوده مقصر دانست و گفت كه اين وزارتخانه هيچ كاري براي مقاوم‌سازي بيمارستان‌ها نكرده است.
محكوم كردن وزارت بهداشت از سوي شكيب در حالي رخ مي‌دهد كه مدت‌هاست مديران اين وزارتخانه از مشكلات بودجه‌اي گلايه مي‌كنند تا جايي كه ديروز حسن امامي رضوي، معاون وزير بهداشت از پاسخ ندادن دولت به درخواست وزارت بهداشت براي تامين اعتبار ۱۹۰۰ ميليارد توماني خبر داد كه اين وزارتخانه قصد داشت آن را صرف جبران كسري بيمارستان‌ها كند.
دو روز پيش نيز وزير بهداشت از شرايط ناخوشايند اقتصادي در وزارت بهداشت حرف زده و توضيح داده بود كه اين وزارتخانه ناچار خواهد شد قيمت برخي داروها را گران كند و حتي خطاب به روساي دانشگاه‌هاي علوم پزشكي گفته بود كه خبر دارد آنها در ماه‌هاي اخير موفق به پرداخت حقوق كاركنانشان نبوده‌اند و در چنين شرايطي كه وزارت بهداشت حتي براي انجام مهم‌ترين مسووليت‌هايشان با مشكل مواجه هستند چگونه مي‌شود انتظار داشت به فكر مقاوم‌سازي بيمارستان‌هاي پايتخت و شهرهاي ديگر باشند و آيا مسووليت تامين امنيت مردم فقط بر دوش اين وزراتخانه است يا ديگر مسوولان در سازمان‌ها و نهادهاي ديگر ترجيح داده‌اند سكوت كنند و تا زمان وقوع بحران به انتظار بنشينند؟
