فیس بوک فقط یک وسیله است

عصرایران ؛ رضا غبیشاوی – در پی راه اندازی صفحه khamenei.ir در فیس بوک ، بحث ها درباره این شبکه اجتماعی بار دیگر در جامعه ایران بالا گرفته است.

فیس بوک، مهمترین شبکه اجتماعی در فضای اینترنت است که با بیش از یک میلیارد نفر عضو ، فضایی پویا و تاثیرگذار را برای انتشار متن، تصویر، صوت و فیلم ایجاد کرده است.

برغم فیلترینگ فیس بوک ، شمار زیادی از ایرانیان در این وب سایت عضو هستند و از طریق آن به انتشار و دریافت مطالب و نظرات خود می پردازد.

در مقابل، این فیلتر شدن باعث شد تا مقامات و سازمان ها و دستگاه های حکومتی از فعال شدن در این شبکه اجتماعی خودداری کنند و با این اقدام، عملا خود را از این صحنه جدید ارتباطی برای برقراری ارتباط با سایر کاربران، محروم کرده و راه ارائه خدمات مطلوب تر را بر خود ببندند.

البته برخی چهره های سیاسی یا اطرافیان آنها ، فرصت فیس بوک را برای برقراری تعامل با میلیون ها عضو این شبکه مغتنم شمرده اند و در این فضا حضور دارند کما این که برخی از دوستداران رهبر معظم انقلاب در ایران و کشورهای دیگر جهان ، صفحاتی با عنوان ایشان ایجاد کرده اند.

فیس بوک یک وسیله یا کانال ارتباطی است مانند تلفن، اینترنت، وبلاگ، شبکه پست و پست الکترونیک (ایمیل) . اگر مطالب نادرست یا توهین آمیزی از طریق تلفن یا ایمیل ارسال شود دلیل بر بد بودن تلفن یا پست الکترونیک نیست و پای مثال معروف استفاده درست یا نادرست از چاقو به میان می آید.

فیس بوک یک کانال ارتباطی است که هر عضو بر اساس شرایط خود می تواند مطالبی را منتشر کند حال این مطالب می توانند صحیح باشند یا نادرست؛ توهین آمیز باشند یا سودمند؛ واقعی باشند یا خیالی و … .

همین مثال درباره سایر کانال های ارتباطی نیز صدق می کند و به عنوان مثال اگر صداوسیما برنامه ای نامناسب را پخش کند،کل فرستنده های تلویزیون را باید تعطیل کرد؟ قطعا خیر.

نکته ای که قابل توجه است این که فیس بوک، به عنوان یک سایت، خود، تولید کننده محتوا نیست و فقط فضایی برای تولید و تبادل محتوا توسط کاربران است.

از منظر خدمات عمومی نیز باید گفت همان طور که وجود و استفاده از ایمیل و سایت های اینترنتی، باعث شد جهشی در کیفیت و کمیت ارائه خدمات سازمان ها و نهادهای حاکمیتی به وجود بیاید؛ استفاده از فضای شبکه های اجتماعی نیز می تواند بر دامنه خدمات آنها اضافه کرده و ارتباطاتی فراگیرتر و سودمندتر را فراهم کند.

شاید گفته شود که شبکه های اجتماعی ایرانی یا غیر ایرانی به جز فیس بوک
وجود دارند که سایر کاربران ایرانی اعم از مردم و سازمان ها و مسؤولان می
توانند از آن استفاده کنند. قطعاً سایر شبکه ها نیز به عنوان وسائل ارتباطی
، قابل بهره برداری هستند و نباید از آنها نیز غافل بود ولی نکته اینجاست
که هیچ شبکه اجتماعی یک میلیارد نفر عضو ندارد و همین عامل، فیس بوک را از
دیگر همتایان خود متفاوت کرده است و کسی که دارای “پیام” است با دوری از فیس بوک ، خود را از یک جامعه یک میلیارد نفری محروم می کند.

هم
از این روست که برخلاف برخی منتقدان که راه اندازی صفحه منتسب به پایگاه
اطلاع رسانی رهبر انقلاب در فیس بوک را در شأن نمی دانند و به صلاح نمی
شناسند  ، باید گفت که بهره مندی از این فضا ، یک الزام عقلانی است و
امیدواریم با تجدید نظر در قبال شبکه های اجتماعی و از جمله فیس بوک ،
موانع موجود برای حضور پررنگ تر ایرانیان در فیس بوک که دومین سایت
پربیینده جهان (بعد از گوگل) است ، مرتفع شوند.