اگر اراده ای انقلابی و فراجناحی بروز و ظهور پیدا کند کاری خواهد شود کارستان!

عصر خبر– حمید هنرجو *: سهل ترین راه برای گفتن و نوشتن درباره قضایای اخیر، اکتفا به قرائت های رسمی و متداول این روزها – به ویژه از نگاه و لسان رسانه ملی – است که البته فارغ از کُلی گویی ها با بخشی از واقعیّات، تطابق دارد.
هیچ ایرانی منصف و مقید به قانون اساسی، در هیچ شرایطی تحدید امنیت و تخریب اماکن و اموال عمومی را بر نمی تابد، از تفصیل این اصل نیز که “نقد” یکی از حقوق مسلّم شهروندی است و تبیین آن نیازمند مجاری صحیح و قانونی، در می گذریم چرا که عیان را حاجت به بیان نیست.
اساس و منطق شکل گیری انقلاب اسلامی که در آستانه سالگردش هستیم، شکستن فضای اختناق سیاسی-اجتماعی، به رسمیت شناختن حقوق مردم و رفع سلطه بیگانگان از این سرزمین بود با زیر مجموعه ای از دیگر مولفه ها…
“رشد مردم” حقیقتی انکارناپذیر است که در بستر تعاطی افکار، تعامل اندیشه ها و نهایتا “نقد” اتفاق افتاد و این ریشه و موهبت، از شیطنت های رسانه ای و جهت دار خارجی که شاهد آن بودیم، گزند ندیده و به انحراف کشیده نخواهد شد[ اگر سکانسی نیز از حکمفرمایی درجه دار معمولی ژاندارمری در سالهایی بر اهالی یک آبادی یا حتی روستاهای بزرگ، توام با سلب آسایش و چپاول مردم و… در روایت های پررنگ و لعاب، یافت شود، تیر دایه گان ظاهرا دلسوزتر از مادر! حتما به سنگ خواهد خورد..‌. حقایقی که در تاریخ معاصر، محفوظ است].
هر چقدر فضای نقد، نظر و مباحثه، بازتر باشد، برکت آن به مراتب بیشتر خواهد بود، زیرا آنچه که فرصت طلبان بیرونی، یکسویه و با چاشنی بُغض، یاس آفرینی و غرض القاء می کنند، به خلاء یا کمبود نقد و گفتگو در درون کشور بر می گردد و محیط های علمی، فرهنگی و دانشگاهی می توانند در این زمینه، تحول آفرین باشند؛ فارغ از واگذاری معمول و متداول تریبونها به مقامات دولتی یا نمایندگان مجلس یا بلندگوهای احزاب مشخص که تقریبا حرف تازه ای برای گفتن ندارند…
وقتی مخاطب جوان و دانشجو که تحلیل واقعیت های روز سیاست و اقتصاد و فرهنگ، بر شانه های او سنگینی می کند، تفاوتی بین امسال و مراسم مشابه در سال گذشته احساس نکند[ نمونه اش: ۱۶ آذر امسال مشخصا در برخی شهرستانها]، منابع و مراجع دیگری ممکن است برای او استناد پیدا کند که با تحریف، تعریض و تخالف با اصول، پایه ریزی شده اند..‌. و چقدر، بی فایده و حتی لطمه آور است رفتارهای حزبی و گروهی که برای تضعیف فکر مقابل، جامعه یا بخشی از آن را مسقیما برای منازعه جناحی و بی نتیجه هزینه کند! که البته مردم نشان داده اند در هیچ مقطعی بازیچه دست احزاب نشده و با وحدت و همبستگی، در مسیر مصالح ملی حرکت می کنند، اینجاست که اهمیت “توسعه فرهنگی” و ” تکریم گفتمان های مردمی” بیش از گذشته آشکار می شود.
در قضایای اخیر، افرادی محدود و عموما نوجوان، از مرز مطالبه گری و نقد، پا را فراتر گذاشته و به رفتارهایی مغایر با عقلانیت سیاسی، مدنیت و در تعارض با خواسته عموم تن دادند و بدخواهان و طردشدگان مردم فهیم را برای مدتی کوتاه، متوهم ساختند… قطعا توجه مسئولانه و جدی به نیازهای اجتماعی، معیشتی و حتی عاطفی این فرزندان کشور، مثمر ثمر بوده و صد در صد این ظرفیت و پتانسیل، در خدمت به کشور و مردم صرف خواهد شد، ای کاش اراده ای انقلابی و فراجناحی در این زمینه بروز و ظهور پیدا کند که اگر چنین شود، کاری خواهد شود کارستان!
*پژوهشگر و فعال سیاسی – اجتماعی