مردم همچنان تیتر اوّل اند!

عصر خبر–  حميد هنرجو* : لابه لای گپ و گفت با عبدالجبار کاکایی، که شرح لحظات مولانا و ابیاتی از مثنوی با لحن ملایم اش، شنیدنی و لذتبخش است، به ناگاه، رفتم به ۱۳ سال پیش! وسط زندگی شلوغ خبرنگار پرشور و حالی که بعضی شبها حراست خبرگزاری پایان وقت کاری را به او تذکر می داد و از او می خواست محل کارش را ترک کند! 
تلاشهایی شیرین و بعضا طاقت فرسا که طرح و پیگیری مطالبات اهل فن و تحقیق، نویسندگان و هنرمندان کشور را  رقم می زد و حقوق اجتماعی و صنفی آنان را به مسئولین امر، گوشزد می کرد و نهایتا به بار هم می نشست؛ البته بدون هزینه هم نبودند… امّا هیچ اتفاقی نمی توانست خبرنگار جوان را از میدان به در کند.
هجمه منتقدان و کسانی که با دیدگاهها، گزارشها و نوع خبرهای او منافع شان به خطر می افتاد، به گَرد شیطنت ها و دسیسه های جهت داری که در داخل مجموعه و محل فعالیت خبرنگار – توسط همکاران خودش! – تدارک دیده می شد نمی رسید! و همه این تلخ و شیرینها مانند فیلمی کوتاه از نظرم گذشت.
شاید برخی از مخاطبان عزیز این یادداشت شتابزده، اظهاراتم را یکسویه دانسته و یا آن را در مسیر خودشیفتگی قلمداد کنند! به آنها حق می دهم زیرا حتی تجسم این روحیّات نیز سخت است! اینکه ترغیب یا حذر شدید مسئولین ارشد نهاد خبری و رسانه ای مربوطه هم نتواند راه خبرنگار را ببندد و فقط احقاق حقوق معنوی و مادی طیفی وسیع از اهل فکر، قلم و آگاهی که متعلق به مردم هستند، هدف باشد، یا دستکم شنیده شدن صدای آنها در جامعه، نیرویی عجیب و غریب لازم دارد.
 خوشبختانه استادان و فعالانی در گرایشها و رشته های مختلف پژوهشی، فرهنگی و هنری هستند که می توانند دقیق تر و روشن تر از خود این کوچکتر، حداقل یک دهه از آن دویدن های نفسگیر و البته پرثمر را گواهی بدهند…
امروز، اشتیاق پژوهش و کند و کاو در حوزه های مختلف اجتماعی – فرهنگی و سیاسی، وجودم را دربر گرفته و با میز تحریریه و تهیه گزارش یا هدایت سرویس های خبری در مطبوعات و خبرگزاریها فاصله گرفته ام، اما احساس می کنم که رسانه – بیش از گذشته – نیازمند حمایت و اعتماد مردم است، مردمی که با همبستگی ملی، همدلی، صبوری و اخلاقمداری شان – همچنان و همه جا –  تیتر اول اند… تیترهایی دلنشین، پرطنین و چشمگیر…

* پژوهشگر و فعال سیاسی – اجتماعی