تکرار توهین به مقامات نتیجه گذشت یا بی‌تفاوتی؟
زمانی به گروه فشار معروف بودند. غوغاسالارانی که کارشان توهین به مخالفان‌شان، بر هم زدن سخنرانی‌ها و ایجاد ترس برای کنار زدن رقیب بود. حالا به نیروهای خودسر شهره شده‌اند، هرچند در ماهیت کارشان تفاوتی ایجاد نشده است. توهین‌کنندگان به مقامات کشور، چنان حاشیه امنی دارند که از پخش شدن فیلم و عکس‌شان در حال هتاکی به بزرگان، ابایی ندارند.
به گزارش ایسنا، از ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ نزدیک به ۶۵ سال می‌گذرد اما شعبان بی‌مخ‌های ایرانی نه تنها تمام نشده‌اند بلکه در حال تکثیر شدن هستند. اگر روزگاری امثال شعبان جعفری به اشاره شاه و امرای ارتش و با دلارهای آمریکایی به خیابان می‌ریختند و برای ساقط کردن دولت قانونی دکتر محمد مصدق تلاش می‌کردند، امروز حتی مشخص نیست که شاگردان خلف مکتب آنها، به دستور چه کسی و با تغذیه کدام منبع دست به توهین آشکار به مسئولین قانونی کشور می‌زنند. اینجا دیگر بحث آزادی بیان و عقیده مطرح نیست؛ چراکه پر واضح است که توهین و هتاکی به یک مقام حکومتی _چه دولت، چه مجلس، چه دستگاه قضا و چه نظامی_ نه ربطی به آزادی بیان دارد و نه برخورد با آن تهدید و تحدید آزادی بیان به حساب می‌آید.
روز قدس امسال هم درست مثل روز قدس پارسال به جای شنیده شدن ندای وحدت، شاهد توهین به یکی از مقامات کشور و تسویه حساب‌های سیاسی بود. هتاکان، امسال علی‌اکبر صالحی رئیس سازمان انرژی اتمی را هدف قرار دادند. تا جایی که مدیر مأخوذ به‌حیایی مثل صالحی هم از کوره در رفت و آنها را بی‌ادب خواند.
اما چنین اقداماتی سابقه‌ای طولانی و تأسف‌بار دارد. فعالیت‌هایی که ابتدا جنبه عمومی داشت و به حمله به نشریات، سینماها و مراسم فرهنگی و هنری ختم می‌شد اما در دهه ۷۰ و به خصوص پس از روی کار آمدن دولت اصلاحات شدت بیشتری گرفت و به هتاکی و حتی ضرب و شتم مسئولینی دولتی گسترش یافت.
یادآوری برخی از این اتفاقات می‌تواند مسبوق به سابقه بودن آن را نشان دهد:
۱۳ شهریور ۱۳۷۷: ضرب و شتم عبدالله نوری معاون توسعه و امور اجتماعی رئیس‌جمهور و عطاءالله مهاجرانی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، قبل از مراسم تشییع پیکر شهدای هشت سال دفاع مقدس در نماز جمعه تهران.
۲۵ دی ۱۳۷۷: سردادن شعار علیه آیت‌الله طاهری نماینده ولی فقیه و امام جمعه اصفهان، پرتاب سنگ و چوب و آهن به طرف جایگاه نماز جمعه و ممانعت از اقامه نماز جمعه روز قدس.
۱۹ بهمن ۱۳۷۷: برهم زدن مراسم سخنرانی عباس عبدی عضو شورای سردبیری روزنامه “صبح امروز” در شهر قم.
۲۰ بهمن ۱۳۷۷: اخلال در مراسم سخنرانی محسن آرمین سردبیر هفته‌نامه “عصر ما” در شهر قم.
۲۲ بهمن ۱۳۷۷: حمله به سخنرانی سید هادی خامنه‌ای، مشاور رئیس‌جمهور و مدیرمسئول روزنامه “جهان اسلام” با سنگ، چوپ، میله، کفش، مهر نماز و… و مضروب کردن وی در شهر قم.
۱۵ خرداد ۱۳۸۵: اخلال در سخنرانی اکبر هاشمی‌رفسنجانی رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام در حرم مطهر حضرت معصومه (س).
۲۸ تیر ۱۳۸۸: حمله به برخی چهره های اصلاح‌طلب در آخرین نماز جمعه آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی و هتک حرمت و مضروب کردن مهدی کروبی و عبدالله نوری تا جایی که عمامه این دو روحانی را از سرشان انداختند.
۱۴ خرداد ۱۳۸۹: بر هم زدن سخنرانی سید حسن خمینی با شعارهای “مرگ برمنافق” و “مرگ بر ضد ولایت فقیه” درست پس از سخنرانی طولانی‌مدت محمود احمدی نژاد که منجر به ناتمام ماندن سخنرانی یادگار امام در مرقد بنیانگذار انقلاب اسلامی شد.
۲۱ مرداد ۱۳۹۱: تشنج در سخنرانی علی‌اکبر ناطق‌نوری و توهین به وی در حرم امام رضا (ع) در مراسم شب قدر با شعارهای “مرگ بر ضد ولایت فقیه” و “خواص بی‌بصیرت نمی‌خواهیم” و پرتاب بطری آب‌معدنی به سمت ناطق‌نوری.
۲۲ بهمن ۱۳۹۱: اخلال در سخنرانی علی لاریجانی رئیس مجلس شورای اسلامی و پرتاب مُهر نماز به سمت وی و ناتمام ماندن سخرانی در قم پس از اتفاقات “یک‌شنبه سیاه مجلس” با شعارهای “مرگ بر ضد ولایت فقیه” و “خواص بی‌بصیرت، بصیرت بصیرت”.
۶ مهر ۱۳۹۲: توهین به حسن روحانی رئیس‌جمهور در فرودگاه مهرآباد پس از بازگشت از اولین سفرش به نیویورک و گفت‌وگوی تلفنی با رئیس‌جمهور آمریکا و پرتاب لنگه کفش به سمت ماشین رئیس‌جمهور.
۱۸ اسفند ۱۳۹۳: حمله به علی مطهری و پرتاب چوب، آجر، گوجه و تخم مرغ به سمت خودروی حامل این نماینده مجلس در شیراز که باعث شد راننده مجبور شود برای حفظ جان خود و مطهری، در کلانتری میدان گل شیراز که در نزدیکی فرودگاه پناه بگیرد.
۲۸ آبان ۱۳۹۴: حمله به همایش اصلاح‌طلبان در ورامین و توهین و حمله به موسوی‌لاری و انداختن عمامه وی که قرار بود سخنران این همایش باشد.
۳ دی ۱۳۹۵: پرتاب مهر نماز و تسبیح به سمت حسینعلی امیری معاون پارلمانی رئیس‌جمهور حین سخنرانی پیش از خطبه او در نماز جمعه یزد با شعارهای “مرگ بر فتنه‌گر” و “مرگ بر منافق”.
۲ تیر ۱۳۹۶: توهین به حسن روحانی رئیس‌جمهور در حاشیه حضور وی در راهپیمایی روز قدس.
اینها تنها بخشی از اقدامات هتاکانه عده‌ای تندرو بود که با ادعای انقلابی بودن با چنین اعمالی بیشترین ضربه را به انقلاب اسلامی و ولایت فقیه وارد می‌کنند.
نکته جالب اینجاست که بیشتر این اقدامات در روزهایی مثل ۲۲ بهمن، روز قدس، ارتحال امام (ره) و… یعنی روزهایی که باید نماد همبستگی و وحدت ملی باشد انجام می‌شود و در عمل مثل پریروز، شکوه حضور مردم را زیر سایه حاشیه‌های به وجود آمده قرار می‌دهد.
نکته‌ای که محمدتقی حسینی سفیر کشورمان در مکزیک در یادداشت خود پس از این اتفاق به آن اشاره کرد و نوشته است: «اندر عجبم که چرا هر مناسبت مهم در این کشور که می‌تواند مایه وحدت و همدلی مردم ما در داخل و عظمت آن در چشم جهانیان شود با انجام اقداماتی از سوی چند نفر جاهل و یا مزدور به یک حادثه تلخ تبدیل می‌شود.
روز قدس از مناسبت‌هایی است که اگر درست برگزار شود ظرفیت عظیمی در وحدت داخلی و اقتدار بین‌المللی ایران دارد. امسال در راهپیمایی روز قدس در تهران گروهی جاهل یا اجیرشده با محاصره کردن علی‌اکبر صالحی، معاون رئیس‌جمهور و رئیس سازمان انرژی اتمی ایران بدترین توهین‌ها را نثار این دانشمند بزرگ و پرافتخار و سیاستمدار نجیب و اخلاق‌گرا کردند.
البته این اولین بار نیست که چنین اتفاقی رخ می‌دهد. این گروه سال‌های قبل هم چنین رفتارهای زشتی را با شخصیت‌های مختلف داشتند و متاسفانه چون هیچ کسی از آنها توضیحی نخواسته است این رویه شوم را ادامه دادند و عمق بخشیده‌اند. از آفات سیاست در ایران همین بی‌قاعده بودن و بی حساب و کتاب و جاهلانه رفتار کردن برخی گروه‌ها و چسباندن این نوع اقدامات به ارزش‌های والای این انقلاب است. من اسم این نوع اقدامات مخرب را زائده‌های مسموم سیاست گذاشته‌ام که تاوانش را همه جامعه ما پرداخت می‌کند.»
تأسف‌آور اینکه با تکرار این اتفاقات، دلسوزان هشدارهای لازم را می‌دهند تقاضای برخورد جدی دارند اما تعجب‌آور اینکه باز هم برخورد جدی صورت نمی‌گیرد.
درست مثل پارسال و پس از توهین چنین افرادی به رئیس‌جمهور در روز قدس که بسیاری از بزرگان و سیاستمداران، چه مسئول و چه غیرمسئول آن اقدام را تقبیح کرده و خواستار برخورد قاطع با آمران و عاملان آن شدند. همان زمان “ایسنا” در گزارشی با عنوان “توهین به اختیار” (۴ تیر ۹۶) هشدار داده بود که اگر با عاملان و آمران این اتفاقات برخورد قاطعی صورت نگیرد باز هم چنین حوادثی را رقم خواهند زد. در بخشی از این گزارش آمده بود: «مسلما برخورد با چنین اقداماتی نه تنها مخالف آزادی بیان نخواهد بود بلکه خواست بسیاری از مردم هم هست که در همین ۲۴ ساعت در شبکه‌های اجتماعی همراه با مسئولین به محکوم کردن این اقدام پرداخته و از رئیس‌جمهور منتخب ملت دفاع کردند. هرچند وزارت کشور دستور برخورد با چنین اقداماتی را صادر کرد اما تجربه نشان داده که این دستورها فرمالیته بوده و در عمل اتفاق خاصی نمی‌افتد و دوباره شاهد چنین اتفاقاتی خواهیم بود و سردمداران این اقدامات هم با خیال راحت از سایت‌ها و رسانه‌های‌شان توهین‌ها را ادامه می‌دهند و در مراسمی دیگر شعارهای تندتری را علیه مقامات سر می‌دهند و تلخ‌تر اینکه بدون هیچ تنبیهی سرشان را در محافل مختلف بالا گرفته و به اقدامات‌شان افتخار هم می‌کنند.
حال باید دید که آیا قوه قضائیه با چنین افرادی که پیدا کردن خود و به خصوص آمرانشان چندان سخت نیست برخورد قاطعی می‌کند یا سرنوشت اقدام آنها هم مثل قبلی‌ها نامعلوم بوده و پس از مدتی به بوته فراموشی سپرده می‌شود. شاید اگر امروز جلوی این اقدامات خودسرانه و تندروهایی که دستور چنین اقداماتی را می‌دهند گرفته نشود بعید نیست باز شاهد ظهور افرادی مثل “سعید امامی” یا “سعید عسکر” باشیم که با اقدامات خودسرانه خود هزینه‌های جبران‌ناپذیری را برای جمهوری اسلامی رقم زدند.»
همان گونه که در این گزارش اشاره شده بود دستورات پیگیری چنین اتفاقاتی و برخورد با آمرین و عاملین آن مانند دستور سال گذشته وزیر کشور فرمالیته بوده و در عمل اقدام خاص و قابل توجهی صورت نمی‌گیرد یا اگر هم صورت گرفته به خوبی اطلاع‌رسانی نمی‌شود و همین اممر باعث می‌شود این افراد به راحتی و در حالی که فکر می‌کنند از حاشیه امنی برخوردارند باز هم به اقدامات خود ادامه دهند.
هرچند استثنائاتی مثل برخورد با عاملین و آمر حمله به علی مطهری در شیراز وجود دارد که البته بیشتر به دلیل پیگیری‌های شخصی شاکی (مطهری در آن پرونده) بوده وگرنه در مسئولین انتظامی و قضایی کشور عزمی جدی برای چنین برخوردهایی یا دیده نمی‌شود و یا اگر هم وجود دارد به خوبی نشان داده نمی‌شود.
امسال هم برخی سیاسیون و فعالان به توهین صورت گرفته به علی‌اکبر صالحی واکنش نشان دادند مثل حسام‌الدین آشنا مشاور فرهنگی رئیس‌جمهور که در صفحه توئیتر خود نوشت: «آگاهی از دستاوردهای غیرنظامی سازمان انرژی اتمی در دوران ۱۳۹۲-۱۴۰۰ کسانی را شرمنده خواهد کرد که ناآگاهانه علیه رئیس آن شعار دادند و کسان دیگری را رسوا خواهد کرد که آگاهانه این طراحی را انجام دادند.»
یا بهروز نعمتی نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی که این اقدام را “در تضاد با فلسفه روز قدس” عنوان و در عین حال تاکید کرد که “انجام این اقدامات از سوی یک عده معدود نمی‌تواند راهپیمایی روز قدس را تحت‌الشعاع قرار دهد”.
وی همچنین اظهار کرد: «متاسفانه یک عده معدودی همیشه هستند که به دنبال ایجاد حاشیه‌سازی در برخی مناسبت‌ها هستند. زمانی که آیت‌الله هاشمی در قید حیات بودند در مورد ایشان هم این اتفاق می‌افتاد و در مواردی هم شعارهایی علیه آقای روحانی سر داده شده است. اینها کسانی هستند که غیر از خودشان همه را منافق تصور می‌کنند.»
از طرفی چنین اقداماتی باعث می‌شود رسانه‌های معاند که به دنبال بهانه برای تاختن به جمهوری اسلامی هستند این گونه رفتارها را پررنگ کرده و کلاه خود را از این نمد ببافند. نعمتی هم در این زمینه یادآور شد: «این افراد این کارها را می‌کنند که توجه رسانه‌های خارجی را به خود جلب کنند اما قطعا اقدام آنها با فلسفه روز قدس در تضاد است. اگر این افراد واقعا مطیع رهبری هستند ایشان گفته‌اند که جامعه را از دوقطبی بودن دور کنید، همچنین به آقای صالحی دستوری دادند و ایشان هم کارش را انجام می‌دهد. اگر آقای صالحی منافق باشد قطعا در سمت ریاست سازمان انرژی هسته‌ای نخواهد بود.»
از سوی دیگر حسین سبحانی‌نیا عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس نهم با تاکید بر اینکه رفتارهای انجام شده در مراسم راهپیمایی روز قدس نسنجیده بوده و می‌تواند مستمک بیشتری برای دشمن شود، گفت: «وحدت و همدلی امروز شرط اصلی جامعه است. مقام معظم رهبری همواره بر وحدت و همدلی تاکید دارند و به خاطر این است که دشمن به هر صورت سوءاستفاده کرده و از این مسائل به نفع خودش استفاده می‌کند بنابراین نباید به گونه‌ای عمل شود که موجب بهره‌گیری دشمن از مسائل داخلی کشور شود.»
همچنین در رابطه با این موضوع، حسین کاشفی عضو حزب اتحاد ملت عنوان کرد: «باید مشخص شود که به هم خوردن انسجام و وحدت ملی ایران به نفع چه کسانی تمام می‌شود. پیش از این هم در راهپیمایی‌های مهمی همچون روز قدس سال‌های گذشته این قبیل رفتارها دیده شده است.»
وی همچنین خاطرنشان کرد: «وقتی برای چندین بار چنین حرکت‌هایی را از سوی عده‌ای علیه مسئولین کشورمان می‌بینیم باید بخواهیم تا مسئولین ذیربط به این موضوع وارد شوند و مشخص کنند که آیا این شعارها صدای مردم است؟ آیا صدای انقلاب است؟ آیا صدایی است که قرار است در روز قدس شنیده شود؟ آیا این بداخلاقی‌ها به نفع کشور است؟ این شعارها علیه کسانی داده شده است که مسئول قسمت‌های مهمی از اداره کشور هستند، آنها با رای مستقیم یا غیر مستقیم مردم رسالتی بر عهده گرفته‌اند؛ بنابراین مسئولین مربوطه باید به این بداخلاقی‌ها رسیدگی کنند و نباید بی‌تفاوت باشند، آنها وظیفه دارند تا نشان دهند که این بداخلاقی‌ها صدای مردم نیست.»
کاشفی با تاکید بر اینکه “باید با اغتشاش‌گران و بداخلاقان سیاسی برخورد قانونی و ارشادی شود”، افزود: «باید مشخص شود که این عده از کجا حمایت می‌شوند و حمایت‌کنندگان آنها که به خود اجازه می‌دهند صفوف وحدت و انسجام ملت را به هم بزنند چه منفعتی به دست می‌آورند. باید مشخص شود که به هم خوردن انسجام و وحدت ملی ایران به نفع چه کسانی تمام می‌شود.»
به هر حال روز قدس امسال هم با حواشی به وجود آمده و توهین به رئیس سازمان انرژی اتمی کشور گذشت و مثل همیشه باید گفت باید منتظر ماند و دید که آیا با عاملان و آمران این تندروی‌ها و برخوردهای هتاکانه برخورد قاطع و قانونی صورت می‌گیرد یا باز هم مثل گذشته پس از کم شدن سر و صدای ماجرا این اتفاق هم فراموش شده و تا توهین بعدی به مسئول دیگری در کشور این روند تکراری و تأسف‌اور ادامه خواهد یافت و هتاکان به راحتی و با فراغ بال به اقدامات وحدت‌شکن و تنش‌آفرین خود ادامه خواهند داد.
