آيا عملكرد معاونت مطبوعاتي موفق بوده است؟

معاونت مطبوعاتي وزارت ارشاد يكي از مهمترين مراكزي است كه به واسطه ارتباط مستقيم با خبرنگاران داخلي و خارجي، دائما تحت رصد رسانه ها قراردارد و عملكرد مثبت يا منفي آن نقش مهمي در قضاوت عملكرد دولت ها در حوزه رسانه ها ايفا مي كند.

در سال هاي اخير به واسطه گسترش سايت هاي خبري و توجه روزافزون مردم به رسانه هاي نوين، لزوم توجه بيشتر به رسانه ها و داشتن نگاه راهبردي به رسانه براي مقابله با بحران هاي داخلي و دشمنان خارجي را بيش از گذشته كرده است.

دولت احمدي نژاد اولين دولتي بود كه مواجهه اي ناگهاني با هزاران سايت خبري و غير خبري كه به صورت روزانه آغاز به كار مي كردند، مواجه شد. آماده نبودن دولت و پيش بيني نكردن فضاهاي جديد سبب شد تا معاونان مطبوعاتي دولت احمدي نژاد برنامه چنداني براي مقابله با اين فضاي جديد نداشته باشند و به نوعي در سيل به راه افتاده غرق شوند. صدها ميليون تومان بودجه اي هم كه از سوي مجلس و دولت براي كمك به رشد سايت هاي خبري تحت عنوان يارانه اختصاص يافته بود، به صورت غيرشفاف و سليقه اي ميان حاميان رسانه اي دولت توزيع مي شد و رسانه هاي منتقد دولت صرفا به زينت المجلس آن هم در زمان نمايشگاه مطبوعات تبديل شده بودند.
دولت روحاني اما با همه انتقاداتي كه به حوزه هاي مختلف عملكردي آن وارد است، در حوزه معاونت مطبوعاتي تا حدود بسياري توانسته خود را از آسيب هايي كه اين معاونت در دوره قبل با آن مواجه بود، دورنگاهدارد. حسين انتظامي اولين معاون مطبوعاتي دولت روحاني به واسطه سال ها مديريت رسانه ها در جام جم، همشهري و خبرآنلاين درك درستي از مشكلات رسانه ها داشت. محمد سلطانی فر كه در دي ماه سال گذشته جانشين حسين انتظامي شد هم رويه هاي سلف خود را ادامه داد و ابتكارات مهمي هم داشت كه بيشتر در حوزه كارهاي زيربنايي و اساسي براي رسانه هاي كشور است.

در ميان مشكلات فراواني كه رسانه ها با آن دست به گريبانند، مشكلات مالي مهمترين موضوعي است كه رسانه ها با آن دست به گريبانند. معاونت مطبوعاتي وزارت ارشاد در سال هاي گذشته روندي را براي ساماندهي و مجوز دادن به رسانه هاي برخط يا سايت ها در پيش گرفت كه نتيجه آن شناسنامه دار شدن صدها سايت خبري و غيرخبري بود. بخش مهم ماجرا اما آنجاست كه معاونت مطبوعاتي وزارت ارشاد بدون درنظر گرفتن گرايش هاي سياسي رسانه ها بخصوص سايت هاي خبري، توانسته عدالت يارانه اي را ميان رسانه ها رعايت كند و رسانه ها بدون درنظرگرفتن اين نكته كه مدافع دولتند يا منتقد آن صرفا بر مبناي اصول حرفه اي و پارامترهاي رسانه اي از يارانه برخوردار شده اند. اتفاقي كه به جرات مي توان ادعا كرد تا پيش از اين دوره وجود نداشته است.