ضرورت آموزش مهارتهای دهگانه زندگی مشترک به فرزندان
مدیرکل امور بانوان و خانواده استانداری زنجان با بیان اینکه مشخص کردن سن برای ازدواج معیاری کمّی است، در حالی که باید برای این امر به صورت کیفی تصمیم گرفت، گفت: سن مناسب برای ازدواج را نمیتوان با قطعیت تعیین کرد؛ چراکه باید به جای در نظر گرفتن سن، معیارها و توانمندیهای فرد را از نظر آیتمهای ازدواج سنجید.
عصر خبر: مدیرکل امور بانوان و خانواده استانداری زنجان بر ضرورت آموزش مهارتهای دهگانه زندگی مشترک به فرزندان تاکید کرد.
به گزارش ایسنا به نقل از پایگاه اطلاعرسانی استانداری زنجان، ماهرخ بلوری با تاکید بر اهمیت نقش خانواده در خوشبختی و ازدواج موفق فرزندان، گفت: خانوادهها قبل از آنکه شرایط اقتصادی و اجتماعی را برای ازدواج فرزندشان فراهم کنند ابتدا باید او را از نظر روانی برای ازدواج آماده کنند؛ چرا که کسب مهارتهای زندگی در ازدواج موفق بسیار مهم است، لذا باید فرزندان را به کسب مهارتهای دهگانه زندگی تشویق و شرایطی فراهم کرد تا فرزندان در تعامل با افرادی که ازدواجهای موفقی دارند، از تجارب آنها استفاده کنند.
وی یکی دیگر از ضرورتهای اساسی در موفقیت زندگیهای مشترک را مشاوره پیش از ازدواج دانست و افزود: مشاوره پیش از ازدواج سبب میشود تا دختران و پسران، مورد ارزیابی بالینی و روانشناختی قرار گیرند و از لحاظ سلامت روانی بررسی شوند که این امر موجب شفافیت تفاوتها و شباهتهای زوجین میشود و آنان میتوانند با بینش عمیقتر نسبت به رابطه راه را برای اتخاد مهمترین تصمیم زندگی هموار و شفاف کنند.
این مسئول با بیان اینکه ازدواج یکی از مهمترین وقایع حیاتی هر انسانی است و تصمیمگیری صحیح و مناسب در این زمینه سعادت فردی و شکوفایی جامعه را به همراه دارد، اظهار کرد: ازدواج در سالهای اخیر با فراز و نشیبهای زیادی روبهرو شده، از یک سو برخی ازدواجها در سنین بالا صورت میگیرد و از سوی دیگر کودکان و نوجوانانی هستند که به سن بلوغ نرسیده، تن به ازدواج میدهند، اینگونه ازدواجها پیامدهای منفی و آسیبهای اجتماعی بسیاری بهویژه برای دختران به دنبال دارد و کماهمیت شمردن آن، صدمات جبرانناپذیری بر خانواده و پیکره اجتماع وارد خواهد کرد.
بلوری با اشاره به اینکه مراحل رشد و شکلگیری هویت اجتماعی، عاطفی و جسمی فرد در سنین بالاتر اتفاق میافتد، تصریح کرد: در ازدواجهای زودهنگام، ابعاد بلوغی فرد با گذر زمان موجب ایجاد احساس پشیمانی در تصمیمگیری میشود و معمولا پیامدهایی مانند افزایش طلاق، بیوفایی در ازدواج، سردی نسبت به روابط زناشویی، تغییر سلیقهها و خواستهها را به همراه خواهد داشت، لذا در این رابطه تصویب یک فوریت کلیات طرح افزایش سن ازدواج را باید به فال نیک گرفت و امیدواریم گامهای بلندی در راستای اعتلای حقوق کودک برداشته شود.
مدیرکل امور بانوان و خانواده استانداری زنجان با بیان اینکه مشخص کردن سن برای ازدواج معیاری کمّی است، در حالی که باید برای این امر به صورت کیفی تصمیم گرفت، گفت: سن مناسب برای ازدواج را نمیتوان با قطعیت تعیین کرد؛ چراکه باید به جای در نظر گرفتن سن، معیارها و توانمندیهای فرد را از نظر آیتمهای ازدواج سنجید.
وی با اشاره به دیدگاه صاحبنظران، هفت معیار را برای آمادگی در ازدواج ضروری دانست وگفت: این معیارها عبارتند از بلوغ جسمی، بلوغ عاطفی، بلوغ روانی، بلوغ فکری، بلوغ اجتماعی، بلوغ اقتصادی و بلوغ معنوی و یک فرد باید به صورت نسبی از همه این بلوغها برخوردار باشد. بخشی از این بلوغها به تجربه بستگی دارد و بخشی از آن به فرآیندهای زیستی و فیزیولوژی و بخشی هم به مسائل محیطی از قبیل آموزشها بستگی دارد.
این مسئول با بیان اینکه آمار طلاق ارتباط مستقیمی با تعداد ازدواجها دارد، در خصوص شکسته شدن روند صعودی طلاق در استان، اظهار خرسندی کرد و افزود: باید امروز گرههای اصلی را بررسی و با تمرکز بر برنامههای کنترل و کاهش، مباحث را در پنج ایستگاه قبل از ازدواج، حین ازدواج، بعد از ازدواج، در آستانه طلاق و بعد از طلاق پیش ببریم.
بلوری با بیان اینکه در راستای اعتلای جایگاه حقوق کودک، اقدامات خوبی در سالهای اخیر از طریق معاونت امور زنان و خانواده ریاستجمهوری، فراکسیون زنان مجلس شورای اسلامی و مرجع ملی کنوانسیون حقوق کودک صورت گرفته است، تصریح کرد: در مهرماه امسال نیز شاهد موافقت نمایندگان مجلس با طرح اصلاح ماده 1041 قانون مدنی بودیم که با تصویب نهایی این طرح، شاهد اجبار دختران زیر 13 سال به ازدواج ناخواسته نخواهیم بود و بر اساس تبصره این ماده حداقل سن ازدواج در دختران 16سال تمام شمسی و نیز عقد ازدواج بین سنین13 تا 16 ساله منوط به اجازه رسمی ولی و رعایت مصلحت و تشخیص دادگاه به شرط داشتن قابلیت جسمی با نظر پزشکی قانونی است.
مدیرکل امور بانوان و خانواده استانداری زنجان در خصوص تفاوت میان سن شناسنامهای و سن شخصیتی افراد نیز اظهار کرد: سن شناسنامهای، سن جسمی فرد محسوب میشود و عواملی نظیر تغذیه، ورزش، وراثت و … بر آن تاثیر دارد، در حالی که سن شخصیتی، نشاندهنده رشد عقلی، اخلاقی، عاطفی و اجتماعی افراد بوده و تابع محیط و اکتسابی است.
وی ادامه داد: از آنجایی که افراد در محیطهای متفاوتی زندگی میکنند، نمیتوان برای سن شخصیتی آنها عددی تعیین کرد و به همین دلیل همیشه ناهمگونی بین سن شخصیتی و سن شناسنامهای وجود دارد و اغلب نمیتوان سن دقیقی را برای ازدواج تعیین کرد اما برای ازدواج موفق، رشد سن شخصیتی افراد ضرورت بیشتری دارد.