یک میلیارد کارت هدیه میان کدام سینماگران توزیع شد؟
او درباره کیفیت و ابعاد توزیع این عیدی نیز اظهار بیاطلاعی کرده و در این ارتباط گفته است: «من نمیدانم به هر صنف چند کارت هدیه تعلق گرفته؛ شاید به یک صنف صد و به یک صنف 200 کارت اختصاص داده شده است، اما همه آن کارتها به مبلغ 200 هزار تومانی بود. این کارتها به تشخیص مسئولان هر صنف بین اعضا توزیع شده و بعضی از صنوف به اعضای خود دو کارت هدیه 200 هزار تومانی دادند.» نکته قابل تأمل اینکه به جز قائم مقامی دیگر، اعضای هیأت مدیره ترجیح دادهاند سکوت کنند و درباره پشت پرده ماجرا توضیحی ندادهاند.
عصر خبر: با وجود آنکه به اذعان مطلعین خانه سینما، چتر این نهاد بر طیف وسیعی از اهالی سینما گسترانیده نشده و در برخی صنوف تا 70 درصد فعالان سینما عضو نیستند، سازمان سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد یک میلیارد تومان کارت هدیه را تماماً در اختیار خانه سینما قرار داد؛ مبلغی که درباره نحوه توزیع آن میان گروههای موسوم به صنف و نحوه توزیع از سوی صنوف به اعضا با ابهامات جدی روبه روست.
به گزارش «تابناک»؛ سازمان سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در واپسین روزهای سال هزار و سیصد و نود و هفت، پنج هزار کارت هدیه دویست هزار تومانی مجموعاً در قالب یک میلیارد تومان را به عنوان «عیدی» در اختیار مدیرعامل خانه سینما قرار داده تا میان اهالی سینما توزیع شود. این واریز در حالی رسانهای شده که برخی سینماگران در گفتوگوهای خصوصی تأکید داشتند این عیدی به دست آنها نرسیده و از نحوه توزیع آن ابراز بیاطلاعی میکردند و در عین حال، نحوه توزیع این مبلغ میان عدهای خاص شائبه برانگیز شده بود.
علی قائم مقامی، نایب رئیس انجمن مدیران تولید و عضو و سخنگوی هیأت مدیره خانه سینما درباره عیدی یک میلیارد تومانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به خانه سینما عنوان کرده است: «من از کم و کیف و تعداد دقیق کارت هدیههای اهدایی به هر صنف اطلاعی ندارم… به طور کلی 50 کارت هدیه 200 هزار تومانی جمعاً به مبلغ 10 میلیون تومان در اختیار این انجمن قرار گرفته و این کارتها توسط یونس صباحی بازرس انجمن بین اعضایی که در یک سال گذشته کمکار بودند توزیع شده است.»
او درباره کیفیت و ابعاد توزیع این عیدی نیز اظهار بیاطلاعی کرده و در این ارتباط گفته است: «من نمیدانم به هر صنف چند کارت هدیه تعلق گرفته؛ شاید به یک صنف صد و به یک صنف 200 کارت اختصاص داده شده است، اما همه آن کارتها به مبلغ 200 هزار تومانی بود. این کارتها به تشخیص مسئولان هر صنف بین اعضا توزیع شده و بعضی از صنوف به اعضای خود دو کارت هدیه 200 هزار تومانی دادند.» نکته قابل تأمل اینکه به جز قائم مقامی دیگر، اعضای هیأت مدیره ترجیح دادهاند سکوت کنند و درباره پشت پرده ماجرا توضیحی ندادهاند.
در عین حال حتی اگر این عیدی میلیاردی، منصفانه میان اعضای صنوف خانه سینما توزیع میشد، این عیدی در بهترین حالت به چیزی حدود یک سوم اهالی سینما میرسد و 70 درصد فعالان سینمای ایران که از قضا عضو صنوف خانه سینما نیستند و سیاستهای «درهای بسته» شماری از صنوف سینمایی مانع از عضویتشان شده، از چنین امتیازی به صورت بالقوه محروم بودهاند. این واقعیتی است که پیش از این توسط فرهاد توحیدی، رئیس پیشین هیأت مدیره خانه سینما مطرح شده بود.
در مورد سازمان سینمایی چه می دانید؟توحیدی، رئیس پیشین هیأت مدیره خانه سینما در زمان تصدی این مسئولیت گفت: «دوستان ما آمار تکاندهندهای از [سی و دومین جشنواره فیلم فجر] تهیه کردند که آماری از حدود 120 فیلمی که توسط هیأت انتخاب دیدهاند، استخراج شده است و در برخی حرفهها 70 درصد افرادی که در این فیلمها شاغل بودند، نیروهای خارج از صنف بودهاند؛ یعنی ما عملا موضوعیت خود را از دست دادهایم و به جای اینکه به تأمین امنیت شغلی اعضای خانه سینما بپردازیم، به چیزهای دیگری مشغول شدهایم که ما را از مأموریت خود بازمیدارد.» و از آن زمان تاکنون نیز عمده صنوف اعضای چندانی نگرفتهاند.
بارها از هیأت مدیره و مدیرعامل پیشین و هیأت مدیره و مدیرعامل کنونی خانه سینما در سطح افکارعمومی خواسته شده تا زمینه عضویت 70 درصد سینماگران را در صنوف خانه سینما فراهم کنند، ولی فضای بسته خانه سینما و مقاومت صنوف باعث شده، نفوذ خانه سینما کاهش یابد و نتواند حتی نیمی از سینمای ایران را نمایندگی کند. به جز دو صنف بازیگران و کارگردانها، در بیشتر صنوف برای عضوگیری مقاومت بسیار جدی وجود دارد و گروهی از آنهایی که اکنون فیلم میسازند و به واسطه این مقاومت عضو صنف نیستند.
به نظر میرسد، عدم شناخت مناسب از وضعیت صنوف سینمایی و میزان ظرفیت فعال سینما در خارج از فضای خانه سینما توسط مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد، زمینهساز چنین خطای محاسباتی در توزیع نامتوازن کمکهایی شده که حتی سرنوشتشان به روشنی مشخص نیست. انتظار میرفت، حسین انتظامی به وضوح لیست دریافت کنندگان این عیدی را اعلام کند و شفافسازی گزینشی و در حد کلیگویی در سینما رواج پیدا نکند.