یوزارسیف 2 بار لاغر شد!

فارس: مصطفی زمانی در خصوص چگونگی حفظ راکورد فیلم با توجه به وقفه در تولید «جیب‌بر خیابان جنوبی» گفت: من برای این فیلم مجبور شدم دو بار لاغر شوم و حفظ راکورد در این فیلم برایم کابوس شده بود.

نشست پرسش و پاسخ فیلم جیب بر خیابان جنوبی با حضور سیاوش اسعدی کارگردان، نورا هاشمی و مصطفی زمانی بازیگران، پیمان یزدانیان آهنگساز، علیرضا برازنده مدیر فیلمبرداری، علی سرتیپی و حسن دادخواه تهیه‌کنندگان و جمعی از اصحاب رسانه عصر امروز در سالن کنفرانس مرکز همایش‌های برج میلاد برگزار شد.
 
در ابتدای این جلسه سیاوش اسعدی گفت: من امروز با آمدن به اینجا حالم به سه دلیل بد شد یکی از این دلایل این بود که سالنی که مخصوص اهالی رسانه و سینماست این اهالی روی زمین یا سرپا فیلم می‌گیرند و یک سری آدم‌‌های غیر رسانه‌ای روی صندلی‌ها نشسته بودند.
 
مثلا علی اعلایی روی زمین نشسته و فیلم را می‌دید و این بسیار ناراحت کننده بود.
 
وی ادامه داد: من برای اولین بار فیلم را دیدم «جیب‌بر خیابان جنوبی» یک فیلم فضا سازی است و یک سوم صورت بازیگران ما در تاریکی قرار دارد اما در پخش اینجا همه چیز خیلی روشن بود نمی‌دانم چرا بدترین چیزها برای اهالی رسانه است که بهترین هستند.
 
کارگردان فیلم «جیب‌بر خیابان جنوبی» ادامه داد: بعد از «حوالی اتوبان» دو سه سال بیکار بودم و در این مدت سه فیلم‌نامه‌ام وتو شد این فیلم نیز اثری اقتباسی از رمان دیوید سیدمن است.
 
 
 
در ادامه جلسه علی سرتیپی گفت: خوشحالم که فیلم دیده شد سه سال دنبال این بودیم که فیلم ساخته و دیده شود ژانر کار من معمولا سینمای بدنه و در ارتباط با گیشه بود اما این فیلم را به اصرار آقای اسدی برای گیشه نساختم اگر چه فکر می‌کنم که این فیلم در گیشه هم جواب دهد.
 
سرتیپی در بخشی دیگر از سخنان خود گفت: این فیلم کار بسیار سختی بود چرا که فیلم در زمان کوتاه زمستان و در لوکیشن‌های خیابانی ساخته شد البته فکر نمی‌کردم که به این میزان ساخت آن سختی داشته باشد ما تا 50 درصد کار را ادامه دادیم اما گروه خسته شده بودند بنابراین فیلم متوقف شد و بخشی از فیلمبرداری را در تابستان انجام دادیم این تغییر فصل برای بازیگران ما بویژه برای مصطفی زمانی و نورا هاشمی که قرار بود لباس‌های گرم بپوشند بسیار سخت بود در ضمن ما مجبور بودیم تن همه آدم‌های جلوی دوربین لباس گرم بپوشیم و تداعی کننده زمستان باشیم ما در فیلم «جیب‌بر خیابان جنوبی» زمستان را در تابستان گرفتیم.
 
مصطفی زمانی نیز در خصوص چگونگی پذیرفتن نقش در این فیلم گفت: فیلم‌نامه جیب‌بر خیابان جنوبی خوب بود و نقشم را دوست داشتم و توافق کردیم و چند ماه کار جلو و عقب شد تا بالاخره آن را انجام دادیم.
 
وی در خصوص اینکه آیا با توجه به وقفه در فیلم‌برداری حفظ راکورد حسی برای شما سخت نبوده است، گفت: من در فاصله زمانی توقف این فیلم، برلین منفی 7 را بازی کردم و بنابراین مجبور شدم برای فیلم «جیب بر خیابان جنوبی» دو بار 16 تا 17 کیلو لاغر شوم و برای این کار دست به دامن المپیکی‌ها شدم و حفظ راکورد در فیلم جیب ‌بر خیابان جنوبی برای من یک جورهایی کابوس شده بود اما خوشحالم که توانستم راکورد حسی‌ام را حفظ کنم.
 
زمانی درباره اینکه جنس صدای شما به شخصیت یک جیب‌بر خیابانی نمی‌خورد و دیالوگ‌ها در کل داستان یک دست نیست توضیح داد: در فیلم دو لحن وجود دارد یکی از این لحن‌ها متعلق به نگاه کاوه به طبقه‌ای از جنس خودش است که کم‌کم به آن زندگی و یک لبخند شیرین اضافه می‌شود و لحن دیگر در مواجهه با آدم‌های گرگی مثل خود اوست حتی در ابتدای داستان در مواجهه با دختر نیز گرما وجود ندارد اما کم‌کم این تعادل برقرار می‌شود و او می‌خواهد به «طلا» بگوید من این راه را رفته‌ و آن را تجربه کرده‌ام.
 
این بازیگر سینما در پاسخ به این سؤال که به نظر نمی‌رسد چهره شما با ایفای نقش یک جیب‌بر مطابقت داشته باشد بیان داشت: وقتی برای فیلمبرداری با امیر جعفری به خیابان‌‌ها می‌رفتیم او با شوخی من را نشان می‌داد و می‌گفت: «آقا جیب‌بر خیابان جنوبی اینه یا من» من هم به شوخی می‌گفتم امیر جان تو می‌خواهی با این دستانت جیب خرس را بزنی و من حالا به شما دوستان می‌گویم جیب‌بری به صورت نیست به ظرافت است.
 
در این بین یکی از مسئولان ستاد اجرایی عنوان کرد: به نظرم انتخاب آقای زمانی برای ایفای این نقش درست بوده چرا که من در مرکز شهر زندگی می‌کنم و وجود واقعی این نقش را در فردی به اسم رسول زاغی دیدم.
 
زمانی درباره اینکه آیا پایان بندی فیلم را می‌پسندد یا خیر اظهار داشت: به نظر من پایان‌بندی سلیقه‌ای است، البته در ابتدا پایان‌بندی فیلم به شکل دیگری بود و قرار بود قهرمان اصلی فیلم کشته شود که قرار بود به دلایل فنی و دیگر مسائل انجام نشد بنابراین این پایان بندی فیلم خوب است.
 
درادامه این نشست حسن دادخواه در مورد بودجه فیلم گفت: این فیلم با بودجه 650 تا 700 میلیون تومان ساخته شده است.
 
به گزارش فارس پیمان یزدانیان در خصوص استفاده زیاد از موسیقی در طول فیلم گفت: من وقتی فیلم «حوالی…» آقای اسعدی را دیدم به نظرم سینمای ایشان برایم جذاب آمد اما اصولا در کارهایم از موسیقی کمی استفاده می‌کنم.
 
در ادامه جلسه برازنده در پاسخ به این سؤال که شیوه اکسپوز مخصوص شماست یا کارگردان گفت: این پیشنهاد کارگردان بود که فیلمبرداری در این حال و هوا باشد.  
 
در بخش دیگری از این نشست خبری نورا هاشمی در مورد چگونگی پذیرش نقش خود گفت: به نظر می‌رسد آقای اسعدی در فیلم حوالی اتوبان از بازی من راضی بودند و خواستند در این فیلم نیز بازی کنند.
 
وی در پاسخ به سؤال شهیدی‌فر مبنی بر اینکه یعنی نسبت در این میان هیچ تأثیری نداشت گفت: چرا نسبت هم تأثیر داشت آقای اسعدی تنها کسی بودند که من را باور کردند و این بخاطر نسبت و عشق بود؟
 
یزدانیان با اشاره به بازی خوب نورا هاشمی در فیلم گفت: استفاده از این نوع موسیقی در فیلم به جرات کارگردان بر می‌گردد چرا که این فیلم عملکرد دو قشر و دو دوستی را نشان می‌دهد اگر به ماجرا نگاه کنید می‌بینید که فردی به خاطر عشق وارد ماجرایی می‌شود که تبدیل به فاجعه می‌شود بنابراین چنین تمی این موسیقی را می‌طلبید.
 
بنابراین گزارش، کارگردان فیلم «جیب‌بر خیابان جنوبی» در پاسخ به این سؤال که چرا در فیلم شما خلاف و دزدی منتسب به جنوب شهر است، گفت: من سعی کردم حرفم را در بافت داستان به تصویر بکشم البته به نظرم در جنوب شهر به علت فقری که حاکم است افراد مجبور به دزدی می‌شوند و در بالای شهر دیگر نیازی به دزدی نیست و من چیزی را به چیزی منتسب نکردم.
 
علی اعلایی که در جمع حاضر بود درباره این پاسخ بیان داشت: شاید منظور ایشان این است که دزدی‌های کوچک در پایین شهر و دزدی‌های بزرگ و کلان در بالای شهر  انجام می‌شود.   
 
اسعدی در مورد پوشش چادر نقش «طلا» در بعضی از قسمت‌های داستان گفت: طلا شخصیتی است که به علت بافت محل زندگی‌اش از پوشش چادر استفاده می‌کند و زمانی که به سر کار می‌رود می‌خواهد کمی از طبقه اجتماعی‌اش دور شود.
 
وی در مورد اینکه آیا این فیلم حوالی اتوبان 2 است گفت: این فیلم از لحاظ بصری با فیلم حوالی قرابت دارد اما از لحاظ معنایی به این فیلم نزدیک نیست.
 
در پایان این نشست اسعدی در مورد پایان‌بندی فیلم اظهار داشت: قرار بود فیلم طور دیگری به پایان برسد اما این پایان بندی نیز ارشادی نیست بلکه پایان فیلم به خانواده بر می‌گردد.