چینی ها از چه راهی قصد دارند نفت ایران را بخرند؟

ناتانیل تاپلین در وال استریت ژورنال نوشت: رشد اقتصادی چین در حال شتاب گرفتن است. صدور نفت ایران نیز قرار است متوقف شود. بی‌تردید این خبرها برای دامن زدن به جهش بهای نفت قانع‌کننده هستند. اما متاسفانه مسأله به این سادگی هم نیست. احتمال دارد که بهای نفت از سطح فعلی ۷۴ دلاری برای نفت خام برنت فراتر برود. اما افزایش بهای ناشی از خرید چین ممکن است به اندازه‌ای نباشد که سرمایه‌گذاران انتظار داشته‌اند.

به گزارش انتخاب ؛ در ادامه این مطلب آمده است: وزیر امورخارجه آمریکا، مایک پومپئو روز دوشنبه اعلام کرد که معافیت خریداران نفت ایران که چین یکی از آنهاست، تمدید نخواهد شد. اما هنوز امکان دارد قسمتی از نفت تولید ایران راه خود را به بازار چین پیدا کند. و البته افزایش ملایم رشد اقتصادی چین ممکن است با افزایش تقاضای این کشور برای نفت خام همراه نباشد.

از یک طرف احتمال دارد که احیای رشد اقتصادی چین به آن شدتی که قبلا پیش‌بینی می‌شد، نباشد. رشد این کشور در ماه مارس روند صعودی خود را آغاز کرد اما برخی ارقام شاخص‌های مهم مانند رشد تولیدات صنعتی در نتیجه عواملی مانند تقاضای فصلی و مشوق مالیاتی جدید برای خرید مواد خام داخلی، تحت تاثیر قرار گرفته‌اند.

از طرف دیگر باید گفت که چین بخش اعظم شش ماه گذشته بخصوص پس از سقوط بهای نفت در ماه اکتبر را صرف خرید نفت ارزان کرده است.‌ تقاضای فرآوردهای نفتی چین شامل تولید پالایشگاه‌های داخلی به علاوه فرآوردهای وارداتی، در پایان سال تنها ۶ درصد نسبت به مدت مشابه سال قبل افزایش یافت اما در این مدت واردات نفت خام این کشور افزایش ۲۳ درصدی را نشان می‌دهد. احتمالا بخش بزرگی از این محموله‌های نفت خام در انبارها ذخیره شده است و این یعنی پالایشگاه‌های چین می‌توانند در صورت تداوم بهای صعودی نفت، از ذخایر خود استفاده کنند.

در مورد نفت ایران نیز احتمالا شرکت‌های بزرگ دولتی چین از خطر تحریم‌های آمریکا احتراز کنند. اما پالایشگاه‌های کوچک چینی که با خطر خروج از بازار رقابتی مواجهند، ممکن است احتیاط کمتری به خرج بدهند.

وود مکنزی برآورد کرده است که در نتیجه برنامه‌های مقابله با آلودگی و فرار مالیاتی، احتمال دارد ظرفیت پالایشی تا سال ۲۰۲۰ حدود ۱۵۰۰۰۰ بشکه کاهش یابد. برای پالایشگرانی که احساس خطر می‌کنند، نفت تخفیفی ایران که با یوان قابل پرداخت است، ارزش ریسک کردن را خواهد داشت. این روند برای پکن نیز مطلوب خواهد بود: برخلاف شرکت‌های بزرگ دولتی، شرکت‌های خصوصی نفتی چین می‌توانند این ریسک را تقبل کنند و اگر آمریکا اعتراض کند، دولت چین می‌تواند مدعی شود که متخلفان بدون مجوز دولت دست به این کار زده‌اند.

تقویت بهای نفت بستری مناسب در پیش روی خود می‌بیند مگر اینکه اتفاق غیرمنتظره‌ای برای رشد اقتصادی آمریکا رخ بدهد. اما حساب کردن روی افزایش تقاضای چین برای صعود بهای نفت ممکن است چندان عاقلانه نباشد.