خبر سفر هیات سعودی به تهران و پالس های مثبت وزیر حج عربستان به چه معناست؟
دولتهای خلیج فارس در مورد بحران موجود، اتفاق نظر ندارند؛ عده ای از انها خواستار دخالت نظامی و مقابله با ایران هستند، برخی دیگر به اتش بس و صلح دعوت می کنند و عده ای دیگر نیز در صدد آن هستند که نقش میانجی را برای بحران ایفا کنند.
الجزیره نوشت: در سایه اعلام توقیف نفت کش عراقی در آبهای خلیج فارس، برنامه «فراتر از خبر» شبکه الجزیره به بررسی پیامهای تهران، هدف آن از توقیف این نفت کش و همچنین، مسیر تنش ها در خلیج، تحت تاثیر دعوت ایران به همکاری منطقه ای برای حمایت از دریانوردی، پرداخت.
به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»؛ در ادامه این مطلب آمده است: در همین رابطه، امیر موسوی، مدیر مراکز مطالعات استراتژیک بر این عقیده است که پیام واضح ایران بااین اقدام، محکم کردن سیطره اش بر امنیت خلیج فارس، با همکاری هم پیمانانش در منطقه است. این در حالی است که گروههایی وجود دارند که دنبال وارد کردن ضربه به اقتصاد ایران، از طریق قاچاق بنزین هستند.
وی با اشاره به اخبار مربوط به سفر هیات سعودی به ایران، به اضافه پالس های مثبتی که بین وزیر حج عربستان و رئیس سازمان حج ایران رد و بدل شد، بر این عقیده است که عربستان یقین پیدا کرده است که نمی تواند در بحرانهایش به آمریکا تکیه کند.
موسوی می افزاید: آمریکا تنها به دنبال باجگیری از عربستان است و به این وسیله سعی دارد اقتصاد ریاض را به فرسایش بکشاند. در حالی که ایران می تواند وارد توافقی با ایالات متحده شده و به جای نابود شدن اقتصاد ان از سوی آمریکا، اموال و امنیت خود را حفظ کند.
در این میان، کینث کوتزمان، از تحلیلگران اندیشکده خاورمیانه می گوید:« مشکل آمریکا آن است که جمع کردن هم پیمانانی برای حمایت از خطوط دریانوردی در خلیج فارس دشوار است».
پس از مخالفت آمریکا با گزینه جنگ، کوتزمان بر این عقیده است که دولتهای خلیج فارس تلاش می کنند برای کاهش تنش ها در منطقه اقدامی کنند. او تاکید کرد که دیپلماسی ایران به دلیل تغییر در مواضع عربستان و امارات، موفقیتهایی به دست آورده است.
وی می افزاید: تحریمها علیه ایران، نتیجه داده است؛ اما اروپا از عقب نشینی امریکا از توافق هسته ای ناخشنود است. در این بین، تهران به دنبال استفاده از ابوظبی و ریاض، برای میانجی گری با آمریکا و برطرف شدن تحریمهاست.
اما صالح المطیری، نویسنده و تحلیلگر سیاسی خاطر نشان می کند که دولتهای خلیج فارس در مورد بحران موجود، اتفاق نظر ندارند؛ عده ای از انها خواستار دخالت نظامی و مقابله با ایران هستند، برخی دیگر به اتش بس و صلح دعوت می کنند و عده ای دیگر نیز در صدد آن هستند که نقش میانجی را برای بحران ایفا کنند.
