آسوشیتدپرس به نقل از کارشناسان: تحریم ها آمریکا را منزوی کرده است

به گزارش الف این خبرگزاری با اشاره به استفاده افراطی ترامپ از ابزار «تحریم» آن را ناکارامد ارزیابی کرده و دولت آمریکا ناتوان از درک درست در سیاست خارجه دانسته است. از نظر نویسنده این مطلب در دوره ترامپ سیاست تهدید به جای همکاری و تشویق غلبه یافته است.

متن تحلیل آسوشیتدپرس را با اندکی تلخیص بخوانید:

« دولت ترامپ با جدیت از تحریم ها به عنوان ابزار اصلی در سیاست خارجه آمریکا استفاده می کند، آن هم با شدتی که چندین دهه – و یا هرگز – دیده نشده است. باوجود ادعای مقامات دولت مبنی بر این که این اقدامات تنبیهی به اهداف خود می رسد، بسیاری نتایج این تحریم ها را زیر سوال می برند.

دونالد ترامپ از زمان به قدرت رسیدن در ژانویه 2017 از انواع و اقسام تحریم ها علیه ایران، کره شمالی و سایر کشورها استفاده کرده است، برخی تحریم ها از گذشته وجود داشت و برخی نیز جدید بوده اند. وزارت خزانه داری او که ناظر بر تحریم های اقتصادی در خارج از کشور است، هزاران تشکل را با توقیف اموال و ممنوعیت تجاری، هدف قرار داده است. وزارت خارجه هم برای اعمال تحریم های مورد نظر خود، مشتاق بوده است: ممنوعیت سفر مقامات دولتی خارجی و سایرین، به بهانه نقض حقوق بشر و فساد در کشورهایشان؛ از کشورهای آمریکای شمالی، مرکزی و جنوبی تا خاورمیانه، آفریقا و آسیا.

در همین حال دولت آمریکا تلاش میکند میزان کمک های خارجی آمریکا را به میزانی چشمگیر کاهش دهد، به ویژه با قطع کمک های مالی به کشورهای آمریکای لاتین و فلسطینی ها. اداره بودجه کاخ سفید در حال طراحی برای بازگرداندن میلیاردها دلاربه خزانه است، پولی که صرف آن مصوب کنگره بوده اما استفاده نشده است. کنگره سال گذشته هم تلاش مشابهی انجام داد اما به جایی نرسید.

کارشناسان از تکیه بیش از حد دولت آمریکا بر سیاست تهدید به جای همکاری، ابراز نگرانی کرده و می گویند استفاده همزمان از اقدامات بیشتر تنبیهی در مقابل تشویق کمتر، سبب شده است میان قابلیت استفاده از قدرت اقتصادی آمریکا و گسترش این توانمندی، شکاف ایجاد شود.

این سیاست همچنین به ایجاد تنش گسترده با متحدان آمریکا به ویژه در اروپا انجامیده است، جایی که کارشناسان معتقدند نوعی خستگی شدید ناشی از تحریم ها رخنه کرده است. تصمیم این هفته دولت جبل الطارق برای آزادی کشتی ربوده شده ایرانی، که به رغم مخالفت آمریکا صورت گرفت، نمونه ای در این خصوص است.

به ندرت بتوان هفته ای را پیدا کرد که دولت آمریکا در آن تحریم های جدیدی علیه دیگران اعلام نکند.

مثلا روز پنج شنبه اعلام کرد ویزای تمام خدمه کشتی ایرانی را لغو می کند. روز چهارشنبه رئیس پیشین اطلاعات سودان ممنوع السفر شد. هفته گذشته تمام اعضای دولت ونزوئلا هدف تحریم قرار گرفتند. از زمان به قدرت رسیدن ترامپ بیش از 2 هزار و 600 فرد، شرکت، کشتی و هواپیما مشمول تحریم شده اند.

“سیگال ماندلکر” معاون امور تروریسم و اطلاعات مالی وزارت خزانه داری آمریکا می گوید:” گام های روزانه بسیار سنگین است.”

وی و طرفداران سیاست خارجی دولت می گویند تحریم ها موثر بوده و ایران و گروه های نیابتی اش را از میلیون ها دلار – اگر نه میلیاردها – محروم کرده است؛ پولی که به ادعای آنها برای ایجاد بی ثباتی در خاورمیانه و فراتر، استفاده می شود. آنها می گویند شیوه آمریکا شامل اقدام پرهزینه نظامی نمی شود.

“مارک دوبویتز” مدیر موسسه دفاع از دمکراسی، که خواستار تشدید تحریم هاست، می گوید:” استفاده بیش از حد از جنگ افزار اقتصادی، قطعا بهتر از استفاده زیاد از جنگ افزارهای نظامی است.”

وی می گوید تحریم های اقتصادی باید با اقدامات دیگری همراه باشد.

کارشناسان می گویند دولت آمریکا درک درستی از خود نشان نداده است تا براساس آن بر تحریم ها بیش از حد تکیه نکنند و همچنین بتواند تصمیمات تنبیهی در سیاست خارجه را از مسایل صرفا اقتصادی جدا کند، نظیر مناقشه با چین برسر تعرفه ها. در حالی که ترامپ تمایلی نداشه است روسیه را به خاطر دخالت در انتخابات ریاست جمهوری 2016 آمریکا تنبیه کند؛ دولت او از تحریم مسکو به دلیل عملکردش در اوکراین و مسایل حقوق بشری دست نکشیده است.

“گری هوفبائور” عضو ارشد موسسه اقتصاد بین المللی پیترسون می گوید:” پرزیدنت ترامپ کاملا تحریم های اقتصادی را با سیاست تجاری درهم آمیخته است.” وی که در دولت کارتر عضو ارشد وزارت خزانه داری آمریکا بود، می افزاید شاید این شیوه در برخورد با کشورهایی نظیر مکزیک و گواتمالا به خاطر مسایل مهاجرت موثر باشد؛ اما اقدامات تجاری و تحریم ها علیه چین و روسیه موثر نخواهد بود.

وی معتقد است این نکته ای حیاتی در روابط اقتصادی جهان است، که در آن آمریکا نقش رهبری خود را از دست داده و کشوری دیگر این نقش را ایفا کند. کشورهای آسیایی در حال تسلیم شدن به موضع چین درقبال آمریکا بوده و در عین حال متحدان آمریکا در اروپا به واسطه تکیه ترامپ بر تحریم ها، تضعیف می شوند.

وی می گوید:” سیاست های تجاری آمریکا، خودِ آن را منزوی کرده است.”

“لیز روزنبرگ” مدیر برنامه انرژی، اقتصاد و امنیت در “مرکز امنیت جدید آمریکا” معقتد است دولت های فراوانی بر تحریم ها تکیه کرده اند، اما ترامپ با شوق زیاد و با  قربانی کردن آمریکا، آن را به کار برده است.” وی در دولت اوباما مشاور ارشد در وزارت خزانه داری آمریکا بود.

روزنبگر معتقد است:” در جایی که آمریکا زمانی درخصوص مسایلی نظیر مقابله با تروریسم و گسترش تسلیحات اتمی با اروپایی ها هماهنگی کرده، تحریم های ترامپ اغلب یک جانبه بوده و در آن مساله مشارکت، اولویت ندارند.”

وی می گوید:” این واقعیتی کاملا جدید است که هرگز در عصر نوین دیده نشده. در اروپا هم هستند آنهایی که صرفا از آمریکا آسیب ندیده اند، بلکه هدف قرار گرفته اند.”

نتیجه آن است که بسیاری از کشورها از همراهی با برنامه های آمریکا خودداری می کنند به ویژه زمانی که شاهدند آمریکا در زمینه هایی مانند کمک های خارجی، در حال کنارکشیدن است.»