کمک به ریشه‌کنی فقر، وظیفه ای همگانی

بر خلاف گذشته های دور که «فقر» تنها در نداشتن پول کافی برای ادامه حیات و تهیه مایحتاج روزمره خلاصه می شد، امروز نداشتن دانش های پایه، عدم دسترسی به اینترنت و حتی ندانستن زبان دوم نیز نوعی فقر محسوب می شود. با این حال داشتن زندگی حداقلی و تأمین نیازهای اولیه بشری هم در بسیاری از نقاط دنیا به یک آرزو تبدیل شده است.

در  اسلام به لزوم برطرف کردن فقر از جامعه توجه ویژه ای شده است. از پیامبر اکرم (ص) نقل شده  که «کاد الفقر این یکون کفرا – فقر نزدیک به کفر است».

مجموعه این عوامل، دلایل محکمی است مبنی بر این که همه ما، چه در قالب فردی، چه در قالب سازمانی و چه در قالب جامعه، تلاش حداکثری خود را برای از بین بردن و ریشه کنی «فقر» به کار بندیم.

طبیعی است که با کمک های مقطعی می توان «فقر» را تا حدودی از بین برد، اما قطعاً اقداماتی ریشه ای و زیربنایی در این زمینه می تواند موثرتر واقع شود و «فقر» را به عنوان پدیده ای مذموم به طور کلی از جامعه بزداید.

نظام بانکی در این زمینه یکی از مهمترین مسئولیت ها را بر عهده دارد، چرا که حجم قابل توجهی از پول و دارایی اشخاص در اختیار نظام بانکی است و مدیریت درست این منابع می تواند تا حدی به کاهش «فقر»  بیانجامد .به همین منظور، بانک ملی ایران در این زمینه اقدامات گسترده ای انجام داده و همواره بخش عمده ای از منابع قرض الحسنه خود را به رفع احتیاجات عمومی تخصیص می دهد. همه ساله میزان زیادی از تسهیلات قرض الحسنه این بانک در اختیار افراد تحت پوشش نهادهای حمایتی مانند کمیته امداد امام خمینی (ره) قرار می گیرد، به طوری که بسیاری از مددجویان با استفاده از همین منابع برای خود کسب و کاری راه اندازی کرده تا آنجا که قریب به 370 هزار خانوار تاکنون از پوشش حمایتی این نهادها خارج شده اند.

همچنین، سالانه مبالغی برای آزادسازی زندانیان جرائم غیر عمد تخصیص می یابد؛ افرادی که به دلایل ناخواسته، گرفتار بند شده اند و خانواده آنها به واسطه همین گرفتاری در تنگدستی به سر می برند.

خوداشتغالی، کمک به زنان سرپرست خانوار و حتی تسهیلات در قالب رونق تولید و کسب و کار، عناوین سرفصل هایی است که حجم زیادی از منابع بانک ملی ایران به سوی آنها هدایت می شود.

همه این اقدامات یک نتیجه در بر دارد و آن هم افزایش فعالیت های اقتصادی، افزایش درآمد سرانه و حرکت به سمت جامعه پویا و درآمدزا به جای جامعه مصرف کننده و هزینه زاست.

به امید خدا و با ادامه همین مسیر، جای امیدواری است که با همتی مضاعف و با تمرکز بر «رونق تولید» و رشد اقتصادی مستمر، پدیده شوم «فقر» از همه جای کشور عزیزمان زدوده شود.