والدین افسرده، فرزندان افسرده تر

این تحقیق که در ایالات متحده آمریکا انجام شده است، نشان می دهد تفاوت های ساختاری در مغز کودکانی که والدین آنها دچار افسردگی هستند، وجود دارد. مطالعات قبلی به طور منسجم نشان داده که فرزندان بزرگسال والدین دارای استرس نسبت به کودکانی که والدین آنها سابقه افسردگی ندارند دو تا سه برابر احتمال بیشتری برای بروز چنین شرایطی دارند.
 
این دانشمندان تصاویر مغزی 7 هزار کودک شرکت کننده در طرح رشد مغز شناختی آمریکا را تحلیل کردند. این تحقیق نشان داد که حدود یک سوم از این کودکان به خاطر اینکه والدین افسرده داشتند در معرض خطر بودند. در کودکان دارای یسک بالا، «پوتامن» که بخش مربوط به پاداش، حرکت و تجربه لذت در مغز است، نسبت به دیگر کودکان که والدین آنها سابقه افسردگی نداشتند کوچکتر بود.
 
«رندی اوئرباخ» استاد روانپزشکی در دانشگاه کلمبیا و نویسنده مقاله این تحقیق می گوید: این یافته ها یک عامل خطر بالقوه را نشان می دهد که ممکن است به پیشرفت ناهنجاری های مربوط به افسردگی طی یک دوره خاص در کودکان منجر شود.
 
اما در تحقیقات قبلی ما اندازه کوچکتر پوتامن، به ناتوانی در تجربه لذت که در افسردگی دیده می شود و استفاده از مواد مخدر، روان پریشی و رفتارهای خودکشی نسبت داده شده بود. بنابر این ممکن است اندازه کوچکتر پوتامن یک عامل خطر تشخیصی باشد که می تواند آسیب پذیری نسبت به ناهنجاری های روانی را نشان دهد.
 
شناخت تفاوت های مغز کودکانِ دارای پیش زمینه خانوادگی افسردگی می تواند به تشخیص زودرس افسردگی در آنان کمک کند و به تشخیص و درمان پیشرفته آنها منجر شود. از آنجا که این کودکان طی یک دوره ده ساله که بیشترین احتمال افسردگی در آنها وجود دارد تحت نظر قرار خواهند گرفت، این تحقیق فرصت منحصر به فردی را به وجود می آورد که دریابیم آیا کوچک شدن پوتامن(پوسته یا یکی از عقده‌های قاعده‌ای مغز ) با افسردگی به طور خاص و دیگر ناهنجاری های روانی به طور کلی ارتباط دارد یا خیر؟