ضعف «فرمول» نداریم، فقر «عملگرایی» داریم!

دکتر حمید هنرجو استاد دانشگاه و فعال اجتماعی در يادداشتي براي عصر خبر نوشت: 
همه با هم، درصف «نان» ایستاده ایم، چند تا کار اداری مهم داریم … که بعد از خرید نان، حتما باید انجام بدهیم، وقت هم کم است. 

آقا یا خانمی وارد نانوایی می شود و با رفتاری غیرمعمول، سفارش نان سنگک خاشخاشی می دهد، با قیمتی بالاتر از مبلغی که من و شما نان می خریم، خوش و بش غلیظش با نانوای محترم، هیچ جایی برای پرسش یا انتقاد ما باقی نمی گذارد…
جالب این است که عجله هم دارد! به این بهانه که ماشین سواری گرانقیمتش را در جای نامناسبی پارک کرده و از جریمه شدن نگران است! با لحن طلبکارانه و مثلا شوخی، تیکه ای هم به «پلیس» می اندازد! 
حکایت جامعه امروز و جریان زیاده طلب «آقا زاده ها» دقیقا همین است!مردم ما دل پردردی از آقا زاده های شکم پر و «نفوذ» این قماش طلبکار به سطوح مدیریتی و اداری کشور دارند.اگر «عدالت اجتماعی» محقق شود، حتما شاهد کاهش جدی این زیادیخواهی ها و مصیبت ها خواهیم بود.
ایجاد توازن اجتماعی و اقتصادی در جوامع مختلف بر عهده نهادی به اسم پارلمان یا همین «مجلس» است، نخبگانی در زمینه های مختلف علمی، فرهنگی، اقتصادی و… به انتخاب مردم، قانونگذاری و اتخاذ تصمیم می کنند و دولت و کلیه دوایر اجرایی کشور، مکلف و مامور به انجام مصوبات هستند.
حال اگر منتخبان، بدون نوبت، ضابطه، خودشان را در کسب امکانات، استثنا فرض کرده و فرصت های اقتصادی و مدیریتی را به انحصار اطرافیان، هم حزبی ها و بستگانشان درآورند… چه باید کرد؟! تکلیف ما شهروندان، مراقب کامل در «انتخاب» است…
ما فقر «فرمول های اقتصادی» و «بیانیه های سیاسی و اجتماعی» نداریم، نیاز ما عملگرایی شجاعانه و افراد توانمند، انقلابی و از بدنه مردم است.