مردم سیستان دار و ندارشان را رها کرده و کوچ میکنند/ عدم تأمین آب زراعی محصولات کشاورزان هیرمند را میسوزاند
محصولات مزارع کشاورزی مردم هیرمند به علت کمبود آب در این منطقه و عدم تحقق مطالبات دولت مبنی بر تخصیص حقآبه در حال سوختن است.
کشاورزان هیرمند در تماس با ایلنا، از مشکل کمبود آب کشاورزان و دامداران در هیرمند واقع در منطقه شمال سیستان خبر دادند.
به گفته حاج شریف سارانی (نماینده جمعی از کشاورزان شهرستان هیرمند)؛ کشاورزان هیرمند در شمال سیستان همچنان مشکل تأمین حقآبه از دریاچه هامون دارند و لولهکشی آب نیمه کاره رها شده است.
او میافزاید: خیلی از دامداران به علت کمبود آب برای دام و طیور مجبور به کوچ میشوند و دار و ندارشان را رها میکنند تا لااقل همان چند رأس گوسفند و گاوشان را نجات بدهند. دامداری و کشاورزی تنها راه معیشت بسیاری از مردم هیرمند است که به علت کمبود آب اکنون با بحران روبهرو است.
نماینده جمعی از کشاورزان هیرمند بیان میکند: سیستان ۳۰۰ هزار کشاورز دارد. طی همین چندساله که خشکسالی و کمآبی بیداد کرده، ۵۰ درصد سیستانیها از اینجا مهاجرت کردهاند. بسیاری روستاها متروک شده، و مرزها در حال خالی شدن از سکنه هستند. در گذشته، آنها به مناطق شمالی ایران مثل گرگان و مازندران میرفتند اما در سالیان اخیر که حجم مهاجران بیشتر شده، آنها به مناطق مرکزی کشور مثل یزد، اصفهان، تهران و نطنز که در آنجا درآمد و اشتغال بیشتر است، رفتهاند.
طبق اظهارات سارانی؛ وزارت جهاد کشاورزی به کشاورزان هیرمند وعده داده بود تا پایان شهریور ماه از طریق کانالهای آب مقداری از حقآبه کشاورزان را حل کند: ما خواستار این هستیم که دولت بابت احیای دامها و مزارع کشاورزی کمکهایی با سود پایین یا بلاعوض بدهد.
سارانی میگوید: اخیراً کشاورزان در خصوص بازپرداخت وامها به دولت دچار مشکل شده بودند و هر کشاورز مشمول جریمههای زیاد شده بود. دولت اخیراً با بخشش جریمه تاخیر در بازپرداخت وامها و سه سال تمدید بازپرداخت موافقت کرده است و تا حدی از مشکلات کشاورزان این منطقه کاسته شده است.
با اینحال در صورتی که محصولات مزارع کشاورزان هیرمند شامل گندم و جو به علت کمبود آب بسوزد، آنها در بازپرداخت وام نیز دچار مشکل خواهند شد.
شهرستان هیرمند (واقع در منتهیالیه شمالی استان سیستان و بلوچستان) روزگار سختی را میگذراند. اتکای اقتصاد این شهر به کشاورزی موجب شده که زندگی بخش زیادی از ساکنان در مواجهه با عوامل طبیعی مثل خشکسالی و یا تصمیمات سیاستگذاران این حوزه بسیار آسیبپذیر و شکننده باشد.