هدیه اینترنت به معلمان و نادیده گرفتن دانش آموزان

به گزارش مهر، پس از چند روز که از تعطیلی مدارس در اسفند سال جاری گذشت موضوعات زیرساختی آموزش مجازی که حالا دیگر به تنها روش در دسترس معلمان برای ارتباط و آموزش دانش آموزان تبدیل شده است، مطرح شد که یکی از آن مسائل این بود که معلمان گلایه داشتند که مصرف اینترنت آنها بالا رفته و این بخش را باید دولت جبران کند.

از سوی دیگر خانواده‌ها نیز این گلایه را داشتند که مصرف اینترنت آنها به مراتب بیش از معلمان است چرا که دانلود دروسی که به صورت تصویری معلمان در شبکه‌های مجازی قرار می‌دهند، دانلود آموزش دروس از تلویزیون از یک سو و از سوی دیگر بیکاری دانش آموزان در منزل و استفاده سرسام آور آنها از شبکه‌های مجازی برای دیدن فیلم و انیمیشن یا بازی‌های کامپیوتری از سوی دیگر، هزینه‌ای مضاعف بر دوش خانواده‌ها گذاشته است.

البته خیلی نگذشت که محمد جواد آذری جهرمی وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات از اختصاص ۱۰۰GB اینترنت رایگان خانگی تا آخر اسفند به خانواده‌ها خبر داد که گرچه محقق شد و شمولیت آن به تمامی اقشار جامعه اعم از معلم و دانش آموز رسید، اما گلایه مردم از اینکه سرعت اینترنت به شدت کاهش پیدا کرده احتمالاً سبب شد تا دیگر سخنی از اختصاص حجم رایگان اینترنت در ایام نوروز مطرح نباشد خصوصاً آنکه به صورت مجزا جهرمی اعلام کرد که معلم‌ها در فروردین یک هدیه ناقابل ۲۰GB اینترنت رایگان را دریافت خواهند کرد و باید برای دریافت آن از طریق یک سامانه ثبت نام کنند.

اما حالا چالش آموزش مجازی در بخش دانش آموزی همچنان پا بر جا می‌ماند. از یک سو خانواده‌ها و حتی بسیاری از معلمان در این یک روز و از طریق فضای مجازی گلایه کرده‌اند که چرا دانش آموزان مشمول این هدیه نشده‌اند چرا که اتفاقاً بار بیشتر استفاده اینترنت این روزها برای دانش آموزان است. فرض کنید یک معلم ریاضی پایه دهم فقط برای یک درس ویدئو تولید می‌کند و از طریق فضای مجازی آن را بارگذاری می‌کند و… اما یک دانش آموز در متوسطه اول و دوم حداقل با چند معلم در ارتباط است و روزانه حجم زیادی موارد آموزشی را باید دانلود کند و از سوی دیگر برنامه‌های درسی تلویزیون نیز هست که در ایام نوروز ادامه دارد و از آنجا که عموماً در ساعت صبح پخش می‌شود، بسیاری از دانش آموزان ترجیح می‌دهند از امکان دانلود این برنامه‌ها استفاده کنند تا اینکه ۸ صبح از خواب بیدار شوند و پای تلویزیون بنشینند. حتی دانش آموزانی که سر ساعت برنامه درسی را به صورت زنده مشاهده می‌کنند نیز شاید ترجیحشان دانلود و تکرار مشاهده تدریس باشد.

حال سوال این است که وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات چه راهکاری برای کاهش هزینه‌های والدین و کمک به آموزش دانش آموزان دارد. واقعیت این است که در میان برخی اقشار جامعه دسترسی به اینترنت ثابت وجود ندارد و نهایتاً دانش آموزان از اینترنت گوشی‌های همراه استفاده می‌کنند. باز از سوی دیگر در میان بسیاری از اقشار جامعه اگر هزینه اینترنت از حدی بالاتر برود امکان شارژ آن وجود ندارد و اینگونه به راحتی دانش آموزان عطای آموزش مجازی را به لقایش می‌بخشند.

از سوی دیگر می‌دانیم جمعیت ۱۳ میلیونی دانش آموزان یعنی یک پوشش حداکثری ارائه هدیه اینترنت رایگان به جامعه و این موضوع همان می‌شود که در روزهای اسفند شاهد بودیم: کاهش سرعت اینترنت در کل کشور!

اینها چالش‌های جدی آموزش مجازی است که تنها در صورتی می‌تواند رفع شود که در مرحله نخست شبکه اینترنت داخلی رایگان و در دسترس برای ارتباط معلمان و دانش آموزان فراهم باشد و دوم اینکه امکان دانلود برنامه‌های آموزشی تلویزیون رایگان صورت بگیرد.