کرونا چگونه سرنوشت اروپا را رقم خواهد زد؟
تاریخ تکرار می شود. کسانی که ادعا می کنند که ویروس کرونا سرنوشت اروپا را رقم خواهد زد، اشتباه نمی کنند. لیکن ما باید با شفافیت آنچه د رحال وقوع است و مشکلات پیش رو را درک کنیم. چنانچه اروپا در این آزمون شکست بخورد، علتش افراط در حاکمیت گرایی- ملی گرایی است زیرا قواعد آن بیشتر پاسخگوی موقعیت های ملی کوتاه مدت مرتبط با دوره های انتخاباتی هر کشوری است.
روزنامه ایتالیایی لااستامپا نوشت: تاریخ تکرار می شود. کسانی که ادعا می کنند که ویروس کرونا سرنوشت اروپا را رقم خواهد زد، اشتباه نمی کنند.
لیکن ما باید با شفافیت آنچه د رحال وقوع است و مشکلات پیش رو را درک کنیم. چنانچه اروپا در این آزمون شکست بخورد، علتش افراط در حاکمیت گرایی- ملی گرایی است زیرا قواعد آن بیشتر پاسخگوی موقعیت های ملی کوتاه مدت مرتبط با دوره های انتخاباتی هر کشوری است.
به گزارش انتخاب، باید گفت که اولین واکنش های قوی به بحران ویروس کرونا از سوی نهادهای اروپای جمعی مانند کمیسیون اروپا و مجلس اروپا مشاهده شده است. بانک مرکزی اروپا نیز که پس از کنفرانس مطبوعاتی غیراستادانۀ کریستین لاگارد، تدابیر مناسبی را مطرح نمود و در حالی که شورای اروپا با تعویقی نومیدکننده خاتمه می یافت، به بهترین شکل شروع به اجرای آنها نموده بود و محدودیت خرید سهام ملی و نیز فراملی را برمی داشت.
کمیسیون اروپا نیز در چارچوب اختیاراتش پاسخ های مهمی ارائه داد: تعلیق پیمان ثبات، امکان اعطای کمک های دولتی و سپس منابع اضافی. موضع نمایندگان ترقیخواه مجلس اروپا پیشرفته تر بوده است. به عنوان مثال گروه سوسیالیست ها و دمکرات ها پیشنهاد یک طرح عملی جاه طلبانه برای این همه گیری جهانی دادند که از 25 تدبیراعم از اقدامات فوری و میان مدت و بلندمدت تشکیل می شود.
مشکل اینجاست که برای رسیدن به یوروباند، ابزاری مهم برای انجام اقداماتی بیشتر از آنچه تاکنون انجام شده، به حمایت دولت ها نیاز است و برای دستیابی به آن نباید آلمان را در اقلیت قرار داد. آلمان نگران تأثیر انتخابات است اما چنانچه همه اینگونه استدلال کنیم اروپا متلاشی می شود. خوشبختانه این روزها در سیاست آلمان مسائلی در حال تغییر است. حزب سبزها با یوروباند موافق است، حزب SPD دچار اختلاف است لیکن این روزها با یک مناظرۀ گسترده داخلی روبروست.
باری، نبرد برای تغییر دادن اروپا تا زمان دستیابی به یک توافق واقع گرایانه همچنان ادامه دارد. از جانب ما نیز به تلاشی ملموس برای سیاست هایی که منجر به بازگشت ایتالیا به رشد گردند، نیاز است. تلاش ما به نفع کل اروپاست. ما خواستار یک اروپای اجتماعی و حمایت گر هستیم. منطق های ملی گرایانه برخی نیروهای سیاسی حتی در ایتالیا ، ما را به این بن بست کشانده اند. نباید اجازه دهیم گرفتار دور باطل شویم. در این مرحلۀ اسفبار به یک جهش کیفی نیاز داریم تا بتوانیم با این بحران مقابله کنیم به رونق اقتصادی، اجتماعی و دمکراتیک برسیم.